Srđan Puhalo

Srđan Puhalo je rođen 1972. godine u Foči, jer u Kalinoviku nije bilo porodilišta.Odrastao je u Kalinoviku uz pomoć roditelja, mnogobrojne familije i "Politikinog zabavnika". Čuvajući krave kod babe Radojke shvatio je da je život veoma težak, pogotovo u Kalinoviku. Do četrnaeste godine bio je učesnik dvije omladinske radne akcije, posjetio koncentracione logore Jasenovac i redovno se takmičio u "Titovim stazama revolucije", što je ostavilo neizmjerni trag na njegovoj krhkoj ličnosti. Srednju školu završio je u Sarajevu, a psihologiju je diplomirao u Beogradu. Iluzije je izgubio prilično rano, a nevinost dosta kasno. Preživio je dva rata, kao i veliku inflaciju u Srbiji, a onda je došao da živi u Banjaluku. Magistrirao je psihologiju u Banjaluci, a doktorirao u Sarajevu. Dobar je otac dvoje djece, a loš muž jedne žene. Nije nosilac nijednog ordena, ali zato ga krase mnogi epiteti kao što su soroševac, nevladinac, strani plaćenik, antisrbin, autošovinista, Bakirov Srbin. Mašta da postane profesor na Fakultetu političkih nauka u Banjaluci. Ima mnogo problema sa pravopisom, stranim jezicima, potencijom i holesterolom.

Srđan Puhalo

Milovan Cicko Bjelica i odbrana ljudskih prava

Da li ste čitali ono pismo Milovana Cicka Bjelice koje je predao Govedarici?

Niste.

E pa ja sam ga pročitao više puta i moram vam priznati da sam bio u šoku.

U tom pismu Milovan Cicko Bjelica se poziva na Ustav Republike Srpske i to član 31. stav 1. kojim se garantuje sloboda misli i javnog izražavanja mišljenja. Potom se Bjelica poziva na član 48. Ustava Republike Srpske, prava i slobode zagarantovane Ustavom Republike Srpske ne mogu se oduzeti ni ograničiti.

Ali, to nije sve, Milovan Bjelica se poziva i na Evropsku konvenciju o ljudskim pravima i osnovnim slobodama.

Pa dobro Puhalo u čemu je problem zar i ti ne zagovaraš slobodu govora i javno izražavanje mišljenja i promovišeš, naravno za pare,  ljudska prava.

Istina je to. Milija su mi individualna ljudska prava od kolektivnih, ali mi govorimo o Milovanu Cicku Bjelici koji je od 1990. godine aktivno u SDS-u. Čovjeku koji je od aprila 1992. godine član kriznog štaba opštine Sokolac, a koji je o ubistvu  44 muslimanska civila u selu Novoseoci septembru 1992. „saznao“ tek nekoliko godina kasnije. Čovjeku kojeg 1992. godine nisu interesovala ljudska prava Bošnjaka zatočenih u osnovnoj školi i Čavarinama, jer je legalista, a zatvorenici su bili pod ingerencijom vojske Republike Srpske. To je onaj Bjelica koji je 2013. godine organizovao doček osuđenog ratnog zločinca Momčila Krajišnika na Palama i koji ima najbolje moguće mišljenje o Radovanu Karadžiću kojeg je vijerno slijedio.

Kao što vidimo Milovan Cicko Bijelica ljudska prava i slobode doživljava kao „švedski sto“ priđe, uzme ono što mu odgovara sa njega, a sve ostalo ignoriše.

Možda bi sve bilo drugačije da je gospodin Bjelica imao  na umu ljudska prava i slobode 90-tih godina  ili barema ustav Ustav Srpske Republike Bosne i Hercegovine u kojem se vrlo jasno kaže:

 

Član 11.

Život čovjeka je neprikosnoven.

 

Član 12.

Sloboda i lična bezbjednost čovjeka su nepovredivi. 

Nikome se ne može oduzeti ili ograničiti sloboda, osim u slučajevima i po postupku koji su utvrđeni zakonom. 

 

Član 13.

Ljudsko dostojanstvo, tjelesni i duhovni integritet, čovjekova privatnost, lični i porodični život su nepovredivi.

 

Član 14.

Niko ne smije biti podvrgnut mučenju, svirepom, nehumanom ili ponižavajućem postupanju ili kažnjavanju.

Zabranjeno je i kažnjivo svako iznuđivanje priznanja i izjava.

Zabranjeno je na bilo kom licu, bez njegovog pristanka, vršiti medicinske i druge naučne eksperimente.

 

Mene obračun unutar SDS-a apsolutno ne interesuje, ja samo ne pristajem da se u tom obračunu koriste ljudska prava i slobode,  od ljudi koji su do juče omalovažavali, ignorisali i pljuvali na ta ista ljudska prava i na taj način obesmišljavali ih.

Neću prećutati činjenicu da se  političari iz SDS-a, ni posle 25 godina od prestanka rata, nisu odrekli politike iz 90-ih, a koja se bazirala na zločinima i kršenju sve i jedne ljudske slobode i sve i jednog ljudskog prava pojedinca u odnosu na narod.

Ne želim da pristanem da ljudi kojima su ratni zločinci heroji,  govore o poštivanju ljudskih prava i sloboda.

 

Prenošenje blogova i tekstova sa portala Frontal dozvoljeno je nakon isteka 48 časova od objave bloga ili uz pismeno odobrenje redakcije.

 

 

Komentari
Twitter
Anketa

Koji vam je spomenik Tvrtku Prvom Kotromaniću ljepši, u Banjaluci ili u Sarajevu?

Rezultati ankete
Blog