Aktuelnu političku postavu u Republici Srpskoj veoma dobro poznajemo. Manje-više, svi lideri stranaka kao i svi važniji partijski funkcioneri već su najmanje petnaestak godina u politici. Znamo da nas sa njima sunce neće ogrijati. Novih lica na našoj političkoj sceni nema pa nema. Ipak, biologija je neumojiva i jedino nju domaći političari nisu uspjeli da prevare. Zato će oni, ovako ili onako, ipak da prepuste svoje fotelje mlađima.

Stoga se treba zapitati: kakvi su ti mlađi političari čije vrijeme tek dolazi i šta nas sa njima čeka?

Ko god poznaje unutarstranačke organizacije partija kod nas kao i odnose među mladim članovima partijskih aktiva iz prve će da kaže: tek nas sa njima očekuje pakao. U korumpiranim, zatvorenim, birokratskim i dozlaboga netransparentnim domaćim partijama aktivi mladih su jedan od najgorih dijelova stranačke organizacije. Partijski lideri su se listom pobrinuli da samo najveći poltroni i klimoglavci dospiju u najviše stranačke organe a isto pravilo vrijedi i za mlade političare-slijepa poslušnost svakog od njih višestruko je provjeravana jer niko od mlađih ljudi ne može dobiti šansu u ovdašnjim strankama ukoliko ne ispunjava sljedeće kriterijume:

1. Lojalnost prema lideru stranke
2. Apsolutna lojalnost prema lideru stranke
3. Puno povjerenje u sve što radi lider stranke
4. Lojalnost prema lideru stranke
5. Nepostavljanje suvišnih pitanja u narodu poznato kao vještina netalasanja
6. Lojalnost prema lideru stranke
7. Poltronisanje svakom partijskom moćniku a pogotovo lideru stranke
8. Lojalnost prema lideru stranke
9. Sposobnost odbacivanja individualnog stava
10. Lojalnost prema lideru stranke.

Svako ko misli svojom glavom, ko je ne daj bože završio pošteno školu, ko je inteligentan ima svoj stav i materijalnu nezavisnost od partije-nije poželjan kadar u domaćim strankama. Štaviše, ukoliko se neko pojavi sa tim kompromitujućim osobinama on automatski postaje nepoželjan element u svakoj ovdašnjoj partiji jer se naši političari vode onom provjerenom komunističkom matricom da su nezavisni intelektualci nešto najgore što se svakoj partiji može desiti.

Odličan primjer za gorenavedeno stanje bilo je nedavno upadljivo ćutanje mladih lavova SNSD-a za vrijeme kreiranja lista nacionalnih izdajnika i podrivača ustavnog poretka Republike Srpske: svi su oni mudro ćutali o tome iako im prethodno nije smetalo godinama da se druže sa mnogim od tih dokazanih narodnih neprijatelja. Međutim, oni nisu znali da su to neprijatelji sve dok ta informacija nije obnarodovana na partijskom sajtu a partijski sajt je poput Biblije za svakog pravog mladog partijca-neprikosnoveni izvor istine i etičkih uzansi. Ništa drugačije nije niti sa podmlatkom u ostalim strankama.

Dakle, kakva je slika prosječnog mladog političara (a svaki mladi političar kod nas je prosječan)? U pitanju je poltron i licemjer za medalju. Apsolutno lojalan lideru partije. Kad on ili ona postanu nekad lideri-isto će tražiti i od svojih potčinjenih u stranačkoj hijerarhiji. Sposobnost sučeljavanja sa kritikom je totalna nepoznanica za mlade nade naše politike. Netransparentnost djelovanja je pravilo od kojeg nema odstupanja. Potpun analfabetizam kad su u pitanju moderna ekonomija, geopolitički odnosi, filozofija i bilo koja sljedeća ljudska djelatnost koja ište iole razvijeniju intelektualnu sposobnost.

S druge strane, naš mladi političar je sujetan do bola i jedino u tome premašuje svoga idola (pogađate, lidera partije). Zlopamtilo je i vjeruje da se u društvu može napredovati jedino preko drugih ljudi koje treba redom gaziti jer je sve to konkurencija. Potpuno je uvjeren da je karijeru moguće graditi jedino u politici jer se u bilo čemu drugom ni najmanje ne snalazi.

Kad nam takvi dođu na najviše državne pozicije shvatićemo da je ova današnja garda bila zlatna. Očekuje nas generacija još većih poltrona od ovih današnjih, još većih neznalica sa diplomama sinergija, apeirona i inih prometeja u poređenju sa kojom će „stara garda“ izgledati ajnštajnolika. Spremite se za eskalaciju kiča i šunda u političkom životu. Spremite se za nove javne progone neistomišljenike jer je aktuelna politička postava tolerantna poput Gandija u poređenju sa ovima koji dolaze.

Spasa nam nema a izgleda da bismo mogli i da propadnemo.