Rade Končar bio je sekretar CK KPH i organizator partizanskih odreda u Hrvatskoj i Dalmaciji, prvoborac, te narodni heroj Jugoslavije.

Rođen 6. avgusta 1911. godine selu Končarev Kraj pored Plitvičkih jezera u srpskoj porodici. 1934. godine postao je član Komunističke partije Jugoslavije. Zaposlio se u beogradskoj elektro-distribuciji. Godine 1936. je uhapšen i osuđen na godinu dana zatvora zbog komunističkog djelovanja, a nakon odslužene kazne otišao je u Zagreb gdje se zaposlio u lokalnoj radionici „Simens AG“. Tu je organizovao partijsku ćeliju i štrajkački odbor.

Zbog tih aktivnosti, brzo je napredovao u Partiji. 1938. postao je član zagrebačkog partijskog komiteta, a godinu dana docnije i generalni sekretar Komunističke partije Hrvatske.

Bio je aktivan na organizovanju akcija protiv okupacione vojske i njenih kolaboracionista po završetku Aprilskog rata. Takođe je i u Splitu organizovao pokret otpora prema italijanskoj okupacionoj vojsci. Napor koji je uložio u pružanje otpora italijanskim vojnicima, lokalnim fašistima i kolaboracionistima rezultovali su sjajnim akcijama, nakon koga su svi strahovali na sam pomen Končara.

17. novembra 1941. godine uhapsili su ga Italijani. Kada je odbio da oda svoj identitet mučili su ga, a njegovo ime saznali su tek nakon što su ustaše pronašle njegove dokumente u Zagrebu.

Radetu Končaru suđeno je na italijanskom sudu. Dosuđena mu je smrtna kazna.

Kada su ga pitali da li želi da traži pomilovanje, odgovorio je:

Milost ne tražim, niti bih vam je dao!

Strijeljan je 22. maja 1942. godine u Šibeniku zajedno sa još 25 drugih antifašista, a prema pričama koje se prenose s koljena na koljeno u trenutku kada je sa drugovima stao pred streljački stroj viknuo je:

Kukavice, pucajte u prsa!

To su mu ujedno bile i posljednje riječi.