Antun Vukelić i Darja Maslić-Seršić su prvi u Hrvatskoj, izmjerili nivo diskriminacije pri zapošljavanju tako što su posao tražili pod lažnim imenima Vojislav Trifunović i Tomislav Lučić, kao i Jovanka Trifunović i Marina Lučić.

Koji bi se zagrebački privatni preduzetnik da ga pitaju “Da li biste zaposlili Srbina?” na to odgovorio negativno, sve da tako stvarno i misli?

Na takva službeno postavljena pitanja koja mjere nivo socijalne distance uvijek se dobijaju društveno prihvatljivi, politički korektni odgovori. Protiv gej brakova još se može javno govoriti, ali javno reći da kao poslodavac ne zapošljavaš Srbe nije prihvatljivo.

Srećom, postoje suptilnije tehnike kojima se može izmjeriti stvarna diskriminacija u društvu. Jednu od njih, tvz. metodu prirodnog eksperimenta, upotrebili su sociolog i psiholog sa zagrebačkog Filozofskog fakulteta - dr Antun Vukelić i dr Darja Maslić Seršić.

Izmislili su imena Hrvata i Srbina koji imaju istu kvalifikaciju i slali molbe na konkurse testirajući hoće li zagrebački poslodavci više interesa pokazati za Vojislava Trifunovića ili Tomislava Lučića. Isto su uradili i za izmišljenju Hrvaticu i Srpkinju - Jovanku Trifunović i Marinu Lučić.

Bilo je to prvo takvo testiranje u Hrvatskoj.

“Naši izmišljeni kandidati po svim su karakteristikama bili odlični za traženi posao, pritom se nigdje nisu nacionalno deklarisali. Ali, pažljivo smo im birali imena koja lako asociraju na hrvatsku ili na srpsku nacionalnu pripadnost”, komentariše Maslić Seršić.

Kako piše Jutarnji, i samo na osnovu imena, oni kandidati koji su imali imena koja su asocirala na srpsku nacionalnu pripadnost, imali su 25 odsto manje šanse od onih čija imena su asocirala na hrvatsku nacionalnu pripadnost.

(Jutarnji/Frontal)