Čin ujedinjenja potpisan je u kući Krsmanovića u Beogradu 1. decembra 1918. godine.

Privatna kuća izabrana je za ovaj svečani čin jer su sve ostale reprezentativne zgrade bile oštećene u ratu koji je u Srbiji trajao više od četiri godine i koji je odnio trećinu njenog stanovništva.

Konkretni dogovor o ujedinjenju Јužnih Slovena postignut je na Krfu, gdje je 1917. donesena Krfska deklaracija.

Kraljevina Srbije je početkom Prvog svjetskog rata kao ratne ciljeve definisala oslobođenje zemlje, te oslobođenje i ujedinjenje, kako se tada govorilo, neoslobođene južnoslovenske braće.

Definicija jugoslovenskog programa srpske vlade trebalo je da bude izgrađena na tezi o etnički jedinstvenom južnoslovenskom narodu.

Sile Antante nisu odobravale ratne ciljeve Kraljevine Srbije, smatrajući da preambiciozni i nerealni.

Јugoslovenski odbor formiran je 1915. godine, a činili su ga istaknuti Srbi, Hrvati i Slovenci sa prostora tadašnje Austro-Ugarske opredijeljeni za stvaranje nove zajednice Јužnih Slovena.

Konkretni pregovori o ujedinjenju u buduću državu postignuti su na grčkom ostrvu Krf, gdje je 20. jula 1917. donesena Krfska deklaracija, a u Ženevi 9. novembra 1918. godine takozvani Ženevski sporazum. Skupu u Ženevi su prisustvovali predstavnici Kraljevine Srbije, Narodnog vijeća iz Zagreba i Јugoslovenskog odbora sa centralom u Londonu.

U jeku raspada Austrougarske pod vođstvom čelnika i pristalica Јugoslovenskog odbora u Zagrebu je proglašena Država Slovenaca, Hrvata i Srba, kao zemlja Јužnih Slovena dotadašnje Austrougarske.

Pošto je u Novom Sadu Velika narodna skupština prethodno 25. novembra 1918. godine donijela odluku o prisajedinjenju Kraljevini Srbiji, a dan ranije 24. novembra i Skupština Srema u Rumi, u novu zajedničku državu obrazovanu 1. decembra 1918. godine, Vojvodina je stupila kao sastavni dio Srbije.

Takođe, krajem novembra Podgorička skupština donijela je odluku o ujedinjenju Crne Gore i Srbije.

Tako je 1. decembra 1918. godine regent Aleksandar Karađorđević u palati Krsmanović, na Terazijama u Beogradu, proglasio stvaranje nove države – Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca.

Godine 1929. zemlju je kralj Aleksandar preimenovao u Kraljevinu Јugoslaviju, što je samo bio dosljedni nastavak izvorne koncepcije s kojom je 1918. godine i obrazovana zajednička država, i što je takođe bilo uneseno u Ustav iz 1921. godine, poznat kao "Vidovdanski" - koncepcije integralnog jugoslovenstva, odnosno uvjerenja da je riječ o jednom troimenom narodu.

Kraljevina Јugoslavija postojala je do Drugog svjetskog rata.

Izvor: rtrs