Regeneracija šuma podrazumijeva obnavljanje prirodne šume kroz malu ili nikakvu intervenciju, a kako prenosi Bi-Bi-Si radi se o često jeftinijim, bogatijim ugljenikom šumama koje su bolje za biodiverzitet od onih koje su aktivno zasađene.

Grupe za konverzaciju ističu da obnovljene šume imaju potencijal da upiju ekvivalent od 5,9 gigatona ugljen-dioksida što je više od godišnje emisije u SAD.

Boldvin-Kantelo iz Svjetske fondacije za prirodu ističe da su Velikoj Britaniji potrebni jaki domaći zakoni kako bi se realizovao potencijal šuma kao klimatskog rešenja, prenosi Tanjug.

U studiji se navodi i da Atlantska šuma u Brazilu daje razlog za nadu, s obzirom da je od 2000. godine ta oblast porasla na približno veličinu Holandije.

U borovim šumama sjeverne Mongolije, u poslednjih 20 godina regenerisano je 1,2 miliona hektara šume, dok druge vruće tačke regeneracije uključuju centralnu Afriku i borske šume Kanade.

Studija navodi da uprkos „ohrabrujućim znacima” sa šumama duž brazilske atlantske obale, deforestacija je takva da je potrebno da se šumovito područje više nego udvostruči da bi se dostigao minimalni prag za konzervaciju.

Jedan od najjednostavnijih načina za uklanjanje ugljen-dioksida iz vazduha je sadnja drveća. Ali naučnici kažu da pravo drveće mora biti posađeno na pravom mestu ako žele da budu efikasni u smanjenju emisije ugljenika.

Izvor: politika.rs