Ili, ko to, kako i zašto se igra sa teritorijama na kojoj su poginuli, ubijeni ili nestali građani predratnog Grada Sarajeva?

Ili, ko to i zašto poginule preimenuje u ubijene?

Ili, ko to i zašto govori o 1.601 ubijenom dijetetu, a istraživači govore o 520, 525 ili 611 ubijene djece.

Ili, ako je tačno da je ubijeno 1.601 dijete u opkoljenom Sarajevu, onda su rezultati istraživanja žrtava rata u Sarajevu, koje je prezentirao Istraživačko-dokumentacioni centar iz Sarajeva nepotpuni, jer nedostaje oko 1.000 imena ubijene djece.

Ili, zašto državne institucije, nevladine organizacije i pojedinci ne nude nove podatke o ubijenim, poginulim i nestalim licima sa teritorije Grada Sarajeva?

Ili, predstavnici Centra za istraživanje rata, ratnih zločina i traženje nestalih lica iz Banja Luke, nude argumente, činjenice koji ukazuju da neke informacije o ubijenim i poginulim Srbima Sarajeva nisu obuhvaćeni ovim istraživanjem.

U toku građanskog rata, odbrambeno-otadžbinskog rata 1992. do 1995. godine formirane su dvije političke i društvene zajednice na teritoriji predratnog Grada Sarajeva: Sarajevo i Srpsko Sarajevo, kao dijelovi, kao rezultat dogovorene podjele Grada Sarajeva, na više enklava. Poslije se dogodilo blokiranje, postavljanje barikade na granice podijeljenih enklava, a u sljedećim koracima došlo je do obostrane opsade i opkoljavanja.

Ponavljam više puta Grad Sarajevo, 1992. godine je bio zajednica deset gradskih opština jer od 1992. godine velikobošnjačka propaganda, i kupljeni svjetski mediji nama i svijetu Grad Sarajevo, Sarajevo sa Mapom opkoljenog Sarajeva, propagandistički reducira, svodi na četiri gradske opštine koje danas čine Grad Sarajevo.

Nije nikad Grad Sarajevo bio područje od Baščaršije do Nedžarića (opštine Stari Grad, Centar, Novo Sarajevo i Novi Grad).

U Gradu Sarajevo, te 1992. godine bile su i sljedeće opštine: Ilijaš, Vogošća, Hadžići, Ilidža, Trnovo i Pale.

Haški istražitelji, radovi Mirsada Tokače i Smail Čekića su svjedoci da je ubijeno, poginulo i nestalo oko 14.500 građana Grada Sarajeva, u kom su se od 1992. do 1995. godine dogodilo više značajnih društvenih događaja, procesa u okviru građanskog rata.

Pitam zbog toga što velikobošnjački propagandisti izmišljaju, istina je da nikad niko nije, od onih koji govore da je ubijeno 1.601 dijete u opkoljenom Sarajevu, ponudio imena te ubijene maloljetne djece.

Hiljadu puta smo čuli i vidjeli sarajevsku lažnu priču o 11.541 ubijenih građana Sarajeva.

Posebna priča su izjave o 14.500 ubijenih građana opkoljenog Sarajeva, iz čega proizlazi da tokom ratnog sukoba nije poginuo nijedan vojnik Armije Repulike Bosne i Hercegovine ili Vojske Republike Srpske.

Kompetentan čovjek, koji zna da je je rat društveni proces svjestan je da u ratu postoje dvije strane i da u njemu ginu ratnici. Za sarajevske propagandiste koji žele predstaviti sebi, nama i svijetu potrebna je priča da su Bošnjaci jedine žrtve rata!

U proces manipulacije sa brojkama ubijenim u Sarajevu uključio se i Haris Pašović, idejni tvorac projekta, umjetničkog performansa "Sarajevska crvena linija" kad je u centru Sarajeva 2012. godine postavio prazne crvene stolice u znak sjećanja na ubijene Sarajlije.

Više se o projektu može pogledati u tekstu: „Crvena linija sjećala nas je na rijeke krvi koje su tekle Sarajevom“, koji je objavljen na portalu radiosarajevo.ba („https://radiosarajevo.ba/metromahala/lica/haris-pasovic-crvena-linija-sjecala-nas-je-na-rijeke-krvi-koje-su-tekle-sarajevom/332370#google_vignette)

Novinar u tekstu naglašava „Od Mirsada Tokače koji je skupio preciznu dokumentaciju, Pašović je dobio podatak da je u Sarajevu tokom opsade ubijeno 11.541 građanki i građana.“

Tačno je da je Mirsad Tokača, predsjednik Istraživačko dokumentacionog centra, sakupio preciznu dokumentaciju. Rezultate svog rada predstavio je javnosti pod tekstom „Sarajevska knjiga mrtvih“ koju je objavio u „Danima“, april/travanj 2008. godine.

Na str. 127, nedjeljnika „Dani“ od aprila 2008. godine piše:

• „Listu koju danas objavljujemo nudi imena 14.385 lica koja su tokom 3,5 godišnje opsade poginula (ili ubijena D.Š.) i nestala na teritoriji deset općina Grada Sarajeva“.
• „...na civile otpada (ubijenih D.Š.) 5.445 lica, a na vojnike 8.940.“
• „Od ukupno 8.940 vojnika poginulih tokom perioda opsade na branioce Sarajeva otpada 6.278.“
• „...u istom periodu poginulo je 2.262 vojnika JNA-VRS.“

Haris Pašović bezočno i tendenciozno, manipuliše sa podacima Mirsada Tokače i postavlja 11.451 stolicu za ubijene građane Sarajeva.

Svojim projektom on sugeriše, učestvuje u velikobošnjačkim manipulacijama, lažima da su svi oni u Sarajevu ubijeni od strane Vojske Republike Srpske, iako podaci, činjenice iz izvještaja „Sarajevska knjiga mrtvih“ Mirsada Tokače pokazuju da je dio njih ubila Vojske Armije Republike Bosne i Hercegovine.

Da je želio da bude istinit objektivan i da je želio poštovati rezultate Mirsada Tokače, koje je dao na uvid javnosti, postavio bi u ulici Maršala Tita:

• 5.445 crvenih stolica za ubijene građane Sarajeva, (4.784 stolicu za punoljetne a 661 stolicu za maloljetne ubijene građane Sarajeva).

Na otvaranje projekta, imajući u vidu podatke o poginulim, ubijenim i nestalim građanima Sarajeva koje je objavio Mirsad Tokača, koje sam uporedio sa podatkom o 11.451 ubijenih građana Sarajeva (među njima je i 1.601 dijete) koji nudi Haris Pašović došao sam do saznanja da je on namjerno izostavio 2.662 poginula borca Vojske Republike Srpske koji su poginuli na, preciznije Sarajevskom ratištu, području deset gradskih opština, Sarajeva.

Zanimljivo da je Haris Pašović dobar manipulant i loš matematičar.

Manipulacije Harisa Pašovića.

• Prva manipulacija je postavljanje 6.278 crvenih stolica za poginule borce Armije Republike Bosne i Hercegovine, i tako ih je predstavio kao ubijene građane Sarajeva;
• Druga manipulacija je lažna, ničim dokazana činjenica da je ubijeno 1.601 dijete u opkoljenom Sarajevu;
• Treća manipulacija je izostavljanje, odnosno nepostavljanje 2.662 stolice za poginule vojnike Vojske Republike Srpske.

Haris Pašović kao loš matematičar koji ne zna osnovne računske operacije.

Mirsad Tokača naglašava da daje na uvid podatak od 14.385 žrtava građanskog rata u Sarajevu, a među njima je i 2.662 poginulih boraca Vojske Repulike Srpske.

Ne znam kako je Haris Pašović došao do  lažnog broja 11.541 ubijenih građana Sarajeva, jer da je znao računati došao bi do lažnog broja 11.723.

Jednostavno, trebao je koristiti računsku radnju oduzimanje i od broja 14.385 ukupnih žrtava oduzeti broj 2.662 poginulih boraca Vojske Republike Srpske i dobio bi broj 11.732.

On je tendeciozan i neobjektivan jer se uključio u kampanju optuživanja Srba da su oni ubili sve građane Sarajeva, što je jedna od najvećih i najčešćih manipulacija velikobošnjačke propagande.

Trebamo imati su vidu da su ubijeni građani Sarajeva, iz reda svih naroda i ostalih ubijani na svim teritorijama podjeljenog Grada Sarajeva.

Političari, predstavnici vlasti i nevladinih organizacija i novinari iz reda bošnjačkog naroda, svakog dana izjavljuju da je ubijeno 1.601 maloljetno dijete u podijeljenom, blokiranom  i opkoljenom/opsjednutom Sarajevu.

Nisam do sada čuo od njih nijednu izjavu da su i na teritoriji ratnog Srpskog Sarajeva ubijena maloljetna djeca!

Knjige, dokumenti onih kojima vjerujem govore da je na u dva dijela podjeljenog, blokiranog, opsjednutog/opkoljenog Grada Sarajeva ubijeno od 611 do 650 maloljetne djece.

Oko 540 u Federalnom Sarajevu, a oko 110 u Istočnom Sarajevu!

Akademik prof. dr Smail Čekić urednik je monografije “Zločini nad djecom Sarajeva”, koja je objavljena 2010. godine, gdje je na 856 stranici ove monografije objavljen podatak da je u opkoljenom Sarajevu ubijeno 524-o djece.

Mirsad Tokača, IDC Sarajevo, 2012. godine na 126 stranici “Bosanske knjige mrtvih”, I tom, sa navedenim podacima o svakoj žrtvi zaključuje: “U Sarajevu je smrtno stradalo i 705 maloljetnih osoba, od čega je 611 djece ubijeno kao civili, a 95 je poginulo u statusu vojnika.”

Napomena (D.Š) među ubijenom i poginulom djecom Grada Sarajeva je oko 130 djece koja su ubijena ili poginula na teritoriji ratnog Srpskog Sarajeva, kao dijela nekada jedinstvenog Grada Sarajeva.

Na Spomen-obilježju ubijenoj djeci opkoljenog Sarajeva 1992-1995, 10. maja 2010. godine uklesani su podaci za 521 žrtvu, ubijeno djete u opkoljenom Sarajevu.

Predstavnici Grada Sarajeva i Udruženje roditelja ubijene djece opkoljenog Sarajeva saopštili  su da spisak nije konačan i da će ga dopunjavati, ali obećanje nisu ispunili ni 1%, jer od tog 10. maja 2010. godine na postamentima nisu postavili  nijedno novo ime maloljetnog djeteta koje je ubijeno po njima u opkoljenom Sarajevu, a po meni bliže istorijskoj istini, podijeljenog, blokiranog i opkoljenog/opsjednutog Grada Sarajeva, dijela predratnog Grada Sarajeva, zajednice deset gradskih opština.

U tekstu koristim pojam Sarajevsko ratište jer on obuhvata prostor današnjeg Kantona Sarajevo (Grad Sarajevo) i Grad Istočno Sarajevo, u ratu  Srpsko Sarajevo, da ukažem na velikobošnjačku propagandu koja Sarajevo svodi na četiri gradske opštine iz 1992. i iz 2023.godine.

Bošnjačka strana u Sarajevu i oko Sarajeva, neodgovorno i nekorisno i za Bošnjake, manipuliše godina sa žrtvama rata na području Sarajevskog ratišta, mnogo više od srpske strane, čije su manipulacije neodgovorne i nekorisne i za Srbe.

Vrijeme je da sa sa otvorenih pisama i tužbi pređe na otvorne javne razgovore, istraživanja zasnovana na naučnoj metodologiji i pisanje i objavljivanja  dokumenata koje će nas voditi putevima povjerenja, istine, pravde i poštovanja drugih u svim njihovim entitetima.

Pitam se kad će doći i hoće li ikada doći ljudsko humano vrijeme da se to zaustavi i da sve zainteresovane strane kroz odgovoran zajednički rad, na naučno zasnovanoj metodologiji, utvrde osnovne istine o ratnim dešavanjima i njegovim posljedicama na Sarajevskom ratištu.

Vjerujem i nadam se da će nacionalno osviješćeni slobodnoumni političari, predstavnici vlasti, vjerski službenici i intelektualci iz reda Hrvata, Srba, Bošnjaka  i ostalih koji danas žive na teritoriji Kantona Sarajevo i Grada Istočno Sarajevo, uspostaviti platformu, kanale za  razgovor, dijalog i polemiku o svim otvorenim pitanjima iz naše prošlosti i sadašnosti.

Prenošenje blogova i tekstova sa portala Frontal dozvoljeno je nakon isteka 48 časova od objave bloga ili uz pismeno odobrenje redakcije (24.08.2023.)