Srđan Puhalo
Srđan Puhalo je rođen 1972. godine u Foči, jer u Kalinoviku nije bilo porodilišta.Odrastao je u Kalinoviku uz pomoć roditelja, mnogobrojne familije i "Politikinog zabavnika". Čuvajući krave kod babe Radojke shvatio je da je život veoma težak, pogotovo u Kalinoviku. Do četrnaeste godine bio je učesnik dvije omladinske radne akcije, posjetio koncentracione logore Jasenovac i redovno se takmičio u "Titovim stazama revolucije", što je ostavilo neizmjerni trag na njegovoj krhkoj ličnosti. Srednju školu završio je u Sarajevu, a psihologiju je diplomirao u Beogradu. Iluzije je izgubio prilično rano, a nevinost dosta kasno. Preživio je dva rata, kao i veliku inflaciju u Srbiji, a onda je došao da živi u Banjaluku. Magistrirao je psihologiju u Banjaluci, a doktorirao u Sarajevu. Dobar je otac dvoje djece, a loš muž jedne žene. Nije nosilac nijednog ordena, ali zato ga krase mnogi epiteti kao što su soroševac, nevladinac, strani plaćenik, antisrbin, autošovinista, Bakirov Srbin. Mašta da postane profesor na Fakultetu političkih nauka u Banjaluci. Ima mnogo problema sa pravopisom, stranim jezicima, potencijom i holesterolom.Srđan Puhalo
Nisi normalna Republiko Srpska!
Gledam ovih dana šta se dešava u javnom životu Republike Srpske i mogu da primijetim da smo mi jedno potpuno nenormalno društvo. Javno mnjenje u Republici Srpskoj je razoreno, sluđeno i potpuno poremećeno. Mi ne znamo šta hoćemo, ali to ne znači da znamo šta nećemo. Mi ne znamo gdje idemo i zato stojimo u mjestu. Mi ne znamo ko su nam prijatelji, jer se neprijatelji svakodnevno mijenjaju. Mi smo neshvaćeni i zbog toga smo superiorni.
I dok se po ko zna koji put preko medija raskirnkavaju nevidljivi kreatori obojenih revolucija, vlada Republike Srpske falsifikuje budžetski deficit i smanjuje ga tri puta (sa 175 miliona KM na 45 miliona KM ).
Dok Dodik, koji je predsjednik Republike Srpske, čežnjivo gleda ka Rusiji, srpska omladina, a bogme i oni u najboljim godinama, odlaze u Njemačku, Austriju, Švajcarsku ili Švedsku da pere guzice njihovim babama i đedovima, da ih šetaju i razgovaraju.
Dok se RTRS bavi Arapima po Sarajevu, Srbi iz Republike Srpske odlaze da rade u Saudijsku Arabiju, Katar i Kuvajt.
Dok se Dodik bavi položajem Srba u Makedoniji, Crnoj Gori, Hrvatskoj i ostalom dijasporom, ostaju pusti Kalinovik, Čajniče, Rudo, Petrovo, Ribnik.
Dok se Dodik i Vučić zamajavaju pisanjem „o delovanju za opstanak srpske nacije i srpskog naroda“ ove godine je više prvačića iz Mrkonjić Grada upisano u Beču, nego u Mrkonjić Gradu.
Dok se ministar prosvjete Republike Srpske Dane Malešević bahati kupujući Audi od 115 000 maraka, uz podršku predsjednika Dodika i premijerke Cvijanović, na fakultetima u Republici Srpskoj krajem avgusta zvrlji prazno 2500 mjesta.
Dok se diže kredit da bi predsjednik Republike Srpske Milorad Dodik pred izbore obnovio svoju ergelu helikoptera, na pregled CT-om i magnetnom rezonancom se čeka po tri mjeseca.
Dok se političari iz Republike Srpske utrkuju ko će prije kod Vučića na sastanak, u Republici Srpskoj se ove godine upisalo 500 manje prvačića (čitava jedna škola).
Dok se mi bavimo negiranjem genocida u Srebrenici, 11. jula u Potočarima možemo vidjeti i čuti predstavnike Evropske unije i Ujedinjenih nacija.
Dok se po Banjaluci traže i etiketiraju strani plaćenici i domaći izdajnici na Univerzitetskom kliničkom centru u Banjaluci nema kardiohirurga.
Draga moja Republiko Srpska, zbog svoje iracionalsnosti propali su mnogi narodi i mnoge države, propadamo i mi. Ne trebaju nam spoljni neprijatelji, Bošnjaci, soroševci, natovci, dovoljna nam je naša nenormalnost. Niko se zbog toga neće mnogo zabrinuti, jer svijet danas više brine nestanak pingvina na Južnom polu, nego nestanak Srba.
#VasStav #VasaPrica
