Nepoznati napadač pucao je u Brkića 12. decembra 2000. godine na parkingu ispred dvorane „Pionir“, podsjeća B92, kad je košarkaš izlazio sa treninga. Brkić je od posljedica ranjavanja preminuo tri dana kasnije.

U redovima Partizana Brkić je odigrao 294 zvanične utakmice i postigao 3.740 poena, čime je zauzeo osmu poziciju na listi strijelaca beogradskog kluba.

Karijeru je, kao 10-godišnji dječak, počeo u sarajevskoj Bosni, a u Partizan je došao 1992. godine.

Pozajmljen je čačanskom Borcu, a od sezone 1993/94 nastupao je za Partizan, u čijim je redovima, osim jedne sezone u podgoričkoj Budućnosti s kojom je stigao do titule prvaka, ostao sve do svoje tragične smrti u 26. godini.

U crno-bijelom dresu, rame uz rame sa Berićem, Tomaševićem, Koturovićem, Čubrilom, Drobnjakom, Vidačićem, Lukovskim, Radoševićem, osvojio je tri titule prvaka države te tri nacionalna kupa.

Sa svojim klubom postigao je i najveći uspjeh Partizana nakon osvajanja evropske titule 1992. godine – učešće na „final fouru“ Eurolige u sezoni 1997/98.

U mladoj reprezentaciji Jugoslavije osvojio je bronzanu medalju na Evropskom prvenstvu u Turskoj 1996. godine. Povremeno je igrao i za seniorsku reprezentaciju tadašnje SR Jugoslavije.

Četiri kluba u kojima je Haris Brkić nastupao – Bosna, Borac, Budućnost i Partizan svakoga ljeta u znak sjećanja na svog igrača organizuju Memorijalni košarkaški turnir za mlađe kategorije.

Na Centralnom groblju u Beogradu, gdje je sahranjen Brkić, održan je godišnji pomen tragično preminulom košarkašu Partizana.

Ubica Harisa Brkića nikada nije pronađen.

Izvor: Al Jazeera i agencije