Ove životinje prilagodile su se životu u mraku, imaju blijedu kožu i nemaju razvijene oči.

Do sada su naučnici većinom proučavali primjerke u zatočeništvu, jer način života ovih vodozemaca otežava praćenje u prirodnim uslovima. Međutim profesor Balazs i njegovi kolege s Univerziteta Eotvos Lorand u Budimpešti uspjeli su napraviti jedno od prvih dugotrajnijih istraživanja čovječjih ribica u divljini, piše New Scientist.

Naučnici su pratili primjerke koji žive u pećini Vruljak 1 u Bosni i Hercegovini. Između 2010. i 2018. godine više puta su odlazili u pećinu i označavali čovječije ribice ubrizgavajući im u repne peraje jedinstveni crni pigment. Svaki put kada bi ponovo došli u pećinu, pogledali su gdje se sada nalaze označeni primjerci. Ukupno su pratili 19 čovječijih ribica.

Većina njih se pomaknula sa svoje prvobitne pozicije za manje od 10 metara godišnje, prosjek je bio oko 5 metara tokom godine. Najaktivnija jedinka pomaknula se cijelih 38 metara u 230 dana. Ali, najveći introvert među čovječjim ribicama ostao je na istom mjestu 2.569 dana, odnosno više od sedam godina, prenosi portal klix.

Frontal/A.K.

Foto: New Scientist