Kako navodi Rojters, naučnici idalje rade na razumijevanju ovog sindroma.

SZO definiše produženi kovid kao stanje sa najmanje jednim simptomom koji obično počinje da se pojavljuje u roku od tri mjeseca od početka potvrđene ili vjerovatne infekcije korona virusom, a traje najmanje dva mjeseca.

Simptomi produženog kovida mogu da počnu tokom infekcije ili da se pojave prvi put nakon što se pacijent oporavio od akutne bolesti.

Među najčešćim upornim simptomima su, kako se navodi, umor, otežano disanje i kognitivni problemi.

Ostali simptomi su bol u grudima, problemi sa čulom mirisa ili ukusa, slabost mišića i ubrzano lupanje srca.

Stanje produženog kovida generalno ima uticaj na obavljanje svakodnevnih aktivnosti.

Rojters navodi da se još uvek ne zna tačan broj ljudi koji je pogođen ovim stanjem.

Studija sa Univerziteta Oksford koja je obuhvatila više od 270.000 ljudi koji su preležali korona virus, otkrila je najmanje jedan simptom u 37 odsto slučajeva, pri čemu su simptomi bili češći kod ljudi kojima je bila potrebna hospitalizacija.

Odvojena studija sa Univerziteta Harvard koja je uključivala više od 52.000 osoba koje su preležale virus, a koji su imali blage simptome infekcije ili su bili asimptomatski slučajevi, ukazuju na to da stanja produženog kovida češće mogu da se jave kod pacijenata mlađih od 65 godina.

Mnogi simptomi ovog stanja, kako se navodi, vremenom nestaju, bez obzira na težinu početne bolesti kovida-19.

Što se tiče vakcinacije i stanja produženog kovida, mala istraživanja su pokazala da su neki ljudi sa ovim stanjem doživjeli poboljšanje simptoma nakon vakcinacije.

Američki centri za kontrolu i prevenciju bolesti (CDC) saopštili su da je potrebno da se uradi više istraživanja kako bi se utvrdili efekti vakcinacije na ovo stanje.

Izvor: tanjug