Da bi stvari bile jasne potrebno je poći od početka. U ovom slučaju, početak su lokalni izbori 2012. godine i težnja stranaka koje su formirale koaliciju Pokret za Gradišku da „pod svaku cijenu“ osvoje lokalnu vlast u Gradišci i zaustave dugogodišnju vladavinu SNSD-a. Pokret za Gradišku činilo je osam stranaka na čelu sa SDS-om čiji se kandidat, Zoran Latinović, domogao načelničke funkcije. Skuštinsku većinu činile su stranke okupljene oko SDS-a i PDP-a, dok je SNSD-a sa najviše odborničkih mjesta (10) postao opozicija. Ovako formirana vlast u Gradišci funkcionisala je svega godinu dana, odnosno do oktobra 2013. godine, kada se dogodio prvi razdor (kojeg se izgleda danas malo ko sjeća) i to u okviru PDP-a. Naime, u oktobru 2013. godine iz PDP-a su isključeni odbornici Predrag Ljubičić, Dušan Kočić i Marinko Šljivar. Ubrzo po isključenju iz PDP-a Opštinski odbor SDS-a Gradiška objeručke prihvata pristupanje Ljubičića i Kočića svojim redovima i njih dvojica nastavljaju da vrše odborničke funkcije kao odbornici SDS-a. Tada je predsjednik OO SDS Gradiška Đorđe Krčmar njihovo pristupanje SDS-u okarakterisao kao pojačanje stranačkih redova, a načelnik Zoran Latinović zdušno podržao njihovo priključenje klubu SDS-a iz razloga da se ne naruši skupštinska većina. 

Da li danas plaćaju cjenu toga, a svu krivicu svaljuju na Dunjica? Upravo su Ljubičić i Kočić, zajedno sa još dvoje odbornika SDS-a, odlučili da formiraju samostalni klub odbornika i sa SNSD-om, DNS-om i jednim odbornikom NS RzB formiraju novu skupštinsku većinu. Interesantno je da, kad su pristupali SDS-u navedeni ljudi nisu bili izdajnici niti su nazivani „papcima“, a kada su odlučili da im okrenu leđa odjednom to postaju.

Šta je pozadina rušenja skupštinske većine u Gradišci i ko „iz sjenke“ vlada Gradiškom? Ko će se najviše radovati raspadu gradiškog SDS-a?

Sve je počelo smjenom direktora DZ Gradiška Tihomira Mihajlovića i postavljanjem na njegovo mjesto Milana Švrake, koji je kadar PDP-a. Na ovo je žustro reagovao narodni poslanik Slavko Dunjić i tako zaslužio suspenziju, a potom i isključenje iz stranke. Na njegovu stranu stala su i četiri odbornika SDS-a od kojih dva, slučajno ili namjerno, bivši PDP-ovci Ljubičić i Kočić. Niko ne razmišlja o tome da Ljubičić i Kočić možda nisu podržali Dunjića već su odlučili da malo razmišljaju svojom glavom, jer zašto bi oni podržavali imenovanje Milana Švrake koji je kao predsednik OO PDP-a Gradiška govorio kako njihovo isključenje predstavlja „čišćenje“ stranačkih redova. A i zašto da na to mjesto dođe kadar PDP-a, koji u lokalnoj vlasti učestvuje sa svega dva odbornika? Zar SDS nije imao svog čovjeka koji bi mogao da zamjeni Mihajlovića? Ovde se postavlja pitanje vrši li PDP pritisak na SDS u Gradišci? Sve ukazuje na to da je tako. Naime, nakon isključenja tri odbornika iz PDP-a i ostatkom ove stranke sa svega dva odbornika u SO Gradiška bilo je logično da je sa mjesta Predsjednika SO Gradiška smijenjen PDP-ov Radislav Dončić jer je besmisleno da stranka koja je ostala sa svega dva odbornika i dalje ima predsjednika SO. Potrebno je napomenuti i to da se u Opštinsku upravu opštine Gradiška mahom zapošljavaju ljudi sa članskom kartom PDP-a, a sad su počela i imenovanja direktora iz njihovih redova. OO SDS-a Gradiška kao da ne vidi ili ne želi da vidi da opštinom Gradiška „iz sjenke“ vlada PDP, koji željno očekuje razdor unutar lokalnog SDS-a kako bi postao druga po veličini partija u ovom gradu i jedini konkurent SNSD-u za funkciju načelnika na sledećim lokalnim izborima. Gradiški SDS im već uveliko pomaže u tome...

 Autor:  Mirjana Šmitran (27) iz Gradiške, diplomirani politikolog