Vijesti

“Slučaj Đerić” 2.dio

Nezakoniti izbori u naučna zvanja predstavljaju tabu temu u akademskoj zajednici u Republici Srpskoj. Ipak, nedavni slučajevi Zorana Đerića i Radmile Čokorilo pokazali su da i u visokom obrazovanju i te kako ima mjesta za pravnu i administrativnu korupciju i da su sva tijela – od nastavno-naučnih vijeća fakulteta do Senata Univerziteta – spremna da podrže protivzakonite izbore u naučna zvanja docenata, vanrednih ili redovnih profesora.

Veliku pažnju na nepravilnosti prilikom izbora u naučna zvanja izazvao je “slučaj Zorana Đerića” koga su pojedini studenti Akademije umjetnosti optužili da neredovno drži nastavu, da ispitna pitanja šalje elektronskom poštom i da je biran u zvanja za koja nije ispunio uslove.

Đerić je u nekoliko navrata na Akademiji umjetnosti Univerziteta u Banjaluci biran u različita naučna zvanja i to za različite uže naučne oblasti. Najprije je 2005. godine biran za docenta, a 2010. godine i za vanrednog profesora na predmetima Istorija filma i Teorija filma i televizije.

Đerić je 2010. godine biran za docenta, a pet godina kasnije i za vanrednog profesora za užu umjetničku oblast Dramaturgija. Prvi izbor pripada naučnim, a drugi naučno-umjetničkim oblastima i one se različito vrednuju u zakonu.

“Slučaj Đerić” dodatno komplikuje i činjenica da je za docenta 2005. godine biran u skladu sa Zakonom o Univerzitetu, dok su se sva ostala napredovanja i izbori desili prema slovu Zakona o visokom obrazovanju, koji je usvojen 2006. godine i koji je zamijenio prethodni Zakon o Univerzitetu.

“Slučaj” je izuzetno teško pratiti i objasniti: prvi Đerićev izbor ovjeren je 2005. godine, a prema tadašnjem Zakonu o univerzitetu “u zvanje docenta može biti izabran naučni radnik koji ima…naučni stepen doktora nauka iz oblasti za koju se bira“;

Đerić je magistrirao (Poezija Danila Kiša i Vladimira Nabokova) i doktorirao (Dom i bezdomnost u poeziji XX veka, na primerima ruskih, poljskih i srpskih emigrantskih pesama) na književnosti, na novosadskom Filozofskom fakultetu.

Jasno je da Đerić nije mogao biti biran u zvanje docenta na predmetima Istorija filma i Teorija filma i televizije, jer nije imao stepen doktora nauka iz oblasti u koju se bira, odnosno nije doktorirao ni na istoriji filma, ni na teoriji filma i televizije.

Đerićev izbor u vanrednog profesora, koji je urađen u skladu sa Zakonom o visokom obrazovanju, samo je potvrdio ovu nepravilnost.

Đerićevi izbori u zvanje docenta i vanrednog profesora na predmetu Dramaturgija su legalni, jer su pratili slovo Zakona o visokom obrazovanju u kojem stoji da za docenta u nastavno-umjetnička zvanja može biti birano “lice koje ima završen drugi ciklus studija”.

“Zoran Đerić je biran u umjetničku oblast, a ne u naučnu. Dramaturgija je umjetnička oblast. Zakon je jasan – za docenta na umjetničkoj oblasti biće biran kandidat koji ima završen drugi ciklus studija. Ne precizira se kojih studija. Prvi Đerićev izbor desio se prema Zakonu o Univerzitetu, a svi ostali prema Zakonu o visokom obrazovanju. Određeni studenti su napravili veliku galamu i Đerić više neće predavati na Akademiji, ali ne zbog toga, nego zato što je postao direktor Srpskog narodnog pozorišta u Novom Sadu i ne može da radi na dva mjesta”, rekao je za CAPITAL dekan Akademije umjetnosti Luka Kecman. Kecman je ujedno i član redakcije časopisa Sterijinog pozorja Scena čiji je glavni i odgovorni urednik bio upravo Đerić, ali i predsjednik Savjeta za kulturu GO SNSD-a u Banjaluci.

Izvor: Capital
Komentari
Twitter
Anketa

Treba li bojkot trgovina, kafića, itd. u BiH ponoviti ili je dovoljan samo jedan dan?

Rezultati ankete
Blog