Prve bombe pale su na Beograd u 6.30, dok je većina stanovnika još spavala. Njemački bombarderi su istog dana, u četiri navrata, razornim i zapaljivim bombama zasuli grad, a oko 16 časova iz pravca Rumunije doletjelo je tridesetak zloglasnih bombardera, "štuka", iz kojih se pucalo po kolonama izbjeglica, dok su panično napuštale razoreni grad.

Avioni su poletali sa aerodroma iz Beča, Graca i Arada. Tadašnja prestonica Jugoslavije ponovo je napadnuta 11. i 12. aprila. Napadi su trajali i noću, a na grad je izručeno 440 tona smrtonosnog tovara.

Tačan broj žrtava nikada nije precizno utvrđen. Na spisku poginulih u Beogradu, koji je tada imao 370.000 stanovnika, vodi se 2.274 građanina, dok neke procjene govore o blizu 4.000 stradalih.

Grad je pretrpio neprocjenjivu materijalnu štetu. Potpuno je razoreno 714 zgrada, teže oštećeno 1.888 zgrada, a djelimično oštećeno 6.829, među njima i zgrada Starog dvora, čija je kupola srušena.

Gađane su gusto naseljene četvrti, bolnice, Učiteljski dom, Kalenić pijaca, željeznička stanica, Glavna pošta, zemunski aerodrom. U porti Vaznesenjske crkve pobijeno je i ranjeno nekoliko stotina civila, a više stotina građana stradalo je kada je direktno pogođeno gradsko sklonište u Karađorđevom parku.

Potpuno je uništeno zdanje Narodne biblioteke Srbije na Kosančićevom vijencu, podignuto 1832. godine. Bila je to jedina nacionalna biblioteka koja je namjerno napadnuta i uništena tokom Drugog svjetskog rata. U požaru poslije bombardovanja nestao je cijali fond sa 350.000 knjiga, uključujući i srednjovjekovne spise neprocjenjive vrijednosti.

Biblioteka je imala i zbirke turskih rukopisa, više od 200 starih štampanih knjiga od 15. do 17. vijeka, starih karata, gravira, umjetničkih slika i novina, kao i sve knjige štampane u Srbiji i susjednim zemljama od 1832. godine.

Do napada na Kraljevinu Jugoslaviju došlo je poslije vojnog prevrata i demonstracija 27. marta protiv Trojnog pakta, koji je dva dana ranije sklopila tadašnja vlada Cvetković-Maček.

Otpor paktu sa silama Osovine razljutio je Njemačku, jer je poremetio planove o napadu na Sovjetski Savez, pa je istog dana, na osnovu Hitlerove naredbe, u operativnom štabu Njemačke armije donijeta odluka (Direktiva 25) da se, osim Grčke, i Kraljevina Jugoslavija uništi kao država.

Komanda njemačke Četvrte vazdušne flote razradila je plan napada pod nazivom "Kaznena odmazda", kojim je predviđeno i bombardovanje Beograda, a operacijom je komandovao general Aleksandar Ler.

Braneći slobodno nebo Beograda, poginulo je 11 pilota Šestog lovačkog puka, kojima se grad odužio sa velikim zakašnjenjem, tek 1997. godine, otkrivanjem spomenika na Zemunskom keju kod Hotela "Jugoslavija".

I Kraljevo je napadnuto 6. aprila, a u napadu na Niš, 8. aprila, poginulo je oko 600 ljudi.

Jugoslavija je kapitulirala za samo 11 dana, a kralj i vlada napustili su zemlju tri dana ranije. Zemlja je raskomadana i podijeljena između Njemačke, Italije, Mađarske i Bugarske, s tim što su Srbiju okupirale Hitlerove snage.

Sedam dana prije nego što je okončana invazija, 10. aprila 1941. godine, uz podršku Musolinijeve Italije, proglašena je Nezavisna Država Hrvatska, sa ustaškim vođom Antom Pavelićem na čelu.

Prema podacima prof. dr Dragoljuba Živojinovića, u Aprilskom ratu stradalo je oko 20.000 ljudi.

Izvor: RTS