Pab u drvetu

Šta može biti primamljivije od paba u šupljini drveta? Sunland Baobab je 6000-godišnje drvo iz Južne Afrike, a sadrži kafić i vinski podrum u svom stablu. Drvo se sastoji od dva šuplja stabla koja su povezana uskim prolazom koji je dovoljno velik za 15-tak ljudi. Ovo giganstsko drvo ima prečnik od 47 metara i kompletno šuplju unutrašnjost zahvaljujući brojnim prirodnim požarima koji su nikli u njemu. 

Pab je otvoren 1933. godine, a drvo je trenutno u vlasništvu porodice Van Heerden.  

Zatvor u drvetu

Ovo ogromno drvo, “Boab drvo”, staro je 1500 godina, a nalazi se u gradu Derbi u zapadnoj Australiji. Drvo zaista podsjeća na tamnicu, a nalazi se u strašnom ambijentu. Priča se da je drvo korišćeno kao privremeni zatvor za Aboridžane. 

Boab drvo ima bliskog rođaka u Vindhamu, zapadna Australija, a lokalna policija ga je navodno koristila u iste svrhe. Pomisao da su ljudi zatvoreni u ovom drveću je zastrašujuća, a upravo ovo može biti razlog za njegovu popularnost među turistima. 

Drvo vaskrsnuća 

Ova egzotična palma, poznata kao Judejski dan, zabilježena je u mnogim drevnim tekstovima kao biljka sa čudesnim ljekovitim moćima. Judejska palma se u drevnim vremenima koristila kao lijek za nekoliko smrtonosnih bolesti, uključujući rak i tuberkulozu. Zbog svoje vrijednosti ovo drvo je bilo veoma traženo, te je izumrlo. 

1960. godine, arheolog Jigaelovog Iadin počeo je iskopavati tvrđavu izgrađenu prije više od 2000 godina na obali Mrtvog mora, gdje je našao gomilu sjemenkih Judejske dateljnove palme. Naučnici su bili prilično uzbuđeni te su pokrenuli projekat za klijanje sjemena.  

Sjeme je tretirano đubrivom i hormonima, a zatim je zasađeno, međutim samo jedno od njih je proklijalo. 

Biljka koja je izrasla iz sjemena nazvana je Metuzalem, nakon najstarije osobe u Bibliji. Biljka je navodno prvi put procvjetala 2011. godine, a raste pod njegom biljnih stručnjaka. Očekuje se da će roditi 2022. godine. 

Stablo sa dve kapele 

Chene kapela je veliki hrast u malom francuskom selu Allouville-Bellefosse, a izgleda kao nešto iz bajke. Drvo ima prirodan krov i spiralne stepenice koje se protežu oko debla. Vjeruje se da je drvo staro više od 800 godina i ima magičnu istoriju. 

Kada je drvo imalo najmanje 500 godine, 1600. godine, grom je udario u njegovo deblo, a pozar koji je rezultirao zapalio je unutrašnjost drveta. Umjesto da je nakon toga istrunilo, drvo je iz godine u godinu izniklo nove listove.  

Nije dugo prošlo prije nego što su mještani opstanak drveta povezali sa božanskom intervencijom. Sveštenik Du Verveau, stvorio je teoriju da je čitav taj događaj imao “sveti uzrok”. Nakon toga, kapela za Bogorodicu, pod nazivom Naša dama mira, izgrađena je u okviru šupljine drveta. Nakon nekoliko godina, dodata je druga kapela zajedno sa spiralnim stepeništem. 

Drvo je danas počelo da pokazuje znake starenja, a dio njegovog stable već je uvenilo. 

Drvo koje ubija 

Drvo koje ubija, pod nazivom Chankiri drvo, preživjelo je mnoge brutalnosti. Drvo se nalazi na ozloglašenom kambodžanskom polju smrti, koje je bilo u centru kambodžanskog genocida tokom režima Crvenih Kmera. 

Krajem njihove vladavine, Crveni Kmeri su navodno oklevali da troše svoje dragocjene metke na zatvorenike, te su ih ubijali na primitivne načine. Odrasli zarobljenici su često ubijeni divljim metodama, čak su i djeca bila izložena neljudskim uslovima. 

Vojnici su djecu udarali od ovo drvo kako bi ih ubili, a imali su uputstvo da se smiju dok obavljaju ovaj brutalni čin. Drvo danas podsjeća na nepravdu koja se na tom mjestu dogodila.  

Sveto Mango drvo

Ekambareswarar, hram Gospoda Šive u selu Kanchipuram u državi Tamil Nadu, Indija, jedan je od pet glavnih hramova Šive i veoma je popularno mjesto bogosluženja u Indiji. Ali, ono što privlači ljude ovom hramu jeste 3500-godišnje mango drvo koje daje četiri različite vrste manga sa svoje četiri grane tokom sva četiri godišnja doba. Popularna lokalna priča jeste da četiri grane ovog drveta predstavljaju četiri Vede, drevni hinduistički tekstovi.

Drvo života

Postoji drvo u Bahreinu koje je zaradilo ime “Shajarat - Al-Haiat”, što u prevodu znači “drvo života”. Ovo drvo stoji u samoj sredini ogromne pustinje u Bahreinu, a preko 400 godina uspješno preživljava surovu klimu ovog podneblja. Oko njega nema druge vegetacije, a ni obližnjeg izvora vode. Činjenica je da se drvo izborilo sa raznim nevoljama, sa nedostatkom vode te ekstremnim vrućinama.

Naučnici su pripisali čudo njegovog opstanka dugim i dubokim korijenima koji se protežu do udaljenog izvora vode, međutim lokalni stanovnici i dalje vjeruju da drvo čuva Enki, mitski Bog vode. Druga popularna legenda kaže da drvo označava lokaciju Edenskog vrta. 

Drvo koje je sam svoj vlasnik 

Ovo je izuzetna priča o drvetu koje je sam svoj vlasnik, ali i vlasnik zatvorenog vrta u kojem se nalazi. Drvo se nalazi na vrhu brda u Atini, Džordžija, a datira početkom 1800. vijeka. Pukovnik Vilijam H. Džekson, profesor na Univerzitetu u Džordiji, proglasio je hrast vlasnikom samog sebe i žemljišta na kojem se nalazi. Tabla na podnožju drveta glasi: 

“Iz ljubavi koju nosim prema ovog drvetu i iz želje da ga zaštitim, proglašavam ga vlasnikom sebe i zemlje u krugu osam metara od njega”.

Filantrop Džordž Foster Peabodi, kasnije je montirao ogradu oko drveta i zemlje u njegovom vlasništvu. Originalno drvo je vjetar srušio 1940. godine, ali je na istom mjestu zasađeno mlado drvo iz žira starog drveta. 

Drvo iz cirkusa

U privatnoj bašti Gilroi niču botanična čuda poznata kao “Drveće iz cirkusa”. Ovo drveća oblikovao je kreativac Aksel Erlandson. Njegov prvi poduhvat bio je “četvoronožni gigant” kojeg je napravio tako što je četiri stabla posadio u kvadratu, te su rasli jedan prema drugom. 

Kada god mu je postavljeno pitanje o tehnici koju koristi kako bi proizveo ova čudesna djela, Erlandson bi rekao da je trik u tome što razgovara sa drvećem. Još niko ne zna kako on to zapravo čini. 

Uklet hrast

Ovaj veličanstveni hrast dobio je ime po Charlsu Boiingtonu, momak iz Konektikata koji se 1833. godine preselio u Mobile, te ubrzo stekao reputaciju kockara.  

Jednu noć Charls je viđen u društvu prijatelja Nathaniela Frosta. Prema pričama, par je šetao po groblju na periferiji grada, a kada je Natanijel pronađen mrtav u prostorijama na groblju sljedećeg jutra, Boiington je postao glavni osumnjičeni. Mladić je uhapšen, te proglašen krivim na osnovu dokaza i osuđen na smrt. Međutim, Boiington je do kraja tvrdio da je nevin. Prije vješana, rekao je da će hrast nići iz njegovog srca i dokazati njegovu nevinost. Njegovo tijelo je kasnije sahranjeno izvan zidina groblja, a kao što je i rekao na njegovom grobu izrastao je veliki hrast. Grobna ploča se tokom godina raspala, ali hrast je ostao, možda kao znak njegove nevinosti. 

Boiington hrast je jedno od najpopularnijih mjesta među tragačima duhova. Neki kažu da se šaputanje Boiingtona može čuti kada vjetar piri.