Srpski narodni kalendar predstavlja skup manje-više nepisanih pravila kojih se srpski narod vijekovima pridržavao, paralelno sa crkvenim pravilima. 

Narodni kalendar se bazira na crkvenom kalendaru Srpske pravoslavne crkve, ali se od njega i dosta razlikuje u tome što je izmijenio imena praznika, dao im svoja specifična obilježja, mjesece nazvao staroslovenskim imenima ili imenima svojih praznika, i dao im svoja tumačenja i načine izračunavanja. Brojanje godina i upotreba kalendara kod Srba počela je 5508. g. p.n.e. (datiranje početka računanja vremena je preuzeto od Vizantije, i predstavlja hrišćansko shvatanje godine nastanka svijeta).

Srbin je od postojanja bio stopljen sa prirodom i bilo je neophodno da njene promjene poznaje kod sebe. Zato Srbi imaju jedan od najstarijih i najtačnijih kalendara na svijetu.

Srpski kalendar bio je zvanični kalendar svih srpskih država do 19. vijeka i po njemu su pisane sve povelje, zakoni, odluke, obligacije među ljudima, a njega danas zvanično koristi Srpska pravoslavna crkva i on se smatra njenim Ustavom, budući da ga je još 1119. godine u crkveni kodeks unio Sveti Sava.

On datira od perioda vinčanske kulture, još od 6. vijeka prije naše ere, na šta ukazuje i simbol za vrijeme, koji je karakterističan i prikazuje luk sa dva presjeka. Najstariji zapis o srpskom kalendaru jeste jedan nadgrobni spomenik iz ovog vijeka, a ono što je zanimljivo jeste da je datiranje izvršeno ćirilicom, što pokazuje da je to pismo postojalo i prije Ćirila i Metodija.

Kao zvanični srpski kalendar, uvodi ga Sveti Sava u 13. vijeku i koristio se sve do 19. vijeka. Do tada je sve datirano po njemu – knjige, povelje, zakoni, nadgrobni spomenici, spomenici kulture, a tome u prilog govori i činjenica da je na Smederevskoj tvrđavi u zidine uklesan datum izgradnje po srpskom kalendaru.

“Mnogi spomenici i manastiri datirani su po srpskom kalendaru. Na primjer, spomenik caru Lazaru koji je podigao despot Stefan Lazarević, najučeniji čovjek tog vremena. Tu piše da se Kosovska bitka održala 6897. godine, a to se nikako ne uklapa u naše saznanje. Najnovije istraživanje koje smo uradili prije dvije godine kaže da se u Vujanskom manastiru, koji se nalazi između Čačka i Gornjeg Milanovca, nalazi krst blaženopočivšeg Patrijarha Pavla koji je datiran po srpskom kalendaru”, rekao je Milan Stevančević, najbolji poznavalac kalendara kod nas, koji se njegovim izučavanjem bavio skoro 40 godina.

Prema srpskom kalendaru, godina se dijeli na ljeto i zimu. Ljeto počinje na Đurđevdan, 6. maja, dok zima na Mitrovdan, 8. novembra. Istražujući dalje i tumačeći to sa naučne strane, ovo su dva datuma kada se smjenjuju dva godišnja doba, što se poklapa i sa sunčevim kalendarom kada se mijenjaju energije.

To je potvrdila i NASA, koja je ustanovila da se ti veliki crkveni praznici poklanjaju sa elektromagnetnim promjenama Sunca.

“Po srpskom kalendaru, Sunce se posmatra kao živo biće koje se smatra i božanstvom. Ono je lice koje služi srpskom narodu za datiranje mnogih prirodnih pojava, kao što je, na primjer Preobraženje, a ono se javlja 19. avgusta. Tada se mijenjaju gora i voda. Da se mijenja gora znamo po lišću koje žuti i opada, a šta znači “mijenja se voda”, ističe Stevančević.

“Kada je Beogradska škola meteorologije istraživala hemijski sastav vode 2008. godine, zaprepastili smo se da se 19. avgusta mijenja hemijski sastav kiše. Do tada je kisela, a od tada alkalna ili neutralna. Pitanje je kako je naš narod znao da se tada mijenja i sastav vode, jer smo mi ovo otkrili uz velika magnetna sredstva, aparate i instrumente.

Godina po srpskom kalendaru počinje početkom aprila i usklađena je sa gregorijanskim, što je zasluga Svetog Save, koji je u 13. vijeku prihvatio rimsko označavanje mjesec dana, kako bi pokazao zajedništvo hrišćana.

Prema protokolu srpskog kalendara, prvo se pokazuju godina, pa mjesec i dan, za razliku od drugih kalendara koji prikazuju dan, mjesec i godinu. Ono što je zanimljivo jeste da nijedan drugi kalendar nema takvo datiranje, ali i to da se kompjuterska obrada vrši po protokolu srpskog kalendara.

Dok se u Srbiji o ovom veličanstvenom kalendaru ćuti, za istraživanje istog zainteresovane su institucije u Portugalu i Indiji, kao i američke izadavačke kuće i NASA koja je i potvrdila povezanost kalendara i prirodnih pojava. 

Prema Stevančeviću, radiće se na novim saznanjima kojih ima dosta, budući da se podaci o srpskom kalendaru nalaze u starim rukopisnim knjigama, koje imaju veliku istorijsku i naučnu vrednost, a koje su odnijete iz zemlje i nalaze se u muzejima i bibliotekama širom Evrope.

Meteorološki sateliti dokazuju da su “gorski carevi” bez svemirske tehnologije, poslije Mitrovdana nekako znali da Sunce smanjuje aktivnosti na sjevernoj hemisferi i mudro se povlači kod jataka na zimovanje. Narodni srpski kalendar na neki način poznaje termine promjena elektromagnetizma Sunca, a takva preciznost ne može biti slučajna, jer zahtijeva mnogo znanja iz kosmičke meteorologije. Time se ponovo postavlja pitanje neke izgubljene civilizacije. Prema tome, dragi Srbi – srećna vam Nova 7524. godina!

izvor Kurir