Od njihovog konstituisanja do danas, novi saziv Savjeta ministara i nova parlamentarna većina na nivou BiH u više navrata su djelovali izvan svojih Ustavom i zakonima definisanih ovlaštenja, narušavajući položaj, nadležnosti i interese Republike Srpske i njenih institucija. I ne samo to, u više navrata usvajane su odluke suprotne zvaničnim stavovima Vlade i drugih nadležnih institucija Republike Srpske, iako su Savjet ministara i poslanici/delegati u Parlamentarnoj skupštini BiH sa predmetnim stavovima institucija Republike Srpske bili pravovremeno i zvanično upoznati, a pogotovo kadrovi iz stranaka sa sjedištem u Republici Srpskoj. Dodatnu otežavajuću okolnost predstavlja činjenica da se radi o pitanjima koja spadaju ili u isključivu nadležnost entiteta (odnosno entiteta i kantona u Federaciji BiH) ili o pitanjima u kojima institucije BiH imaju isključivo koordinirajuću ulogu i nadležnost, a ne i mandat da kreiraju rješenja u smislu definisanja razvojnih politika ili zakonskih rješenja na nivou BiH.

U nastavku su navedeni neki od primjera djelovanja novog saziva Savjeta ministara, odnosno parlamentarne većine na nivou BiH kojima se narušavaju ustavna pozicija, nadležnosti, te ekonomski i drugi interesi Republike Srpske, dok su u prilogu Informacije sadržani relevantni akti Savjeta ministara ili pojedinačnih ministarstava na nivou BiH, Vlade Republike Srpske, te drugi dokumenti koji ukazuju na ovakav oblik postupanja institucija BiH:

1. Odbijanje Odluke o ratifikaciji Sporazuma sa Svjetskom bankom o zajmu za budžetsku podršku razvojnim politikama u entitetima (DPL):

Originalno, predstavnici političkih partija sa sjedištem u Republici Srpskoj, a koji čine većinu u Parlamentarnoj skupštini BiH, odbili su da glasaju za Prijedlog odluke o ratifikaciji Sporazuma sa Svjetskom bankom/EBRD o zajmu za budžetsku podršku razvojnim politikama (DPL), uskraćujući na taj način budžet, odnosno građane Republike Srpske za preko 30 miliona KM. Realizacija navedenih sredstava trebala je da uslijedi kao verifikacija sprovedenih reformi u Republici Srpskoj i Federaciji BiH u oblasti poslovnog okruženja, te kao namjenska podrška njihovom nastavku. Uskraćivanjem podrške predmetnoj odluci od strane većine u Parlamentarnoj skupštini BiH, Svjetska banka, po prvi put u svojoj istoriji, dovedena je u poziciju da zemlja koja je ušla u ugovorni aranžman s njom, zbog svojih unutrašnjih političkih razloga, nije u stanju ili ne želi da povuče ugovorena sredstva. Osnovni argument koji su iznosili politički akteri koji su glasali protiv Odluke odnosio se na njihovu opredijeljenost da se zaustavi sa „daljim zaduživanjem entiteta“, zanemarujući pri tome činjenicu da se radi o sredstvima koja su predviđena kao rezultat već ostvarenih reformi, te koja su namjenski usmjerena kao budžetska podrška razvojnim politikama koje definišu i sprovode entiteti. Takođe, prenebregnuta je činjenica da je odluku o ulasku Republike Srpske u kreditni aranžman sa Svjetskom bankom donijela Narodna skupština Republike Srpske, a da je Parlamentarna skupština BiH trebala samo da izvrši ratifikaciju Sporazuma.

Vlada Republike Srpske je insistirala da se, u cilju verifikacije institucija BiH kao elementarno kredibilnog partnera u reformskim procesima koje bi svi nivoi vlasti u BiH trebali sprovesti u nastupajućem periodu, izvrši ratifikacija Sporazuma i navedena sredstva odblokiraju. Nakon svojevrsnog pritiska kojeg su izvršili predstavnici međunarodne zajednice u BiH, a posebno zahvaljujući angažmanu Delegacije Evropske unije u BiH, Prijedlog odluke se ponovo našao na dnevnom redu Predstavničkog doma Parlamentarne skupštine BiH, te je, ovaj put, i usvojen. Međutim, ne samo protiv Prijedloga odluke, nego i protiv njegovog uvrštavanja u dnevni red sjednice Predstavničkog doma, ponovo su bili predstavnici političkih partija sa sjedištem u Republici Srpskoj koji čine parlemanternu većinu na nivou BiH. Nakon njegovog usvajnja u Predstavničkom domu, Prijedlog odluke je uskoro usvojen i u Domu naroda Parlamentarne skupštine BiH.

2. Tuzlanski aerodrom:

Na zahtjev političkih i privrednih krugova iz FBiH, ministar spoljne trgovine i ekonomskih odnosa BiH podržao je dodjeljivanje kargo funkcije aerodromu u Tuzli za izvoz mesa iz BiH u Tursku, iako je prošle godine, prilikom donošenja odluke od strane turske Vlade da omogući plasman ove vrste proizvoda iz BiH na njeno tržište, kao svojevrstan oblik podrške BiH nakon katastrofalnih poplava, dogovoreno da se pri plasmanu vodi računa o zastupljenosti oba entiteta, odnosno da se plasman realizuje sa sarajevskog i banjalučkog aerodroma. Posebno, uzimajući u obzir da je turska strana izvoz omogućila većem broju objekata sa područja Federacije BiH, nego iz Republike Srpske. Aerodrom u Tuzli trenutno ne zadovoljava uslove za realizaciju ovog aranžmana, međutim, ukoliko uključivanjem još jednog aerodroma u ovu aktivnost, ne samo da bi bio narušen dogovoreni princip ravnopravne zastupljenosti Federacije BiH i Republike Srpske, nego bi banjalučkom aerodromu bila pričinjena direktna materijalna šteta

3. Izmjene i dopune Zakona o akcizama:

U skladu sa obavezama definisanim Reformskom agendom za BiH 2015 – 2018 (tačka 8 – „Javne finansije, oporezivanje, fiskalna održivost“), te aneksima na sporazum kojeg BiH ima sa Evropskom bankom za obnovu i razvoj (EBRD), predsjednici vlada Republike Srpske i Federacije BiH pokrenuli su zajedničku inicijativu prema Savjetu ministara, odnosno Upravnom odboru Uprave za indirektno oporezivanje BiH, za povećanjem akciza na naftne derivate, cigarete i alkohol. Sredstva dobijena od povećanja akciza bila bi namjenski korištena za izgradnju i održavanje putne infrastrukture, te za potrebe zdravstvenog sektora u entitetima. Međutim, i prije nego što je predmetna inicijativa formalno ušla u proceduru razmatranja od strane UO UIO BiH, odnosno Savjeta ministara, predstavnici partija sa sjedištem u Republici Srpskoj,  a koji vrše vlast na nivou BiH, najavili su uskraćivanje podrške njenoj realizaciji. Pri tome, prenebregnuta je činjenica da je ministar spoljne trgovine i ekonomskih odnosa BiH ujedno i guverner ispred BiH pri EBRD, te da bi isti, u navedenoj funkciji, morao biti upoznat sa obavezama BiH prema ovoj finansijskoj instituciji. Takođe, ponovo je stvorena situacija da predstavnici političkih partija iz Republike Srpske koji vrše vlast u Sarajevu načelno podrže reformski put BiH, uključujući i Reformsku agendu, a potom uskrate podršku realizaciji aktivnosti koje su Agendom i definisani.

4. Rezultati „bečke konferencije“:

Na tzv. „bečkoj konferenciji o Zapadnom Balkanu“, koja je održana 26. i 27. avgusta 2015. godine, u delegaciji BiH bili su predsjedavajući Savjeta ministara, te ministri inostranih poslova, spoljne trgovine i ekonomskih odnosa, te komunikacija i transporta BiH. Iako su razvojne politike, te infrastrukturni projekti u oblasti transporta i energetike u nadležnosti entiteta, nadležne institucije Republike Srpske nisu bile konsultovane, niti uključene u proces priprema za učešće na konferenciji. U skladu sa navedenim, kao jedan od rezultata konferencije, kada je riječ o BiH, manifestuje se i minorna zastupljenost razvojnih projekata od interesa za Republiku Srpsku, u  odnosu na one za koje je interes primarno dolazio iz Federacije BiH. U oblasti transporta, na primjer, za most na Savi kod Svilaja, u okviru Koridora Vc, obezbijeđena su sredstva u iznosu od 22 miliona eura, dok su za most na Savi kod Gradiške obezbijeđena sredstva u iznosu od 6.5 miliona eura. Pri tome, projekat izgradnje mosta na Savi kod Gradiške pretrpio je značajne redukcije i izmjene, o čemu su nadležne institucije Republike Srpske upoznate ne od strane institucija BiH, nego do strane predstavnika Evropske unije i, što je posebno značajno, putem medija. Takođe, delegacija BiH je u oblasti transporta na konferenciji prezentovala i tri dionice autoputa na Koridoru Vc, a to su Odžak – Doboj, Tarčin – Konjic i Mostar jug – Počitelj, u ukupnoj vrijednosti od 1.2 milijarde eura. Predstavljen je i projekat rekonstrukcije željezničke pruge na Koridoru Vc na relaciji Sarajevo – Podlugovi, u vrijednosti od 22 miliona eura. Predloženi su projekti proširenja kapaciteta izgradnjom novih terminala luke Brčko i novih terminala na sarajevskom aerodromu, u vrijednosti od 22, odnosno 24 miliona eura. Dalje, BiH se kandidovala za uključivanje u projekat izgradnje Jadransko – jonskog autoputa, u dužini od 115 km, koji trenutno okuplja sedam zemalja, a uključivanjem u ovaj projekat i BiH, autoput bi se povezao za  Koridorom Vc koji dominantno prolazi kroz Federaciju BiH.  Predstavljen je i projekat rekonstrukcije željezničke pruge Beograd – Sarajevo, kao i dionica lašvanska dolina – Travnik – Tuzla – Doboj – Banjaluka.

U oblasti energetike, delegacija BiH je iznijela zahtjev za uključivanje BiH u tzv. Jadransko – jonski gasovod, iako se radi isključivo o prioritetu kojeg je podržala Vlada Federacije BiH i kompanija „BH Gas“, te iako su institucije Republike Srpske razvojnu politiku u energetskom sektoru, uključujući i sektor gasa, koncipirali na potpuno drugačijim osnovama.

5. Reformska agenda za BiH 2015 – 2018:

Savjet ministara je na svojoj 10. sjednici od 10. juna 2015. godine, usvojio „Reformsku agendu za BiH 2015 – 2018“, iako Vlada Republike Srpske, i pored činjenice da su entitetske institucije ključni nosioci reformskih procesa, prethodno o tome nije informisana ili konsultovana. Takođe, predmetnim tekstom Reformske agende su na niz mjesta predviđeni kako prenos nadležnosti, tako i određene aktivnosti koje nisu u skladu sa reformskim i razvojnim prioritetima koje je definisala Vlada Republike Srpske, između ostalog, i u okviru Ekonomske politike Republike Srpske za 2015. godinu (primjer, privatizacija u elektroenergetskom sektoru). Kroz pregovarački proces sa predstavnicima Vlade Federacije BiH, Savjeta ministara, Svjetske banke, MMF i Delegacije Evropske unije u BiH, koji je trajao nekoliko mjeseci, predstavnici Vlade Republike Srpske su, u konačnici, definisali tekst Reformske agende iz kojeg su otklonjena sva otvorena pitanja, te kojom su dominantno obuhvaćene aktivnosti već sadržane u Ekonomskoj politici Republike Srpske za 2015. godinu (radi se o 11. verziji teksta Reformske agende). Nakon usaglašavanja teksta, te usvajanja Reformske agende za BiH na svim nivoima vlasti, dvije entitetske vlade su intenzivirale aktivnosti u pravcu međusobne harmonizacije akcionih planova za njenu realizaciju, odnosno obezbjeđenja što višeg stepena usaglašenosti pojedinačnih rješenja koja su akcionim planovima predviđena.

U svakom slučaju, navedeno djelovanje Savjeta ministara sporno je iz najmanje dva razloga. Jedan se odnosi na potpuno odsustvo ovlaštenja Savjeta ministara da samostalno definiše pravce djelovanja u oblastima koje spadaju u nadležnost entiteta, a činjenica je da najveći dio pitanja obuhvaćenih reformskom agendom spada u nadležnost entiteta, odnosno da su entiteti ključni nosioci reformskih procesa u BiH. Drugi sporni momenat vezan je za činjenicu da je Savjet ministara, usvajajući originalni tekst Reformske agende, sebi dao za pravo da utvrđuje obavezu sprovođenja privatizacije u elektroenergetskom sektoru, iako su nosioci prava posjedovanja i raspolaganja u ovom kontekstu isključivo entiteti. Dakle, radi se o spornom djelovanju Savjeta ministara kako u kontekstu odsustva formalno – pravnih ovlaštenja, tako i u kontekstu direktnog i neovlaštenog zadiranja u ekonomske interese entiteta, odnosno, konkretno, Republike Srpske.

6. Izbor članova Komisije za primjenu programa zaštite svjedoka u BiH:

Na prijedlog Ministarstva bezbjednosti BiH, Savjet ministara je na svojoj 11. sjednici od 18. juna 2015. godine, imenovao tri člana Komisije za primjenu programa zaštite svjedoka u BiH. Od imenovanih lica ni jedno nije srpske nacionalnosti, iako je ovo pitanje nekoliko puta skidano sa dnevnog reda sjednica prethodnog Savjeta ministara, upravo zbog nacionalne neizbalansiranosti u predloženom rješenju. Podsjećanja radi, prethodni saziv Savjeta ministara je u nekoliko navrata zahtijevao do Ministarstva bezbjednosti BiH da izmijeni prijedlog sastava Komisije, vodeći računa o kriteriju nacionalne zastupljenosti i izbalansiranosti, te uzimajući u obzir značaj i ulogu Komisije, čiji se rad i akti tretiraju povjerljivim, te u čijoj nadležnosti su, između ostalog, pružanje fizičke zaštite svjedocima, davanje privremenog lažnog identiteta svjedocima i njihovim porodicama, kreiranje privremenih podataka o vlasništvu, premještanje svjedoka po lokacijama u okviru BiH, itd. Novi ministar bezbjednosti BiH je Savjetu ministara na usvajanje ponudio identičan prijedlog iz prethodnog perioda, koji je, nažalost, i usvojen, čime je eliminisana mogućnost izbora člana Komisije iz reda srpskog naroda. Obrazloženje ministra bezbjednosti da je sve realizovano po zakonu, te da članove Komisije predlažu Sud i Tužilaštvo BiH nije prihvatljivo, jer se o nacionalnoj ravnopravnosti moralo voditi računa na identičan način na koji je činjeno u prethodnom sazivu Savjeta ministara. Ovakvim postupkom, u jednom od značajnih tijela u bezbjednosnom sektoru u BiH eliminisano je prisustvo pripadnika srpskog naroda.

7. Izbor članova Savjeta Agencije za pružanje usluga u vazduhoplovnoj plovidbi:

Na sjednici od 23. jula 2015. godine, Savjet ministara imenovao je pet članova Savjeta Agencije za pružanje usluga u vazduhoplovnoj plovidbi, među kojima su dva lica hrvatske, dva lica bošnjačke, te jedno lice srpske nacionalnosti, čime je narušen princip enitetske i nacionalne zastupljenosti (iako je Republika Srpska u ovo tijelo unijela značajne ljudske i tehničke resurse). Takođe, izbor novog Savjet Agencije, a ubrzo nakon toga i v.d. direktora Agencije, nije sprovedeno u skladu sa zakonskim rješenjima, jer prethodno nije razriješen raniji saziv, niti mu je istekao mandat. Dalje, Savjet ministara je imenovao samo v.d. direktora Agencije, iako je, po zakonu, predviđeno samo kompletno imenovanje uprave – direktora i dva njegova zamjenika. Na kraju, imenovanje uprave Agencije ne vrši Savjet ministara, nego Savjet Agencije, a Savjet minitara ga samo potvrđuje.

8. Raspodjela sredstava iz tekuće budžetske rezerve institucija BiH i međunarodnih obaveza za 2015. godinu:

Na prijedlog Ministarstva civilnih poslova BiH, Savjet ministara usvojio je odluku o raspodjeli sredstava u iznosu od 925.000 KM iz tekuće budžetske rezerve za 2015. godinu u oblasti kulture i sporta, na štetu Republike Srpske. Naime, prema predmetnoj odluci, od navedenog iznosa opštinama i institucijama u Republici Srpskoj pripalo je 320.000, dok je preko 600.000 dodijeljeno subjektima u Federaciji BiH. Takođe, kada je riječ o sredstvima koja su dodijeljena Republici Srpskoj, najveći dio sredstava je usmjeren ka subjektima iz opština u kojima su na vlasti stranke iz Saveza za promjene. Pored toga, neprihvatljivo je uopšte da je Savjet ministara na ovakav način vršio raspodjelu sredstava iz budžetske rezerve, ne sačekavši prethodnu distribuciju sredstava iz uobičajenog granta Ministarstva civilnih poslova BiH za ove namjene, a koji je u vrijednosti 3 – 4 miliona KM. Umjesto toga, dodijeljena su sredstva iz budžetske rezerve, i to bez javnog konkursa, odnosno bez omogućavanja svim kulturnim ili sportskim institucijama da na njemu učestvuju.

9. Usvajanje izmjena i dopuna Krivičnog zakona BiH:

Parlamentarna skupština BiH usvojila je izmjene i dopune Krivičnog zakona BiH kojima su, uz obrazloženje da je potrebno realizovati obaveze BiH prema MANIVAL-u, određene nadležnosti prenijete sa institucija Republike Srpske na nivo BiH, pogotovo u domenu procesuiranja krivičnih djela pranja novca i trgovine ljudima. Pored toga što su oduzete nadležnosti institucijama Republike Srpske, Republika Srpska je na gubitku i kada je riječ o oduzetim finansijskim sredstvima za koja se istragom utvrdi da su stečena protivpravno, jer će ona biti usmjerena u budžet BiH, a ne u budžet Republike Srpske. Neki poslanici iz Republike Srpske su predlagali da se definiše kriterijum – visina sredstava za koja se utvrdi da su protivpravno stečena – te da sredstva do određenog iznosa budu usmjerena u entitetske, a preko tog iznosa u budžet BiH. Međutim, ovaj prijedlog je odbijen, tako da će sva sredstva u ovom kontekstu, ukoliko se radi o predmetu sa međuentitetskom ili međunarodnom komponentom, biti usmjerena u budžet BiH.

10. „Državni“ odbor za investicije:

Bez prethodnog informisanja ili konsultovanja nadležnih institucija Republike Srpske, ali i bez odgovarajuće materijalno – pravne osnove, Savjet ministara je, na prijedlog Direkcije za evropske integracije BiH, usvojio Odluku o uspostavljanju „Državnog“ odbora za investicije (eng. National Investment Committee –NIC), kao i prijedlog njegovog poslovnika o radu. Odlukom je predviđeno da Odborom predsjedava predsjedavajući Savjeta ministara, a da njegovi zamjenici budu ministar finansija i trezora, te ministar spoljne trgovine i ekonomskih odnosa BiH. Uz predsjedavajućeg Savjeta ministara i njegovih zamjenika, predviđeni članovi „Državnog“ odbora za investicije su i ministri komunikacija i transporta BiH, civilnih poslova BiH, spoljnih poslova BiH, te entitetski premijeri i gradonačelnik Distrikta Brčko BiH. Način donošenja Odluke i rješenja koja su njom predviđena, za Republiku Srpsku nisu prihvatljivi iz sljedećih razloga:

·        nepostojanja materijalno – pravnog osnova za donošenje predmetne odluke od strane Savjeta ministara, posebno uzimajući u obzir da su entiteti nadležni za definisanje razvojnih i infrastrukturnih projekata, njihovu prioritetizaciju i definisanje modaliteta finansiranja;

·         sastava „Državnog“ odbora za investicije jer je „Odlukom“ predviđeno da od njegovih deset članova samo jedan bude predstavnik Vlade Republike Srpske – predsjednik Vlade, što je nedopustivo u kontekstu nadležnosti entiteta u domenu infrastrukturnih projekata;

·        predsjednik Vlade Republike Srpske je statusno izjednačen sa gradonačelnikom Distrikta Brčko BiH, dok su, kako je predviđeno, hijerarhijski više pozicionirani ne samo predsjedavajući Savjeta ministara, nego i pojedini ministri u njegovom sastavu;

·        Odbor je predviđen kao savjetodavno tijelo Savjeta ministara, te je nedopustivo da predsjednik Vlade Republike Srpske bude član bilo kakvog tijela koje ima savjetodavnu funkciju u odnosu na Savjet ministara;

·        I pored njegove savjetodavne funkcije, predmetnom odlukom je, međutim, predviđeno da su zaključci i preporuke Odbora obavezujućeg karaktera za sve nivoe vlasti u BiH, što predstavlja pravni nonsense;

·        I pored ovakvog sastava Odbora, predviđeno je da isti može donositi odluke uz prisustvo većine njegovih članova;

·        Niza identifikovanih nekonzistentnih rješenja u pojedinim odredbama kako predmetne odluke, tako i Poslovnika o radu „Državnog“ odbora za investicije.

Vlada Republike Srpske je u nekoliko navrata od Savjeta ministara i Direkcije za evropske integracije BiH, kao njegovog tehničkog tijela, zvanično zahtijevala da se modalitet djelovanja u domenu definisanja i prioritetizacije infrastrukturnih projekata koji bi ispred BiH bili kandidovani za finansiranje iz međunarodnih finansijskih izvora, a samim tim i rješenja sadržana u Odluci, definišu na način koji će odgovarati ustavnoj strukturi BiH i nadležnostima pojedinih nivoa vlasti, međutim, to nije učinjeno, već je „Državni“ odbor nastavio da funkcioniše bez učešća predstavnika Republike Srpske. Na ovakav način ne samo da je Savjet ministara u potpunosti marginalizovao poziciju entiteta u oblastima koja spadaju u njihovu nadležnost, nego je entitetima, odnosno Republici Srpskoj onemogućeno da ravnopravno i na način koji bi odgovarao ustavnim rješenjima u BiH, učestvuje u prioritetizaciji infrastrukturnih projekata i njihovom kandidovanju za finansiranje iz međunarodnih izvora. Između ostalog, ovakvo pozicioniranje „Državnog“ odbora za investicije i njegovo djelovanje jedan je od razloga minorne zastupljenosti projekata od interesa za Republiku Srpsku na tzv. „bečkoj konferenciji“.

11. Energetika:

Jadransko – jonski gasni prsten: Savjet ministara, između ostalog i na tzv. „bečkoj konferenciji“, dao je punu podršku učešću BiH u ovom projektu, iako u BiH ne postoji saglasnost po ovom pitanju i iako Savjet ministara nije nadležan da samostalno definiše pravce razvoja energetskog sektora u BiH, uključujući i oblast prirodnog gasa. Ovaj projekat je prioritet Federacije BiH i „BiH – Gasa“, a ne nadležnih institucija Republike Srpske. Gasna ruta o kojoj je riječ zahvatala bi samo dio južne Republike Srpske, međutim, zbog konfiguracije terena i gustine stanovništva, ne postoji ekonomska isplativost projekta za Republiku Srpsku, a samim tim i zainteresovanost njenih nadležnih institucija za njegovu realizaciju. Pored toga, navodna zainteresovanost BiH da participira u ovom projektu temelji se na memorandumu o razumijevanju kojeg su 2013. godine potpisali ministri inostranih poslova Albanije, BiH, Crne Gore i Hrvatske, pri čemu je ministar inostranih poslova BiH predmetni dokument potpisao bez prethodnog informisanja Savjeta ministara i obezbjeđenja njegove saglasnosti, te, posebno, bez prethodnog upoznavanja nadležnih entitetskih institucija u oblasti energetike.

Okvirna energetska politika BiH 2015 - 2030: Ministarstvo spoljne trgovine i ekonomskih odnosa BiH, u saradnji sa Delegacijom Evropske unije u BiH, izradilo je Nacrt okvirne energetske politike BiH 2015 – 2030, bez prethodnog konsultovanja ili uključivanja nadležnih entitetskih institucija u ovaj proces. Na ovaj način Ministarstvo spoljne trgovine i ekonomskih odnosa BiH djelovalo je u potpunosti neovlašteno, jer je definisanje strateškog razvoja u oblasti energetike u nadležnosti entiteta,odnosno, konkretno, Republike Srpske.

12. Imenovanje radne grupe za izradu izmjena Zakona o zaštiti tajnih podataka:

Ministar bezbjednosti BiH je 1. septembra potpisao Rješenje o imenovanju nove radne grupe za izradu predmetnog zakona, kojim nije predviđeno učešće predstavnika MUP Republike Srpske, iako je ova institucija u velikoj mjeri nadležna za pitanja iz oblasti zaštite tajnih podataka. Nakon što je ovo pitanje postalo predmet interesovanja medija, ministar bezbjednosti BiH je tvrdio da se radi o neistini, te da nikakva nova radna grupa, koja ne bi uključivala predstavnike MUP Republike Srpske, nije formirana. Međutim, nakon što su mediji objavili konkretno rješenje sa pečatom i potpisom navedenog ministra, isti je tvrdio da je njegov potpis falsifikovan. Posljednja tvrdnja ministra bezbjednosti BiH je da je on ovo pitanje riješio, ali da je to „njegova interna i intimna stvar, te da ne želi da kaže na koji način je pitanje konkretno riješeno“.

13. Nacrt sporazuma o operativnoj i strateškoj saradnji između BiH i EUROPOL-a:

Samoinicijativnim izmjenama koje je izvršilo Ministarstvo bezbjednosti BiH, predviđen je model komunikacije sa EUROPOL-om isključivo posredstvom Ministarstva bezbjednosti, a ne kontakt tačke koja bi uobzirila sve nadležne institucije u BiH, uključujući i MUP Republike Srpske. Nakon što se ovo pitanje pojavilo u medijima, reaktivirano je originalno rješenje koje odgovara unutrašnjoj strukturi i nadležnostima pojedinih nivoa vlasti u BiH.

14. Pokušaj isključivanja institucija Republike Srpske iz procesa implementacije Strategije razvoja JIE 2020:

Ministar spoljne trgovine i ekonomskih odnosa BiH uputio je prema Savjetu ministara „Informaciju o Strategiji razvoja JIE 2020“, čijim Prijedlogom zaključaka je predviđeno da za „nacionalnog“ koordinatora za realizaciju Strategije bude imenovan sekretar Ministarstva (koji je inače, iako je u funkciji sekretara Ministarstva, imenovan i za šefa pregovaračkog tima sa Svjetskom trgovinskom organizacijom, koordinatora u okviru radnih tijela CEFTA, itd.), te su identifikovane glavne koordinirajuće institucije po pojedinačnim „stubovima rasta“ Strategije, i to isključivo institucije na nivou BiH, iako pitanja koja su obuhvaćena Strategijom u ogromnoj većini spadaju u nadležnost entiteta, odnosno Republike Srpske.

15. Identifikacija institucija kulture u Sarajevu kao centralnih, državnih institiucija kulture od strane Ministarstva civilnih poslova BiH:

Ministar civilnih poslova BiH početkom septembra 2015. godine potpisao je Memorandum sa institucijama kulture u Sarajevu (Zemaljski muzej, Istorijski muzej, Muzej književnosti i pozorišne umjetnosti, Umjetnička galerija, Nacionalna i univerzitetska biblioteka, Biblioteka za slijepa i slabovida lica), čime su ove institucije označene kao „centralne, državne institucije kulture“ i „institucije kulture od opšteg značaja za BiH“, te je predviđeno njihovo finansiranje iz budžeta BiH. Na ovaj način, ministar civilnih poslova BiH prenebregao je stavove Ministarstva prosvjete i kulture Republike Srpske iznešene u periodu prije donošenja sporne odluke, a koji su podrazumijevali da su oblast kulture i kulturna politika u nadležnosti entiteta, preuzimajući, na taj način, ovlaštenja kojima Ministarstvo civilnih poslova BiH ne raspolaže. Ocijenjujući ovakvo djelovanje kao ozbiljan korak u pravcu preuzimanja nadležnosti u oblasti kulture od strane Ministarstva civilnih poslova, Vlada Republike Srpske je na svojoj 41. sjednici, održanoj 23. septembra 2015. godine, razmatrala „Informaciju o otvorenoj namjeri prenosa nadležnosti u oblasti kulture, a putem sarajevskih ustanova kulture koje pretenduju da postanu centralne, državne ustanove kulture i da se finansiraju iz zajedničkog budžeta BiH“ koju je sačinilo Ministarstvo prosvjete i kulture Republike Srpske, te usvojila set relevantnih zaključaka u kojima se definšu aktivnosti u pravcu očuvanja oblasti kulture u entitetskoj nadležnosti.

16. Prijedlog odluke o izmjenama i dopunama Odluke o formiranju koordinacionog tijela za pitanja migracija u BiH:

Ministar bezbjednosti BiH uputio je na razmatranje Savjetu ministara Prijedlog odluke o izmjenama i dopunama Odluke o formiranju Koordinacionog tijela za pitanja migracija u BiH, kojim se predlaže da Koordinacioni tim sačinjavaju jedan pripadnik srpskog naroda (predsjedavajući – ministar bezbjednosti BiH), pet pripadnika bošnjačkog naroda, te tri pripadnika hrvatskog naroda. Na osnovu ovkavog prijedloga, dva mjesta koja pripadaju srpskom narodu bila bi popunjena licima bošnjačke nacionalnosti (zamjenik direktora Granične policije iz reda bošnjačkog naroda i zamjenik direktora Službe za poslove sa strancima iz reda bošnjačkog naroda). Takođe, iako to predstavlja proceduralni zahtjev u skladu sa Poslovnikom o radu Savjeta ministara, predmetni prijedlog nije praćen i relevantnim mišljenjem Ureda za zakonodavstvo BiH. Nakon što je ovo pitanje dospjelo u medije, te nakon reagovanja institucija Republike Srpske, predmetni prijedlog je skinut sa dnevnog reda 24. sjednice  Savjeta ministara, da bi na sljedećoj, 25. sjednici Savjeta ministara od 29. septembra, usvojena Odluka kojom se predviđa krnji sastav Koordinacionog tijela – bez popunjavanja dva preostala mjesta koja pripadaju licima iz reda srpskog naroda. Nije poznato kada će se eventualnim izborom dva proestala člana iz reda srpskog naroda obezbijediti zahtjevani nacionalni balans i ravnopravnost, kao uostalom ni zašto je uopšte usvajana Odluka kojom se produžava krnji sastav Koordinacionog tijela, ukoliko je njena osnovna namjena bila kompletiranje Koordinacionog tijela nakon odlaska pojedinih njegovih članova na druge pozicije.

17. Imenovanje „nacionalnog“ koordinatora ispred BiH u okviru CEFTA:

Ministar spoljne trgovine i ekonomskih odnosa BiH, dopisom br. 03-05-1443-4/15 od 10. septembra 2015. godine, bez prethodno sprovedenih procedura, samoinicijativno je odredio glavnog pregovarača ispred BiH za zaključivanje CEFTA okvirnog sporazuma o pojednostavljenju graničnih procedura u svim fazama carinjenja, elektronskoj razmjeni podataka i međusobnom priznavanju ovlaštenih ekonomskih operatera i njegovog zamjenika. I pregovarač i njegov zamjenik su iz reda bošnjačkog naroda. Bitna je i činjenica da su određene mjere iz Strategije razvoja JIE 2020 sadržane i u CEFTA sporazumu i u Ugovoru o uspostavljanju Energetske zajednice. Navedenim djelovanjem ministra spoljne trgovine i ekonomskih odnosa BiH, omogućiće se da koordinatori i kontakt tačke za provođenje svih navedenih sporazuma i procesa budu predstavnici institucija BiH iz reda bošnjačkog naroda.

18. Programiranje instrumenta za pretpristupnu pomoć IPA II i priprema sektorskih planskih dokumenata bez saglasnosti institucija Republike Srpske:

 Direkcija za evropske integracije BiH (DEI BiH), bez uvažavanja primjedbi institucija Republike Srpske, sredinom aprila 2015. godine uputila je Savjetu ministara na razmatranje „Informaciju o daljem programiranju instrumenta za pretpristupnu pomoć IPA II i pripremu sektorskih planskih dokumenata“, koju je Savjeta ministara usvojio na 3. sjednici od 15. aprila 2015. godine, nakon čega je DEI BiH pristupila reviziji metodologije izrade SPD i AP iz paketa IPA za 2015. godinu. Savjet ministara je na ovaj način omogućio izradu i usvajanje sektorskih planskih dokumenata i paketa akcionih dokumenata IPA za 2015. godinu bez učešća i saglasnosti institucija Republike Srpske. Potpuno neovlašteno i bez dogovora sa republičkim IPA koordinatorom i Vladom Republike Srpske, Savjet ministara je, na prijedlog DEI BiH, zadužio Ministarstvo pravde BiH, Ministarstvo bezbjednosti BiH i Kancelariju koordinatora za reformu javne uprave BiH da koordinišu izradu pojedinačnih sektorskih planskih dokumenata BiH za programiranje IPA II, iako isti nema, na pravnoj osnovi, povjeren mandat da određuje djelokrug rada institucija.  DEI BiH je navedenu informaciju uputila na razmatranje Savjetu ministara neosnovano se pozivajući na odredbu iz člana 5. tačka (2) Odluke o načinu imenovanja, razrješenja, te pravima i obavezama Državnog koordinatora za Instrument pretpristupne pomoći (IPA) („Službeni glasnik BiH“ broj 92/08), jer je predmetnom odredbom utvrđena obaveza DIPAK-a da Savjetu ministara dostavlja tromjesečne izvještaje o svom radu i ništa više od toga. Umjesto navedenog tromjesečnog izvještaja, DEI BiH je dostavila predmetnu informaciju, sa predloženim zaključkom koji prethodno nije usaglašen sa svim nadležnim institucijama u BiH. Indikativno je i to da je navedenu zloupotrebu DEI BiH pokušala načiniti u dva navrata, prije formiranja novog saziva Savjeta ministara: prvi put 21. januara 2015. godine i  drugi put 27. januara 2015. godine (119. i 120. sjednica SM).  Informacija je kandidovana pod istim nazivom, sa sljedećim prijedlogom zaključka:

„1. Usvaja se Informacija o daljem programiranju Instrumenta za pretpristupnu pomoć IPA II i pripremu sektorskih planskih dokumenata za programiranje IPA II.

 2. Zadužuje se DEI BiH da, u saradnji sa Delegacijom EU u BiH, predloži sektorsku vodeću instituciju, u skladu sa kriterijumima iz Smjernica za primjenu sektorskog pristupa u okviru IPA II.

3. Zadužuju se sektorske vodeće institucije da uspostave sektorske radne grupe i pripreme potrebne pojedinačne sektorske planske dokumente za korištenje IPA II u zadatim rokovima, a u skladu sa planom i instrukcijama DEI BiH.“.

Ministri iz reda srpskog naroda u tadašnjem sazivu Savjeta ministara su odbili usvojiti navedenu informaciju i predloženi zaključak, jer se na ovakav način ne samo marginalizuju nadležne institucije Republike Srpske, već se i grubo krše osnovni principi mehanizma koordinacije u oblasti evropskih integracija.

19. Odluke IPA Koordinacionog odbora i zloupotreba mandata DIPAK-a[1]:

Zloupotrebljujući mandat DIPAK-a, definisanog prethodnim Okvirnim sporazumom za IPA I, direktorica DEI BiH  je posredstvom dopisa broj: 04/ A-06-4-ML-722115 od 21.05.2015. godine, sazvala sastanak Koordinacionog odbora IPA BiH (KO IPA BiH), na kojem je bilo predviđeno razmatranje Sektorskog  planskog dokumenta i Državnog paketa pomoći IPA za 2015. godinu. Pored pozvanih predstavnika institucija, članova KO IPA BiH, sastanku je prisustvovalo i više predstavnika Delegacije EU u BiH, tehnički ekspert EU angažovan na projektu tehničke podrške Direkciji za evropske integracije BiH u procesu izrade paketa IPA za 2015. godinu i primjenu sektorskog pristupa u IPA II, predstavnik Kancelarije predsjedavajućeg Savjeta ministara, te tri predstavnika DEI BiH. Nakon predstavljanja procesa izrade SPD-ova i AD-ova iz paketa IPA za 2015. godinu, predstavnici Ministarstva za ekonomske odnose i regionalnu saradnju Republike Srpske, u kapacitetu republičkog koordinatora procesa evropskih integracija i članova KO IPA, iznijeli su niz primjedbi na organizaciju samog sastanka KO IPA BiH, te ukazali da je KO IPA BiH prezentovao nedovršen paket IPA za 2015. godinu. Navedeno je da pojedini AD-ovi i SPD-ovi sadrže netačne navode i ne predstavljaju stanje u BiH na objektivan način, te da je takvim načinom sprovođenja procesa narušeno povjerenje u institucije na nivou BiH. Na kraju je iznesen stav da, što se Republike Srpske tiče,  paket IPA za 2015. godinu ne može biti podržan, te je zatraženo da se i ostali članovi KO IPA BiH izjasne o prihvatljivosti paketa IPA za 2015. godinu. Paket IPA za 2015. godinu podržali su predstavnici Ministarstva finansija Federacije BiH, Ministarstva finansija i trezora BiH, Kancelarije za evropske integracije Vlade Federacije BiH, Vlade Distrikta Brčko i DEI BiH, dok su podršku uskratili Ministarstvo za ekonomske odnose i regionalnu saradnju Republike Srpske i Ministarstvo finansija Republike Srpske.  Nakon toga, Vlada Republike Srpske je na 25. sjednici, održanoj 12. juna 2015. godine, razmatrala i  usvojila „Informaciju o održanom sastanku Koordinacionog odbora IPA BiH u vezi sa pripremom Sektorskih planskih dokumenata i paketa IPA za BiH za 2015. godinu“, te donijela Zaključak broj 04/1-012-2-1179/15, kojim je ukazala na neprihvatljivost aktivnosti koje provodi Kancelarija DIPAK u svrhu izrade sektorskih planskih dokumenata IPA 2015-2017 i akcionih dokumenata u okviru državnog paketa pomoći IPA 2015, jer su iste sprovedene vez valjanog pravnog osnova. Dodatno, Vlada Republike Srpske je istim zaključkom zatražila od Savjeta ministara da preduzme odgovarajuće mjere u cilju zaustavljanja navedenih neregularnih aktivnosti, jer su iste, do okončanja postupka ratifikacije „Okvirnog sporazuma između BiH i Evropske komisije o aranžmanima za provođenje finansijske pomoći Unije BiH u okviru instrumenta pretpristupne pomoći IPA II“ i obezbjeđenja odgovarajuće pravne osnove za njihovu realizaciju, nelegalne, te podsjetila na ranije zahtjeve Republike Srpske za hitno izjašnjavanje o Prijedlogu mehanizma koordinacije u oblasti evropskih integracija u BiH sačinjenom u skladu sa principima koji su dogovoreni 2013. godine. Predmetni zaključak Ministarstvo za ekonomske odnose i regionalnu saradnju dostavilo je Kabinetu predsjedavajućeg Savjeta ministara, 16. juna 2015. godine.

20. Pokušaj izrade „Programa integrisanja BiH u EU“, bez dogovorenog mehanizma koordinacije u oblasti evropskih integracija u BiH i djelovoanje Komisije za evropske integracije u sastavu Privremenog odbora za stabilizaciju i pridruživanje, čiji je mandat istekao:

Iako se nadležne institucije u BiH još uvijek nisu usaglasile i donijele odluku o izradi tzv. „Programa integrisanja BiH u Evropsku uniju“, a ni mehanizam koordinacije u oblasti evropskih integracija u BiH još uvijek nije finalizovan, Savjet ministara i Direkcija za evropske integracije su u aprilu 2015. godine samoinicijativno otpočeli pripremu ovog dokumenta. U tom smislu, izrada „Programa integrisanja BiH u Evropsku uniju“ stavljena je na Dnevni red 26. sastanka Komisije za evropske integracije[2] (uspostavljene za praćenje PS-a), koji je održan 2. juna 2015. godine u Sarajevu. Izvan uobičajnih procedura rada Komisije za evropske integracije, Direkcija za evropske integracije[3] prethodno nije dogovorila dnevni red za ovaj sastanak i prateće materijale sa svim članovima Komisije. U pratećoj dokumentaciji za navedeni sastanak, dostavljene su navodne smjernice za izradu Programa integrisanja, koji ne bi samo sadržavao listu pravne tekovine EU koja će se morati preuzeti propisima u BiH, već i druge obaveze koje proističu iz SSP-a i ekonomskih, političkih i administrativnih kriterijuma za članstvo, te neophodne planske i strateške dokumente i plan strategijskog okvira (planski dokumenti) za period od 1.1.2016. do 31.12.2019. godine. Smjernicama je već bila utvrđena struktura navedenog dokumenta, metodologija njegove izrade i operativna struktura za izradu (Komisija za EU integracije, Radne grupe u sastavu pododbora i posebno oformljene podgrupe za svako poglavlje acquis, odgovorna lica za izradu, prateće tehničke službe Direkcije za evropske integracije, način komunikacije unutar svih struktura vlasti) i dinamika i faze izrade dokumenta. Bitno je naglasiti da se vezano za tzv. metodologiju izrade Programa i smjernice, Direkcija za evropske integracije prethodno nije konsultovala sa nadležnim institucijama u BiH, niti je tražila njihove sugestije i saglasnosti. Istovremeno, predložena struktura radnih tijela za izradu tzv. Programa integrisanja (Radne grupe u sastavu privremenih pododbora), nije u skladu sa odlukama Savjeta ministara kojima su te strukture formirane isključivo za period važenja Privremenog sporazuma ( čije važenje je prestalo 1. juna 2015. godine stupanjem na snagu SSP). Stupanjem na snagu SSP, Komisiji za evropske integracije i ostalim zajedničkim tijelima formiranim za praćenje ispunjavanja obaveza iz Privremenog sporazuma, istekao je mandat, što je odmah nakon stupanja na snagu SSP-a istakla i Evropska komisija, koja je od 1. juna 2015. godine prestala zakazivati sastanke privremenih pododbora (formiranih za praćenje PS), a preostali sastanci između EU i BiH su nakon 1. juna 2015. godine održani u formi „tehničkih konsultacija“. Takođe, bitno je naglasiti da Komisija za evropske integracije, imenovana odlukom Savjeta ministara kao tijelo u sastavu Privremenog odbora za stabilizaciju i pridruživanje (zajedničkog radnog tijela EU i BiH formiranog na osnovu PS), nikada nije imala mandat za donošenje odluke o izradi Programa integrisanja, jer takvu odluku mogu donijeti samo legitimne institucije u BiH.  S obzirom na prethodno navedeno, Ministarstvo za ekonomske odnose i regionalnu saradnju je, u svojstvu republičkog koordinatora procesa evropskih integracija i člana Komisije, nakon razmatranja poziva za 26. sastanak Komisije za evropske integracije i prethodno navedene prateće dokumentacije, dopisom broj 17.03-020-1317/15, od 28. maja 2015. godine, Direkciji za evropske integracije ukazalo na sve propuste otpočinjanja ovog procesa i zakazivanja sastanka Komisije, te je pozvalo  da se  još jednom preispita uloga Direkcije za evropske integracije u procesu evropskih integracija u BiH i postupaka u vezi s tim. Predstavnici Ministarstva za ekonomske odnose i regionalnu saradnju su 2. juna 2015. godine bili su prisutni na uvodnom dijelu sastanka Komisije za evropske integracije,  ponovili prisutnim stavove navedene iz prethodno navedenog dopisa od 28. maja 2015. godine i da se nikakve preliminarne radnje na izradi ovako važnog dokumenta ne mogu vršiti bez postizanja dogovora o mehanizmu koordinacije u oblasti evropskih integracija u BiH i saglasnosti svih nadležnih institucija za njegovu izradu. Kako su prisutni, i pored iznesenih stavova Republike Srpske, nastavili raspravu po predloženom dnevnom redu, predstavnici Ministarstva za ekonomske odnose i regionalnu saradnju su napustili sastanak. Nakon toga, Vlada Republike Srpske je 4. juna 2015. godine na svojoj 24. sjednici razmatrala i usvojila „Informaciju o 26. sastanku Komisije za evropske integracije u sastavu Privremenog odbora za stabilizaciju i pridruživanje i pokušaju da se bez pravnog ovlaštenja donese odluka o izradi Programa integrisanja“ i donijela zaključak da je nezaobilazan preduslov za izradu „Programa integrisanja“ postizanje dogovora između svih nivoa vlasti u BiH po pitanju novog mehanizma koordinacije u oblasti evropskih integracija u BiH. Navedeni Zaključak Vlade Republike Srpske broj 04/1-012-2-1075/15 je zatim dostavljen Kabinetu predsjedavajućeg Savjeta ministara. Nakon navedenog sastanka Komisije za evropske integracije, na BiH nivou nije bilo novih aktivnosti ili prijedloga odluka  po pitanju  izrade „Programa integrisanja BiH u Evropsku uniju“.

21. Donošenje protivpravne Odluke o izmjeni Odluke o uspostavljanju radnih grupa za evropske integracije:

U okviru priprema za nastavak Strukturisanog dijaloga o pravosuđu između EU i BiH (13. i 14. juli 2015. godine), Savjet ministara je bez prethodnih konsultacija sa nadležnim institucijama u BiH i bez saglasnosti republičkog koordinatora za evropske integracije u Republici Srpskoj, na 14. sjednici od  8. jula 2015. godine donio protivpravnu Odluku o izmjeni Odluke o uspostavljanju radnih grupa za evropske integracije i ponovo se oglušiio o zahtjeve Vlade Republike Srpske za što hitnijim uspostavljanjem mehanizma koordinacije u oblasti evropskih integracija u BiH. Navedenim postupanjem, institucije BiH samovoljno i ignorisanjem ostalih nadležnih institucija i zloupotrebom struktura koje su funkcionisale u BiH prije stupanja na snagu SSP, pokušavaju izgraditi i uspostaviti novi mehanizam koordinacije za evropske integracije, koji je zasnovan, prije svega, na neuključivanju Republike Srpske u isti i neuvažavanju činjenice da Republika Srpska ima sopstveni mehanizam koordinacije u oblasti evorpskih integracija, kao i svoje predstavnike u zajedničkim radnim tijelima formiranim sa Evropskom unijom. Donesena izmjena Odluke o uspostavljanju radnih grupa za evropske integracije („Službeni glasnik BiH“, broj 47/09 i 65/10) protivpravna je jer je  navedena odluka donesena u cilju imenovanja radnih grupa za evropske integracije koje su djelovale u okviru zajedničkih tijela EU i BiH osnovanih u skladu sa odredbama Privremenog sporazuma o trgovini i trgovinskim pitanjima između EU i BiH, koji je prestao da važi 1. juna 2015. godine, a time i sva formirana tijela za praćenje njegovo praćenje više ne postoje. Pored navedenog, neprihvatljivo je da je, bez ikakve konsultacije sa nadležnim institucijama i bez njihove saglasnosti, navedenom odlukom Savjeta ministara utvrđeno da:

-       Predsjedavajući Radne grupe za pravosuđe i unutrašnje poslove u sastavu Privremenog pododbora za  pravosuđe i unutrašnje poslove je istovremeno i „šef“ delegacije BiH na svim sastancima Strukturisanog dijaloga o pravosuđu;

-       Predsjedavajući Radne grupe za pravosuđe i unutrašnje poslove u sastavu Privremenog pododbora za  pravosuđe i unutrašnje poslove je Ministar pravde BiH, a njegovi zamjenici su predstavnici ministarstava sa BiH nivoa: Ministarstva pravde BiH i Ministarstva bezbjednosti BiH;

-       U okviru radne grupe za pravosuđe i unutrašnje poslove djeluju dvije podgrupe: Podgrupa za pravosuđe i Podgrupa za unutrašnje poslove;

-       Članovi Podgrupe za pravosuđe su:

·     predstavnik Ministarstva pravde BiH, predsjedavajući podgrupe

·     tri predstavnika Ministarstva pravde BiH, članovi

·     dva predstavnika Visokog sudskog i tužilačkog savjeta BiH, članovi

·     dva predstavnika Federalnog ministarstva pravde, članovi

·     dva predstavnika Ministarstva pravde Republike Srpske, članovi

·     predstavnik Pravosudne komisije Brčko Distrikta BiH, član

·     predstavnik Direkcije za evropske integracije BiH, član

·     po jedan predstavnik ministarstva pravde kantona, ako se raspravlja o pitanjima iz njihove isključive nadležnosti.

-  Članovi Podgrupe za  unutrašnje poslove su:

·     predstavnik Ministarstva bezbjednosti BiH,  predsjedavajući podgrupe

·     dva predstavnika Ministarstva bezbjednosti BiH, članovi

·     predstavnik Federalnog ministarstva unutrašnjih poslova, član,

·     dva predstavnika Ministarstva unutrašnjih poslova Republike Srpske, članovi

·     predstavnik Direkcije za evropske integracije BiH, član

·     po jedan predstavnik ministarstva unutrašnjih poslova županija, član

·     predstavnik Brčko Distrikta, član.

-       Sastav podgrupa na tehničkom nivou čine predsjedavajući podgrupe i predstavnici propisanih institucija, koje određuju institucije, shodno dnevnom redu i nadležnostima oblasti koje se raspravljaju na tematskim sastancima, a  biće članovi delegacije kada ih prije sastanka predsjedavajući radne grupe potvrdi, i

-       Administrativne poslove za potrebe podgrupa i delegacije obavlja predstavnik Direkcija za evropske integracije BiH.

Iz prethodno navedenog može se zaključiti da je donošenje odluke o izmjeni Odluke o uspostavljanju radnih grupa za evropske integracije („Službeni glasnik BiH“, broj 47/09 i 65/10) nezakonito i besmisleno, jer je Privremeni sporazum o trgovini i trgovinskim pitanjima između EU i BiH, zbog kojeg je ista donesena 2009. godine, prestao da važi 1. juna 2015. godine. Takođe, imenovanje novog predsjedavajućeg radne grupe i, time automatski i šefa delegacije BiH na svim sastancima Strukturisanog dijaloga o pravosuđu, izvršeno je samoinicijativno i bez konsultacija sa Vladom Republike Srpske, a utvrđivanje podgrupa, nadležnih institucija u njima, imenovanje presjedavajućeg i zamjenika predsjedavajućeg, te šefova tzv. delegacije BiH u podgrupi za pravosuđe i podgrupi za unutrašnje poslove, izvršeno je bez konsultacija sa Vladom Republike Srpske (od više od 10 predstavnika, samo dva iz Republike Srpske). Na ovaj način Republika Srpska se pokušava staviti u neravnopravan položaj, tako što će njeni predstavnici uvijek biti preglasani i nedovoljno zastupljeni, a istovremeno republički koordinator procesa evropskih integracija, tj. Ministarstvo za ekonomske odnose i regionalnu saradnju i Kabinet predsjednice Vlade Republike Srpske, nisu navedeni kao članovi navedeni podgrupapa, čime se pokušavaju tendenciozno udaljiti iz procesa, te se tako narušava mehanizam koodrinacije u oblasti evropskih integracija uspostavljen u Republici Srpskoj.

22. Izostanak kandidovanja aplikacija iz BiH u okviru 13. poziva Investicionog okvira za Zapadni Balkan (WBIF):

Na sastanku Upravnog odbora Investicionog okvira za Zapadni Balkan (WBIF), koji održan u periodu 16. – 17. juna 2015. godine u Rimu, razmatrane su kandidovane aplikacije u okviru 13. poziva WBIF. Informacija o kandidovanim i usvojenim aplikacijama objavljena je na sajtu WBIF početkom jula 2015. godine i tek su tada institucije Republike Srpske saznale da je  Direkcija za evropske integracije BiH / Kancelarija DIPAK BiH propustila da kandiduje aplikacije iz BiH u okviru 13. poziva WBIF. I pored brojnih primjedbi institucija Republike Srpske i bez pribavljene saglasnosti Vlade Republike Srpske, Savjet ministara je nakon toga usvojio Informaciju i dopunjenu informaciju o propuštenom slanju BiH grant aplikacija u okviru 13. ograničenog poziva za predaju projekata Investicionog okvira za Zapadni Balkan (WBIF), te zadužio Direkciju za evropske integracije BiH da sprovede proces provjere i revidiranja dva neusaglašena projekta iz 13. runde za potrebe apliciranja u 14. pozivu za WBIF, u skladu s važećim kriterijumima i smjernicama Evropske komisije i Instrukcijama za izradu i dostavljanje grant aplikacija u BiH s rokovima za izvršavanje aktivnosti. Dodatno, Savjet ministara je zadužio DEI BiH da Instrukcije za izradu i dostavljanje grant aplikacija u BiH s  rokovima za izvršavanje aktivnosti uskladi s Odlukom o uspostavljanju Državnog odbora za investicije za Bosnu i Hercegovinu. U svim navedenim aktivnostima institucije Republike Srpske nisu konsultovane. Informacija o sastanku Upravnog odbora WBIF, u čijem radu je predstavnica kancelarije DIPAK, učestvovala kao predstavnik BiH, dostavljena je članovima Koordinacionog odbora IPA BiH 8. avgusta 2015. godine, što su nepuna dva mjeseca nakon održavanja sastanka, odnosno, mjesec dana nakon što je Savjet ministara, na svojoj 14. sjednici održanoj 10. jula 2015. godine, usvojio Informaciju i dopunjenu informaciju o propuštenom slanju bh. grant aplikacija u okviru 13. ograničenog poziva za predaju projekata Investicionog okvira za Zapadni Balkan (WBIF) čime su predstavnici KO IPA BiH i relevantne institucije sa svih nivoa vlasti uskraćeni za pravovremene informacije.

23. Okvirni sporazum između BiH i Evropske komisije o aranžmanima za provođenje finansijske pomoći Evropske unije BiH bez saglasnosti Vlade Republike Srpske:

Savjet ministara je na 3. sjednici, održanoj 15. aprila 2015. godine, utvrdilo Prijedlog okvirnog sporazuma između BiH i Evropske komisije o aranžmanima za sprovođenje financijske pomoći Unije BiH u okviru Instrumenta pretpristupne pomoći (IPA II), sa Osnovama za zaključivanje navedenog sporazuma. Zaključeno je da Ministarstvo finansija i trezora BiH dostavi prijedlog okvirnog sporazuma Predsjedništvu BiH u dalju proceduru, uz prijedlog da se za potpisnika okvirnog sporazuma odredi predsjedavajući Savjeta ministara. Vlada Republike Srpske je na sjednici, održanoj 9. marta 2015. godine, razmatrala informaciju o svim aktivnostima u vezi potpisivanja Prijedloga okvirnog sporazuma između BiH i Evropske komisije o aranžmanima za sprovođenje financijske pomoći Unije BiH u okviru Instrumenta pretpristupne pomoći (IPA II) i usvojila Zaključak da Prijedlog sporazuma nije koncipiran na način da uvažava ustavno uređenje u BiH i ustavno-pravnu poziciju Republike Srpske, te da bi potpisivanje ovakvog sporazuma značilo preuzimanje obaveza čija bi implementacija bila veoma upitna. Takođe, konstatovano je da je predmetni okvirni sporazum u cilju njegove efikasne implementacije, nužno prilagoditi unutrašnjoj ustavnoj strukturi u BiH i nadležnostima pojedinih institucija koje njim trebaju biti obuhvaćene, te da nakon ispunjenja ovog uslova, pretpostavku za preuzimanje obaveza iz predmetnog okvirnog sporazuma predstavlja usvajanje mehanizma koordinacije u procesu evropskih integracija u BiH, u skladu sa rješenjima i principima dogovorenim 2013. godine, koji su potvrđeni od strane Vlade Republike Srpske Zaključkom broj: 04/1-012-2-1082/13 od 23. maja 2013. godine i zaključcima Narodne skupštine Republike Srpske br. 01-2114/13 od 04. oktobra 2013. godine i 02/1-021-173/15 od 11. februara 2015. godine.  Bitno je naglasiti da ne postoji smetnja da se predmetni sporazum prilagodi situaciji u BiH, budući da isti nema, stricto sensu, multilateralni karakter. Ukoliko se ovakav sporazum prihvati, sredstva namijenjena BiH u okviru IPA II neće biti valjano iskorištena, jer će, u nedostatku mehanizma koordinacije u oblasti evropskih integracija, iz upravljačkih struktura biti isključeni ključni nivoi vlasti, tj. entiteti. Dogovaranje i utvrđivanje modaliteta i prioriteta bez učešća svih nivoa vlasti u BiH samo dovodi u zabludu Evropsku komisiju, jer će se preuzeti obaveze koje nije moguće izvršiti. Bez obzira na naprijed navedeno, Savjet ministara je utvrdio Prijedlog okvirnog sporazuma između BiH i Evropske komisije o aranžmanima za sprovođenje financijske pomoći Unije BiH u okviru Instrumenta pretpristupne pomoći (IPA II), nakon čega je Parlamentarna skupština BiH (14. sjednica Predstavničkog doma, održanoj 30. juna 2015. godine, odnosno 7. sjednica Doma naroda, održanoj 15. jula 2015. godine) donijela Odluku broj 01,02-05-2-842/15 o davanju saglasnosti za ratifikaciju okvirnog sporazuma između BiH i Evropske komisije o aranžmanima za sprovođenje finansijske pomoći unije Bosni i Hercegovini u okviru instrumenta pretpristupne pomoći (IPA II).

24. Donošenje Odluke o pristupanju izradi Nacrt strateškog plana ruralnog razvoja BiH i formiranje interresorne komisije za izradu ovog dokumenta:

Zemlje koje imaju status potencijalnog kandidata za članstvo u EU, da bi ostvarile pravo na podršku u okviru IPA programa pomoći EU, moraju imati svoj Plan instrumenta pretpristupne pomoći ruralnog razvoja (IPARD plan), a osnova za njegovu izradu trebaju biti strateški ciljevi i mjere politike ruralnog razvoja zemlje i njenog Strateškog plana ruralnog razvoja. U skladu sa strukturom zemlje, Strateški plan ruralnog razvoja priprema se na osnovu zakonodavnog i postojećeg strateškog okvira, a IPARD plan u skladu sa  zakonodavnim i strateškim okvirom zemlje i odredbama propisa Evropske unije. Aktivnosti na definisanju navedenih dokumenata u BiH traju već godinama, ali zbog neuvažavanja entiteskih nadležnosti i stavova Republike Srpske u vezi sa tim, ti napori nisu donijeli rezultate. Međutim, bez obzira što Republika Srpska i FBiH još nisu bile donijele svoje srednjoročne strategije ruralnog razvoja, a što je predstavljalo preduslov za provođenje bilo kakvih zajedničkih aktivnosti na nivou BiH, te što nije postojala saglasnost Republike Srpske za to, ministar spoljne trgovine i ekonomskih odnosa BiH je krajem aprila 2015. godine samovoljno donio Odluku  o pristupanju izradi nacrta Strateškog plana ruralnog razvoja BiH i Odluku o formiranju interresorne Komisije za izradu nacrta Strateškog plana ruralnog razvoja BiH, a zatim je tzv. predsjedavajući navedene interresorne Komisije, pomoćnik ministra u Ministarstvu spoljne trgovine i ekonomskih odnosa BiH, odmah početkom maja 2015. godine donio Poslovnik  o radu komisije pri izradi  navedenog plana.

25. Izrada i usvajanje okvirne Strategije za provođenje Konvencije Savjeta Evrope o sprečavanju i borbi protiv nasilja nad ženama i nasilja u porodici:

Konvenciju o sprečavanju i borbi protiv nasilja nad ženama i nasilja u porodici Savjeta Evrope od 08.03.2013. godine BiH je ratifikovala u novembru 2013. godine, a članom Konvencije propisano je da članice podnose generalnom sekretaru Savjeta Evrope izvještaj o zakonodavnim i drugim mjerama koje odredbe ove Konvencije čine pravosnažnim na osnovu upitnika koji tzv. GREVIO pripremi. GREVIO je nezavisno tijelo Savjeta Evrope, koji je sa radom otpočeo tek 2015. godine. Na početku ciklusa GREVIO će odabrati konkretne odredbe na kojima će zasnivati postupak procjene i dostaviti upitnik, a posebnu pažnju posvetiće informacijama dobijenim od drugih regionalnih i međunarodnih instrumenata i organa u oblastima obuhvaćenim ovom Konvencijom. Propisi, kao i strateški dokumenti u ovoj oblasti u Republici Srpskoj usklađeni su sa navedenom Konvencijom i mjere za borbu protiv nasilja nad ženama i nasilja u porodici u Republici Srpskoj aktivno se preduzimaju još od 2007. godine. Ministarstvo za ljudska prava i izbjeglice BiH je u aprilu 2013. godine otpočelo aktivnosti na pripremi Strategije za provođenje Konvencije Savjeta Evrope o sprečavanju i borbi protiv nasilja nad ženama i nasilja u porodici u BiH za period 2015-2018 i tražilo od entitetskih institucija imenovanje članova interresorne radne grupe za izradu Strategije, a u decembru 2013. godine tražilo je i mišljenje na radnu verziju te strategije. S obzirom da je dostavljena neusaglašena verzija strategije i da se radilo o samovoljnom utvrđivanju dijelova teksta dostavljene verzije strategije, Ministarstvo porodice, omladine i sporta je  u januaru 2014. godine dalo negativno mišljenje na Nacrt okvirne strategije za provođenje Konvencije Savjeta Evrope o prevenciji i borbi protiv nasilja nad ženama i nasilja u porodici u BiJH za period 2014-2018, o čemu je informisana i Vlada Republike Srpske. Međutim, i pored navedenih stavova Vlade Republike Srpske, ove aktivnosti su aktualizovane 2015. godine i Savjet ministara je, bez uvažavanja brojnih primjedbi institucija Republike Srpske i bez saglasnosti Vlade Republike Srpske, na svojoj 16. sjednici od 23. jula 2015. godine, nakon razmatranja prijedloga Ministarstva za ljudska prava i izbjeglice i proizvoljnog tumačenja odredbi iz Konvencije, usvojio „Okvirnu strategiju za sprečavanje i borbu protiv nasilja nad ženama u BiH 2015-2018“. S tim u vezi, Vlada Republike Srpske je 8. avgusta 2015. godine razmatrala Informaciju o postupku izrade i usvajanja Okvirne strategije za provođenje Konvencije Savjeta Evrope o sprječavanju i borbi protiv nasilja nad ženama i nasilja u porodici BiH 2015-2018 i zaključkom definisala da se ne prihvata provođenje usvojene Okvirne strategije za sprječavanje i borbu protiv nasilja nad ženama i nasilja u porodici u BiH 2015-2018  u Republici Srpskoj, jer za donošenje takvog dokumenta ne postoji ustavni osnov niti obaveza koja proističe iz Konvencije o sprečavanju i borbi protiv nasilja nad ženama i nasilja u porodici Savjeta Evrope. Takođe, Vlada Republike Srpske izrazila je zabrinutost zbog neprihvatljivog djelovanja pojedinih ministarstava na nivou BiH, koji bez uvažavanja komentara i prijedloga predstavnika Republike Srpske i bez prethodno pribavljene saglasnosti Vlade Republike Srpske dostavljaju materijale na sjednice Savjeta ministara na usvajanje. Vlada Republike Srpske smatra da je saradnja sa Savjetom Evrope i provođenje ratifikovanih konvencija, u skladu sa ustavom i zakonima propisanim nadležnostima institucija Republike Srpske, od suštinskog značaja za ispunjavanje evropskih standarda, u cilju ispunjavanja uslova za članstvo u EU. Takođe,  Ministarstvo za ekonomske odnose i regionalnu saradnju je zaduženo da, u skladu sa Konvencijom o sprečavanju i borbi protiv nasilja nad ženama i u porodici Savjeta Evrope, u saradnji sa nadležnim ministarstvima Republike Srpske u ovoj oblasti, sačini detaljnu analizu pozitivnih propisa kojima se Konvencija za sprečavanje i borbu protiv nasilja nad ženama direktno provodi u Republici Srpskoj, te ista dostavi ekspertskoj grupi za borbu protiv nasilja nad ženama i nasilja u porodici (GREVIO). Navedeni zaključak Vlade Republike Srpske dostavljen je Kabinetu predsjedavajućeg Savjeta ministara, Ministarstvu za ljudska prava i izbjeglice BiH i Ministarstvu inostranih poslova BiH.

26. Usvajanje tri sektorska dokumenta i paketa akcionih planova za 2015. godinu i IPA 2015 – 2017 bez saglasnosti institucija Republike Srpske          

Savjet ministara je na svojoj 11. sjednici, održanoj 18. juna 2015. godine, razmatrao „Informaciju o pripremljenim sektorskim planskim dokumentima za sektore Javna uprava, Unutrašnji poslovi, Pravda i osnovna prava IPA 2015 - 2017 i državnom paketu IPA 2015 za BiH“, koju je pripremila DEI BiH, i bez usvajanja iste, zadužio DEI BiH da, u vezi s pripremom sektorskih planskih dokumenata za sektore Javna uprava, Unutrašnji poslovi i Pravda i osnovna prava IPA 2015. – 2017, pribavi mišljenja institucija na svim nivoima, koje imaju ustavnu i zakonsku nadležnost u sektorima za koje se rade planski dokumenti, te da tako pripremljen i kompletiran materijal ponovo uputi na usvajanje u Savjet ministara. Međutim, Direkcija za evropske integracije je bez sprovedene procedure pribavljanja mišljenja i obezbjeđenja saglasnosti nadležnih institucija  u BiH, ponovo Savjetu ministara  kandidovala „Informaciju o pripremljenim sektorskim planskim dokumentima za sektore Javna uprava, Unutrašnji poslovi, Pravda i osnovna prava IPA 2015 - 2017 i državnom paketu IPA 2015 za Bosnu i Hercegovinu“ , koja je na 12. sjednici od  25. juna 2015. godine i usvojena.

Usvajanjem navedene informacije Savjet ministara je, bez uvažavanja brojnih primjedbi institucija Republike Srpske i bez saglasnosti Vlade Republike Srpske, usvojio tri sektorska dokumenta i paket akcionih dokumenata za 2015. godinu, te zadužio DEI BiH da nastavi sa koordinacijom institucija na izradi još dva sektorska planska dokumenta za sektore: konkurentnost i inovacije (strategije lokalnog razvoja) i obrazovanje, zapošljavanje i socijalne politike. Takođe, navedenim zaključkom Savjet ministara je samoinicijativno i neustavno odredio tzv. „vodeće sektorske institucije u BiH“ (Ministarstvo spoljne trgovine i ekonomskih odnosa BiH i Ministarstvo civilnih poslova BiH) tj. „da kao resorne koordinirajuće institucije, poštujući ustavne nadležnosti, koordiniraju izradu pojedinačnih sektorskih planskih dokumenata za programiranje IPA II, i to: Ministarstvo spoljne trgovine i ekonomskih odnosa BiH za sektorski planski dokument konkurentnost i inovacije na lokalnom nivou, a Ministarstvo civilnih poslova BiH za sektorski planski dokument za obrazovanje, zapošljavanje i socijalne politike, u saradnji sa i u skladu sa instrukcijama DEI BiH“.

27. Samovoljno postupanje Savjeta ministara prilikom izrade Dopune priloga institucija u BiH za redovni godišnji izvještaj o napretku BiH u procesu evropskih integracija u 2015. godini, za period 20. april – 1. avgust 2015. godine:

Kršeći definisane procedure njegove izrade i bazične principe koordinacije u oblasti evropskih integracija u BiH, Savjet ministara je samovoljno izvršio izmjene dijelova dokumenta „Dopuna priloga institucija u BiH za redovni godišnji izvještaj o napretku BiH u procesu evropskih integracija u 2015. godini, za period 20. april – 1. avgust 2015.godine“, izbacujući pojedine dijelove teksta koje su dostavile institucije Republike Srpske. Vlada Republike Srpske je na svojoj 40. sjednici od 17. septembra 2015. godine razmatrala predmetnu informaciju koje je izradilo Ministarstvo za ekonomske odnose i regionalnu saradnju Republike Srpske u svojstvu republičkog koordinatora u oblasti evropskih integracija, te usvojila Zaključak br. 04/1-012-2-2041/15 kojim se, između ostalog, Ministarstvo obavezalo da o navedenom problemu, te o neistinitom i neobjektivnom informisanju Evropske komisije od strane Savjeta ministara izvijesti nadležne službe u okviru Evropske komisije. Postupajući po navedenom zaključku Vlade, Ministarstvo za ekonomske odnose i regionalnu saradnju Republike Srpske 22. septembra 2015. godine uputilo je gospodinu Žan-Erik Pakeu, direktoru Direkcije za Albaniju, BiH, Srbiju i Kosovo (u skladu sa Rezolucijom 1244 SB Ujedinjenih nacija)  u okviru Generalne direkcije za proširenje Evropske komisije, dopis br. 17.03-020-2195/15 kojim se gospodin Pake i Evropska komisija informišu o neovlaštenom i samovoljnom postupanju Savjeta ministara, te neistinitom i neobjektivnom informisanju o stanju u BiH u bolasti evropskih integracija. U prilogu dopisa Ministarstva za ekonomske odnose i regionalnu saradnju Republike Srpske sadržana je i originalna verzija priloga institucija Republike Srpske za izradu Izvještaja o napretku BiH u procesu evropskih integracija u 2015. godini, kakva je dostavljena Direkciji za evropske integracije BiH. 

28. Samovoljno postupanje Savjeta ministara prilikom izrade Izvještaja o sprovođenju obaveza iz Sporazuma o stabilizaciji i pridruživanju između Evropske zajednice i njenih država članica, s jedne strane, te BiH, s druge:

Prilikom izrade Izvještaja o sprovođenju obaveza BiH koje proističu iz Sporazuma o stabilizaciji i pridruživanju između Evropske zajednice i njenih država članica, s jedne strane, te BiH, s druge, Savjet ministara je samovoljno i protivpravno, narušavajući osnovne dogovorene principe koji se primjenjuju pri izradi ovog dokumenta, eliminisao prilog institucija Republike Srpske, te izvršio protivpravnu izmjenu samog metoda izrade navedenog dokumenta na način koji direktno jača poziciju institucija BiH u ovom procesu, te koji nije prihvatljiv za institucije Republike Srpske. U svojstvu republičkog koordinatora u oblasti evropskih integracija, Ministarstvo za ekonomske odnose i regionalnu saradnju je 23. septembra 2015. godine Kabinetu predsjedavajućeg Savjeta ministara i Delegaciji Evropske unije u BiH uputilo dopis br. 17.03-020-2197/15 u kojem se izražava protivljenje zbog takvog postupanja Savjeta ministara, te ponovo dostavlja prilog institucija Republike Srpske o ostvarenom napretku u provođenju SSP.

29. Nacrt zakona o neradnim danima u vrijeme vjerskih praznika u BiH:

U dnevnom redu 25. sjednice Savjeta ministara, zakazane za 29. septembar 2015. godine, predviđeno je razmatranje Nacrta zakona o neradnim danima u vrijeme vjerskih praznika u BiH, čiji je predlagač Ministarstvo civilnih poslova BiH. Ministarstvo uprave i lokalne samouprave Republike Srpske 28. septembra 2015. godine uputilo je Ministarstvu civilnih poslova BiH dopis br. 10.1-sl/15, u kojem se jasno ukazuje na odredbe člana III Ustava BiH, kojim su propisane nadležnosti i odnosi imeđu institucija BiH i entiteta, te da uređenje predmetne materije nije u nadležnosti institucija BiH. U navedenom dopisu, između ostalog, Ministarstvo uprave i lokalne samouprave navodi da je Zakonom o praznicima Republuke Srpske („Sl. glasnik Republike Srpske“ br. 43/07) propisano da je 9. januar (dan Svetog prvomučenika i arhiđakona Stefana) utvrđen kao republički praznik – Dan Republike, čime se on manifestuje kao praznik svih građana Republike Srpske, a ne kao vjerski praznik građana pravoslavne vjeroispovijesti, kako se u materijalima Ministarstva civilnih poslova BiH ovaj dan nastoji tretirati.

30. Prijedlog odluke o izmjenama i dopunama Odluke o načinu raspodjele sredstava uplaćenih na ime dodijeljene dozvole za Univerzalne mobilne telekomunikacione sisteme:

Ministarstvo komunikacija i transporta BiH kandidovalo je za 25. sjednicu Savjeta ministara Prijedlog odluke o izmjenama i dopunama Odluke o načinu raspodjele sredstava uplaćenih na ime dodijeljene dozvole za Univerzalne mobilne telekomunikacione sisteme, kojom je predviđeno da se navedenim sredstvima, uz putnu infrastrukturu, finansira i izrada strateških dokumenata iz oblasti transporta. Kako nadležne entitetske institucije nisu bile konsultovane prilikom izrade ovakvog prijedlog odluke, a kako su entitetska ministarstva nadležna za upravljanje, izgradnju i održavanje transportne infrastrukture, te kako se radi o sredstvima prikupljenim od sva tri mobilna operatera u BiH, Ministarstvo saobraćaja i veza Republike Srpske 28. septembra 2015. godine uputilo je predsjedavajućem Savjeta ministara dopis br. 13.1/052-1884/15 sa zahtjevom da se Prijedlog odluke povuče sa dnevnog reda Savjeta ministara dok se isti ne usaglasi sa nadležnim entitetskim institucijama, na način kako je to činjeno u prethodnom periodu. Takođe, Ministarstvo saobraćaja i veza je od Ministarstva komunikacija i transporta zahtijevalo da se vlade entiteta i Savjet ministara upoznaju sa dosadašnjim utroškom predmetnih sredstava, podsjećajući na istovrsne zahtjeve iz ranijeg perioda koji nisu realizovani. Prijedlog odluke je uklonjen iz dnevnog reda 25. sjednice Savjeta ministara.

31. Prijedlog zakona o dopunama Zakona o zaštiti potrošača u BiH:

Na svojoj 20. sjednici od 25. avgusta 2015. godine, na prijedlog Ministarstva spoljne trgovine i ekonomskih odnosa BiH, Savjet ministara je utvrdio Prijedlog zakona o dopunama Zakona o zaštiti potrošača u BiH, te isti uputio u parlamentarnu proceduru po osnovnom postupku. Pri tome, iako se predloženim izmjenama zadire u nadležnost entiteta, Ministarstvo trgovine i turizma Republike Srpske, kao resorno nadležno ministarstvo, nije bilo upoznato sa pokretanjem predmetne inicijative, niti je u bilo kojem obliku bilo uključeno u izradu predloženih izmjena i dopuna Zakona. Iz Glave VI Obrazloženja Prijedloga zakona vidljivo je da je Ministarstvo spoljne trgovine i ekonomskih odnosa BiH obavilo konsultacije isključivo sa Ombudsmanom za zaštitu potrošača BiH.

Kao ustavna osnova za donošenje Zakona naveden je član I 4. Ustava BiH i član IV a) kojim je definisano procesno ovlaštenje Parlamentarne skupštine BiH da donosi zakone koji su potrebni za provođenje odluka Predsjedništva BiH ili za vršenje funkcija Skupštine po Ustavu BiH. Navedeni članovi ne mogu predstavljati materijalno-pravni osnov za predlaganje, odnosno donošenje ovog zakona, tj. da isti ne mogu predstavljati pravni osnov iz kojeg bi Paralamentarna skupština BiH crpila ovlaštenje za donošenje Zakona o dopunama Zakona o zaštiti potrošača. To se podjednako odnosi i na usvajanje osnovnog teksta Zakona 2006. godine, a kako nije postojao odgovarajući materijalno – pravni ustavni osnov za donošenje osnovnog teksta Zakona, on ne postoji ni kada je riječ o njegovim dopunama, jer je oblast zaštite potrošača u isključivoj nadležnosti entiteta. Međutim, Zakon o zaštiti potrošača je prošao parlamentarnu proceduru i stupio je na snagu, te se pitanje njegove ustavnosti može pokrenuti jedino pred Ustavnim sudom BiH.

Odredbom člana 152. Zakona o zaštiti potrošača u Republici Srpskoj („Sl. glasnik Republike Srpske br. 6/12, 63/14), kada je riječ o zaštiti potrošača u domenu korištenja finansijskih usluga koje obuhvataju bankarske i kreditne usluge, propisano je da se primjenjuju posebni propisi Republike Srpske, kao što su Zakon o bankama ili Zakon o mikrokreditnim organizacijama. Međutim, Prijedlogom zakona o dopunama Zakona o zaštiti potrošača u BiH zabranjuje se indeksiranje kredita u stranoj valuti osim u eurima, što je suprotno odredbama zakonā, odnosno propisima čije je donošenje, po Ustavu, u nadležnosti entiteta. Na prijedlog Ministarstva trgovine i turizma, Vlada Republike Srpske je na svojoj 42. sjednici, održanoj 1. oktobra 2015. godine, razmatrala „Informaciju o postupku donošenja Prijedloga zakona o dopunama Zakon o zaštiti potrošača u BiH“, te usvojila set relevantnih zaključaka kojima se ukazuje na navedeni problem, a posebno na pokušaj zadiranja u nadležnosti institucija Republike Srpske u ovom konkretnom slučaju.

32.  Prijedlog osnovnog ugovora između BiH i Islamske zajednice u BiH:

Na svojoj 25. sjednici od 29. septembra 2015. godine, Savjet ministara je utvrdio Prijedlog osnovnog ugovora između BiH i Islamske zajednice u BiH i isti uputio u dalju proceduru.

Prijedlog je i u ranijem periodu bio predmet razmatranja od strane nadležnih institucija na nivou BiH, koje su u svojim relevantnim mišljenjima jasno ukazale na niz kako slabosti i nedorečenosti predloženog ugovora, tako i na činjenicu da se po brojnim pitanjima, od položaja i statusa Islamske zajednice u BiH, vjerskih prava i njihovih implikacija po radno-pravni status i jednakost građana i, posebno, muškaraca i žena, do pitanja kao što su sertifikovanje i akreditovanje tzv. halal proizvoda, Islamska zajednica izuzima iz postojećeg građansko – pravnog i krivično-pravnog okvira u BiH, te joj se dodijeljuju ovlaštenja koje, u skladu sa pozitivnopravnim propisima u BiH, ne može imati. Pored toga, nizom predviđenih rješenja pripadnicima islamske vjeroispovjesti se omogućavaju šira prava u odnosu na ona koja su garantovana pripadnicima katoličke i pravoslavne vjeroispovjesti, odnosno, pripadnici katoličke i pravoslavne vjeroispovjesti su diskriminisani u odnosu na pripadnike islamske vjeroispovjesti.

33. Centralna banka – inicijativa za uspostavljanje Investiciono – razvojnog fonda BiH:

Članom 25. Zakona o Centralnoj banci BiH iz 1997. godine utvrđeno je da početni kapital Centralne banke iznosi 25 miliona KM i da modalitete uplate početnog kapitala određuje Parlamentarna skupština BiH. 1998. godine dio kreditnih sredstava Prve tranše Stand-by aranžmana MMF-a u iznosu od 29.000.000,00 KM odobren je BiH za osnivanje Centralne banke (početni  kapital  25 mil. KM  i troškovi osnivanja glavnih jedinica i filijala u iznosu od 4 mil. KM).

Odlukom Savjeta ministara predviđeno je da RS servisira 1/3 duga po ovom kreditu (u iznosu od 9.666.666,67 KM). Kako ulog u Centralnu banku BiH nije evidentiran kao učešće RS u njenom početnom kapitalu, RS nikada nije mogla ostvarivati svoja vlasnička prava po ovom osnovu. Ministarstvo finansija se više puta obraćalo (u postupku izrade Zakona o izmjenama i dopunama Zakona o Centralnoj banci BiH u 2005. godini) sa namjerom da se uložena sredstva RS evidentiraju kao učešće u početnom kapitalu, međutim bez uspjeha.  

Godine 2005. član 27. Zakona o Centralnoj banci BiH je mijenjan na način da se 60% čistog profita, nakon formiranja generalnih rezervi, uplaćuje na račun institucije zadužene za budžet Bosne i Hercegovine. Na ovaj način, inicijalna namjera raspodjele dijela čistog profita entiteskim ministarstvima finansija izmijenjena je u korist Ministarstva finansija i trezora BiH. Vlada Republike Srpske je 2008. godine razmatrala Informaciju o uloženim sredstvima RS u CB BiH i donijela zaključak (br. 04/1-012-1477/08) u kome se predlaže da se uplaćena sredstva entiteta priznaju kao uloženi početni kapital, da  entiteti mogu zahtijevati naknadu plaćenih troškova osnivanja, ali i da se ostatak čistog profita Centralne banke BiH raspoređuje osnivačima. Federacija BiH je odbila ovakav prijedlog. 

U slučaju realizacije inicijative za uspostavljanjem Investiciono – razvojnog fonda na nivou BiH, koji bi koristio sredstva akumuliranog viška rezervi Centralne banke BiH, proizvele bi se sljedeće posljedice:

korišćenje sredstava akumuliranog viška rezevi Centralne banke BiH za podršku malim i srednjim preduzećima bilo bi suprotno važećim odredbama Zakona o Centralnoj banci BiH;  

suprotno ciljevima, zadacima i ulozi centralne banke u finansijskom sistemu jedne države; 

na kraju, to bi imalo negativne posljedice po kredibilitet Centralne banke BiH i stabilnost finansijskog sektora BiH i inters Republike Srpske.   

Nadležne institucije Republike Srpske smatraju da pitanje uloženih sredstava Republike Srpske u Centralnoj banci BiH treba ponovo pokrenuti, i konačno definisati prava Republike Srpske, po osnovu uloženih sredstava u Centralnu banku BiH.

34. Prijedlog plana o smjernicama politika tržišta rada i aktivnim mjerama zapošljavanja u BiH za 2015. godinu

Na 14. sjednici od 10. jula 2015. godine, Savjet ministara, na prijedlog Ministarstva civilnih poslova BiH, usvojio je Plan o smjernicama politika tržišta rada i aktivnim mjerama zapošljavanja u BiH za 2015. godinu. Prijedlog plana je izradila Agencija za rad i zapošljavanje BiH, koja je, prema odredbi člana 6. tačka c) Zakona o Agenciji za rad i zapošljavanje BiH, zadužena da prati primjenu međunarodnih standarda i politika u oblasti zapošljavanja i, u saradnji sa entitetskim zavodima za zapošljavanje i Zavodom za zapošljavanje Brčko distrikta, učestvuje u njihovom provođenju. Iz navedenog se jasno vidi da ne postoji pravna osnova za izradu i dostavljanje ovog plana na razmatranje Savjetu ministara. Dakle, Agencija za rad i zapošljavanje i Ministaratvo civilnih poslova BiH su, prekoračujući i zloupotrebljavajući svoje kompetencije, predmetni plan proslijedili Savjetu ministara, tj. tijelu koje nema pravno ovlaštenje za usvajanje ovakvog dokumenta.

[1] Na osnovu člana 6. stav 1. tačka b) i Priloga A tačka 2) Okvirnog sporazuma između BiH i Komisije Evropskih zajednica o pravilima saradnje koja se odnosi na finansijsku pomoć Evropske zajednice BiH u okviru implementacije pomoći putem instrumenta pretpristupne pomoći (IPA)((„Službeni glasnik BiH“, broj 6/08) – Međunarodni ugovori), direktorica DEI BiH je u proteklom periodu djelovala u kapacitetu DIPAK-a. Djelovanje dosadašnjeg DIPAK u okviru struktura predviđenih budućim Okvirnim sporazumom između BiH i Evropske komisije o aranžmanima za provođenje finansijske pomoći Unije BiH u okviru instrumenta pretpristupne pomoći (IPA II) veoma je sporno jer, prema saznanjima republičkog IPA koordinatora, isto nije potvrđeno nijednim pravnim aktom donesenim od strane legitimnih institucija u BiH. Navedeno implicira da je vaoma izvjesno da su način i sadržaj dnevnog reda predmetnog sastanka potpuno nelegitimni, a samim tim i eventualne preporuke dosadašnjih članova Koordinacionog odbora IPA donesene na istom. Takođe, ovakvim postupanjem se stvaraju još veći problemi u funkcionisanju koordinacionih struktura za upravljanje fondovima u BiH.

[2] Imenovano odlukom Savjeta ministara 2008. godine, a djelovalo je do stupanja na snagu SSP u okviru Privremenog odbora za stabilizaciju i pridruživanje sa ciljem praćenja ispunjavanja obaveza koje proističu iz Privremenog trgovinskog sporazuma između EU i BiH.

[3] Presjedavajući Komisije za evropske integracije je direktor Direkcije za evropske integracije 

Izvor: NS RS