Region
Srbija vodi u trci ka EU, proširenje pod znakom pitanja
BRISEL – Srbija prednjači među kandidatima za prijem u Evropsku uniju, ali cijeli proces proširenja je ugrožen zbog pogrešnog pristupa EU Zapadnom Balkanu, kaže se u novoj studiji uticajnog Centra za evropsku politiku (EPC), trusta mozgova sa sjedištem u Briselu.
izvor: Tanjug/Frontal
U analizi pod naslovom "Evropsko proširenje na Balkan: promućkano, ne promiješano” (asocijacija na recept za omiljeni koktel Džemsa Bonda) Srbija je svrstana između Crne Gore, koja je najdalje otišla u evropskim integracijama, i Albanije, koja uskoro treba da dobije status kandidata.
Sa druge strane, u istoj trci zaostaju Kosovo, Makedonija i Bosna i Hercegovina, primećuje autorka Korina Stratulat, koja upozorava da je proces proširenja ugrožen sa tri strane.
Ona kao prvi izvor problema navodi da “balkanska regata više ne plovi u istom smjeru”, jer prvoplasirane tri zemlje jezde ka Briselu, dok se Makedonija i BiH udaljavaju od njega, a Kosovo je hendikepirano zbog kasnog starta i statusnih problema.
“Podjela na predvodnike i "zaostale" ne doprinosi konstruktivnoj konkurenciji između ove dvije grupe, već naprotiv, potpiruje osjećaj ovih drugih da su odbačeni i prepušteni sami sebi”, kaže se u analizi, u kojoj se Evropska komisija poziva da nađe kreativan način da pristupi Zapadnom Balkanu kao cjelini.
“Ne smije se dozvoliti da se ova podjela produbi, jer će EU u najgorem scenariju potpuno izgubiti uticaj u zemljama drugog reda”, piše u publikaciji, uz preporuku da, s obzirom na niz zajedničkih problema među zemljama u regionu, te probleme treba rješavati nezavisno od pozicije u evropskim integracijama.
Drugi izvor problema autorka vidi u zemljama članicama EU, koje osim što su rezervisane prema proširenju, često ignorišu preporuke Komisije i nameću svoju agendu, kao u slučaju britansko- njemačke inicijative da se pregovori sa Srbijom tijesno vežu uz proces normalizacije odnosa sa Prištinom.
Slična stvar se dešava i sa Makedonijom, kojoj Grčka blokira početak pregovora uprkos tome što je Komsija već petu godinu za redom predložila da se oni otvore.
“Savjet EU je preoteo kontrolu nad procesom proširenja od Komisije”, ukazuje publikacija EPC, uz upozorenje da bi to moglo da pred kandidate postavi nove prepreke.
“Kriterijumi za pristup EU bi morali da budu jasni i isti za sve”, piše u studiji u kojoj se konstatuje da je taj princip, koji je važio u prethodnim krugovima proširenja, postepeno napušten nakon prijema Bugarske i Rumunije.
I konačno, kao treći izvor problema navodi se sama Komisija, koja po autorki ne umije da komunicira sa građanima regiona, već se zaklanja iza ispraznih birokratskih fraza i uopštenih formula o demokratiji i vladavini prava.
Umjesto toga, kaže se u studiji, Komisija bi morala da pronađe načine da ne samo bolje komunicira sa građanima, nego da se direktnije uključi u programe za ekonomski razvoj Zapadnog Balkana, čime bi dala podsticaj reformama i ojačala poljuljani kredibilitet.
U analizi pod naslovom "Evropsko proširenje na Balkan: promućkano, ne promiješano” (asocijacija na recept za omiljeni koktel Džemsa Bonda) Srbija je svrstana između Crne Gore, koja je najdalje otišla u evropskim integracijama, i Albanije, koja uskoro treba da dobije status kandidata.
Sa druge strane, u istoj trci zaostaju Kosovo, Makedonija i Bosna i Hercegovina, primećuje autorka Korina Stratulat, koja upozorava da je proces proširenja ugrožen sa tri strane.
Ona kao prvi izvor problema navodi da “balkanska regata više ne plovi u istom smjeru”, jer prvoplasirane tri zemlje jezde ka Briselu, dok se Makedonija i BiH udaljavaju od njega, a Kosovo je hendikepirano zbog kasnog starta i statusnih problema.
“Podjela na predvodnike i "zaostale" ne doprinosi konstruktivnoj konkurenciji između ove dvije grupe, već naprotiv, potpiruje osjećaj ovih drugih da su odbačeni i prepušteni sami sebi”, kaže se u analizi, u kojoj se Evropska komisija poziva da nađe kreativan način da pristupi Zapadnom Balkanu kao cjelini.
“Ne smije se dozvoliti da se ova podjela produbi, jer će EU u najgorem scenariju potpuno izgubiti uticaj u zemljama drugog reda”, piše u publikaciji, uz preporuku da, s obzirom na niz zajedničkih problema među zemljama u regionu, te probleme treba rješavati nezavisno od pozicije u evropskim integracijama.
Drugi izvor problema autorka vidi u zemljama članicama EU, koje osim što su rezervisane prema proširenju, često ignorišu preporuke Komisije i nameću svoju agendu, kao u slučaju britansko- njemačke inicijative da se pregovori sa Srbijom tijesno vežu uz proces normalizacije odnosa sa Prištinom.
Slična stvar se dešava i sa Makedonijom, kojoj Grčka blokira početak pregovora uprkos tome što je Komsija već petu godinu za redom predložila da se oni otvore.
“Savjet EU je preoteo kontrolu nad procesom proširenja od Komisije”, ukazuje publikacija EPC, uz upozorenje da bi to moglo da pred kandidate postavi nove prepreke.
“Kriterijumi za pristup EU bi morali da budu jasni i isti za sve”, piše u studiji u kojoj se konstatuje da je taj princip, koji je važio u prethodnim krugovima proširenja, postepeno napušten nakon prijema Bugarske i Rumunije.
I konačno, kao treći izvor problema navodi se sama Komisija, koja po autorki ne umije da komunicira sa građanima regiona, već se zaklanja iza ispraznih birokratskih fraza i uopštenih formula o demokratiji i vladavini prava.
Umjesto toga, kaže se u studiji, Komisija bi morala da pronađe načine da ne samo bolje komunicira sa građanima, nego da se direktnije uključi u programe za ekonomski razvoj Zapadnog Balkana, čime bi dala podsticaj reformama i ojačala poljuljani kredibilitet.
