Kralj Aleksandar bio je sin Petra I Karađorđevića i crnogorske princeze Ljubice Petrović-Njegoš.  Njegov deda po majci bio je crnogorski kralj Nikola I Petrović, a baba kraljica Milena. Kum na krštenju bio mu je, preko izaslanika, ruski car Nikolaj II Aleksandrovič. 

Djetinjstvo je proveo u Crnoj Gori, a obrazovao se u Ženevi, a potom u Sankt Peterburgu.

Zbog zdavstvenih problema, vratio se u Beograd, gdje je nastavio svoje obrazovanje.

Aleksandar I Karađorđević je  učestvovao u  Prvom balkanskom ratu 1912, kao i u Drugom balkanskom ratu 1913. godine. Već naredne godine, postao je regent Kraljevine Srbije i vladao u ime svog oca, koji je obolio. U prvom svjetskom ratu, bio je vrhovni zapovijednik srpske vojske.

Od 1921. do 1929. godine, nosio je titulu vladara Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca, a od 1929. do 1934. godine titulu kralja Jugoslavije. Zanimljivo je da Aleksandar nije bio prvi u redu za presto, već je to bio njegov stariji brat Đorđe, koji je bio prinuđen da se odrekne prestola zbog svog ponašanja koje se smatralo skandaloznim.

Poznat je i po donošenju Oktroisanog ustava, kojim je Jugoslavija postala ustavna monarhija.

Na kralja Aleksandra I Karađorđevića izvršen je atentat 9. oktobra 1934. godine u Marseju, a dalja pozadina ubistva koje je izvršio Vlado Černozemski nije rasvijetljena.

Frontal/wikipedia