Još prije 2000 godina, rimski mislilac Ciceron je rekao da "ljudi, koji ne vuku pouke iz istorije, osuđeni su da vječno ostanu djeca". Gledano od 2006. pa naovamo, može se konstatovati da su u Republici Srpskoj politička djeca neprekidno u većini - bilo da govorimo o građanima, ili  pak opozicionim političarima koji svake dvije godine ponavljaju iste greške. 

Prvi, jer iznova i iznova glasaju za one koji su ih doveli do prosjačkog štapa, a drugi jer ne žele da se suoče sa promjenama u vlastitim redovima i na taj način postanu dostojan protivnik Milorada Dodika, odnosno SNSD-a. 

Kada govorimo o onima koji biraju, rezultati izbora pokazuju da je prosječnom građaninu u RS koji se budi misleći kako da preživi sutra ili za koju zemlju Zapadne Evrope će njegov potomak sutra da spakuje kofere, mnogo privlačnije da čuje priče o raznim referendumima, fantomskoj nezavisnosti, izmišljenom patriotizmu velikog vođe koji se poistovjećuje sa Republikom Srpskom, nego  o važnim ekonomskim pitanjima koja su ključ kako njegovog ličnog opstanka tako i cijele Republike. 

Priče o izdajnicima u Sarajevu i ugroženim nacionalnim interesima samo su jeftini politički trik za ostanak na vlasti i najefikasniji instrument za ostvarenje ličnih ciljeva onih koji vladaju. Nacionalni interesi ne ostvaruju se vrijeđanjem političkih neistomišljenika, pričama o domaćim izdajnicima i opstrukcijama iz Sarajeva te održavanjem referenduma na koji se Narodna Skupština RS neće ni obazirati donoseći izmjene zakona o praznicima RS(!). 

Ono što se zove nacionalni interes, Republika Srpska ne treba da gradi u Sarajevu jer je on tu ponajmanje ugrožen. On bi trebalo da se ostvarije u Prijedoru, Banjoj Luci, Doboju, Bijeljini, i to jačanjem ekonomije, obrazovnog sistema, zdravstva, poljoprivrede, što građani i političari u Republici Srpskoj  ili ne žele ili nisu sposobni da prepoznaju. Jedino Republika Srpska koja će ekonomski višestruko biti snažnija od Federacije BiH može se nadati samostalnosti što se, ukoliko se sadašnji ekonomski i politički trend, ponajviše zahvaljujući građanima nastavi,  nikada neće desiti. 

Sve dok je tako nezavisnost RS može postojati samo kao misaona imenica - sviđalo se to nekom ili ne. Iako je sposobnost lidera opozicije sagledavajući rezultate izbora u najmanju ruku diskutabilna, imajući u vidu opšte stanje stvari na terenu, postavlja se pitanje da li je među glasačkim tijelom u RS uopšte moguće dobiti podršku i izvojevati pobjedu namećući stvarne probleme koji su rak-rana ovog društva. 

Sve dok dobar dio građana bude zabijao glavu u pijesak pred onim što u pitanje dovodi njegov lični opstanak i sve dok u RS bude postojala nesposobna opozicija kakvu smo imali do sada, SNSD će suvereno vladati a izborna praksa pokazivati da mi očigledno "bolje od ovih nemamo" ili, možda bolje reći sposobnije. Koliko dugo će u takvom okruženju vladati? -Koliko požele!

Autor: Darko Kuzmanović