Zanimljivosti
Ajfelov toranj puni 125. godina
Danas se navršava 125 godina od kada je 1889. u Parizu završen Ajfelov toranj, tada najviša građevina na svijetu.
izvor: Tanjug
Metalni toranj visine 300 metara (sada oko 320 metara zbog TV i antene za mobilnu telefoniju), planiran je u prvo vreme samo kao eksponat, ujedno i glavna kapija za ulaz na Svetsku izlozbu kojom je obeležena 100-godišnjica Francuske revolucije.
Kada je toranj sagrađen, mnogi Parižani smatrali ga ruglom koje treba ukloniti. Sticaj okolnosti je međutim doveo do činjenice da je već dugo jedan od simbola tog grada, a u startu je smatran za svojevrsno remek djelo.
Poslije dvogodišnje gradnje, inaugurisan je 31. marta, a svečano je otvoren 6. maja 1889. Od te godine do danas je vjerovatno najpoznatiji simbol Pariza. Godišnje ga posjeti više od pet miliona ljudi.
Ime je dobio po inženjeru Gistavu Ajfelu (1832-1923) koji je predvodio tim stručnjaka, a prethodno se istakao kao graditelj mostova i vijadukta na željeznicama, ali i metalne konstrukcije za Kip slobode.
Po predanju, Ajfelov atelje je (početkom 20. vijeka) bio i autor jednog objekta u Srbiji. Riječ je brodskoj prevodnici u Bečeju na Tisi, koja je poznata pod nazivom Šlajz. Ista je navodno situacija i sa negdašnjim gvozdenim mostom u današnjem Zrenjaninu (tadašnjem Velikom Bečkereku, od 1935. do 1946. Petrovgradu).
U lokalnim bečejskim hronikama navodi se da je Ajfel jedno vrijeme i živio u Bečeju, i to u susjedstvu Bogdana Dunđerskog, ali realnih dokaza o tome nema.
Svestrani Ajfel se istakao i u naučnom radu iz oblasti meteorologije, radiotelegrafije i aerodinamike. A na tornju koji, usred Pariza, nosi njegovo ime, posjetiocima su, između ostalog, na raspolagnju i dva restorana, "Visina 95", koji se nalazi na isto toliko metara i "Žil Vern" na drugom spratu.
Na prvom spratu su još i prodavnice suvenira, pošta...
Na najvišem spratu, odakle se pruža pogled na Pariz i okolinu smještena je i replika Ajfelove kancelarije, a tu je i njegova voštana figura.
Priča se da je u jednom od restorana svakodnevno ručao poznati francuski književnik Gi de Mopasan, ne zato što mu se to mjesto sviđalo, već navodno zato što je to bilo jedino mjesto u Parizu "odakle ne vidi toranj".