1077. godine, na brdu iznad Salcburga, nadbiskup Gebhard Salcburški je podigao tvrđavu Hoensalcburg koja je postala njegov dom. Tvrđava je vremenom neprestano proširivana, sve dok nije postala najimpozantniji vojni kompleks u Srednjoj Evropi. U njoj su nadbiskupi pronalazili utočište u nemirnim vremenima, kakva su bila ona između 1520. i 1526. godine, tokom Seljačkog ustanka koji je potresao Njemačku, već raspaljenu vjerskom pobunom Martina Lutera. Sveštenici visokog ranga tiranski su se odnosili prema svojim podanicima, a jedan od njih, Leonard fon Kojčah, u lance je okovao ugledne građane Salcburga, jer su uporno zahtijevali da naređenja primaju samo od cara. Da bi izbjegao pobunu, on se 1511. godine zatvorio u Hoensalcburg. Upravo je on dvorac pretvorio u raskošnu građevinu.

Središnji dio tvrđave je najstariji, poznat kao “Stari dvorac”. Obnovljen je u 15. vijeku, kada su bile izgrađene i okrugle kule na spoljašnjoj kurtini. Nadbiskup Leonard fon Kojčah znatno ga je proširio, pretvorivši ga u utvrđenu citadelu koja se uzdizala na vrhu Menhsberga. Spoljašnji grudobrani dodati su u 16. i 17. vijeku da bi se odbranili od najezde Turaka. Dijelovi rezidencije pretvoreni su u raskošne svečane odaje, a primjer je poznata ‘’Zlatna dvorana’’ sa uvijenim stubovima od crvenog mermera, neobičnim tavanicama, složenim gotičkim ukrasima i sobnom peći od majolike koja je izuzetan primjer pozne srednjovekovne umjetnosti, a prefinjeno je ukrašena figurama svetitelja.

 
Do tvrđave se lako dolazi uspinjačom koja je postavljena 1892. godine i predstavlja najstariju uspinjaču u Austriji koja je još u upotrebi.

Izvor: salzburg.info