Region
Pravo porijeklo Josipa Broza Tita: Jevrej, mason, ili trostruki agent koji je umro kao musliman?
Nakon sahranke Jovanke Broz uz Tita, ponovo su postale aktuelne teorije po kojima „najveći sin naših naroda i narodnosti“ nije sahranjen ispod ogromne mermerne ploče u Kući cvijeća.
Priča se dodatno zahuktala objavljivanjem izjave inžinjera Dragomira Gavrilovića, omiljenog Titovog građevinca, da je Tito, u stvari, sahranjen dva puta: jednom za kamere, a drugi put stvarno, prenosi TV Best.rs.
CIA je u svojim istraživanjima zaključila da Tito nipošto nije bio Jugosloven, te kao takav nije nikada dobro naučio „maternji“ srpsko-hrvatski jezik.
Sin industrijalca?
Najbrojnije teorije su one o „pravom porijeklu“ Tita.
Prema jednoj od njih, Tito je bio vanbračno dijete majke Marije i izvjesnog Samuela Majera, poljskog Jevreja i uspješnog industrijalca iz Beča, kod koga je Marija povremeno radila.
Tvrdnju o jevrejskim, a ne hrvatskim korjenima iznio je i Titov lični ljekar, prof. dr Aleksandar Matunović u svojoj knjizi „Jovanka Broz – Titova suvladarka“, koja je nedavno objavljena u Beogradu ali on za takvu tvrdnju ne iznosi nikakve dokaze.
Je li Tito bio Habzburg?
Prema drugoj, Tito je bio vanbračni sin plemića Franca Habzburga i sobarice Marije, Poljakinje koja je radila na dvoru Habzburga.
Rođen je u Beču 16. juna 1892. godine, bio je, što je karakteristika više teorija, Mason ali ovaj put, i član Vatikanske tajne lože.
Naime, Tita je finansirao Vatikan u cilju marginalizovanja Srpske pravoslavne crkve.
Novac mu je uplaćivan preko jedne švajcarske banke koja je, da stvar bude još luđa i, prala novac nacističke Njemačke.
Ovaj put teoretičari zavjere idu toliko detaljno da navode čak i broj bankovnog računa: 0018736 na ime Valter Vajs – Tito.
Jevrej Ambroz?
Josip Broz, Hrvat, bravar bez jednog prsta, umro je 1913. godine i – nije imao nadimak Tito.
Nakon Prvog svetskog rata navodno je bilo više komunista sa tim nadimkom. Ali onaj koji nas zanima, a kojeg poznajemo kao predsjednika SFRJ, zapravo je jevrej Josip Ambroz.
„On je, ustvari, Josip Ambroz, koji će u vojnoj školi u Pečuju preuzeti identitet Josipa Broza, Hrvata rođenog u Beču, koji je umro 1913. U Pečuju je tada bio i Adolf Hitler, mršavi Bavarac, sin carinika sa željeznice. On se razbolio od zamračenja pluća, odnosno tuberkuloze. Pošto je eliminisan iz škole, Hitler se našao na ulici.", navodi Predrag Anđelić, autor knjige “Tajni dosije – Josip Broz„.
Josip Ambroz je preuzeo identitet Hrvata kako bi se kao uljez ubacio među južnoslovenske narode. Naravno, 1913. godine njegovi pretpostavljeni nisu ni sanjali da će doći do raspada Austro-ugarske i do formiranja kraljevine SHS.
A ono što je posebno zanimljivo za ovu teoriju je tvrdnja da se dotični Josip Ambroz kao član 25. regimenta 41. domobranskog puka Austro-ugarske vojske u Prvom svetskom ratu „proslavio“ po svojim zločinima nad srpskim vojnicima i civilima u Podrinju i Mačvi.
„Činjenica je“, izjaviće jednom prilikom Vladimir Dedijer, „da je Tito izbjegavao da mi govori na pitanja o svom učešću u Prvom svjetskom ratu.
On pominje kako je bio u 25. domobranskoj pukovniji i onda preskače prvih šest mjeseci rata i govori o Petrovaradinu.
Zajedno sa Titom, u 42. domobranskoj ili „Vražjoj diviziji“, kako je još nazivana, u 25. puku, navodno, borio se i Vlatko Maček, lider Hrvatske seljačke stranke.
Pobornici ove teorije kao dokaz navode i podatak da je pred sam kraj Drugog svjetskog rata, kada su se Vjekoslav Serveci i Slavko Stancer kao ustaški oficiri predali komesaru 51. vojvođanske partizanske divizije Milanu Basti, oni su zatražili da se sastanu sa Brozom.
Kada je Milan Basta Ambrozu javio koga ima u svojim rukama i šta oni zahtjevaju, Titov odgovor je glasio: “Hitno ih sve strijeljati“. Razumije se, zbog toga što su oni, kao Titovi saborci iz prošlog rata, bili rijetki koji su znali Brozov pravi identitet.
Sve ove teorije o Titovom porijeku potkrijepljene su tvrdnjom da ga u rodnom Kumrovcu nije preopoznao brat „pravog“ Josipa Broza.
Tito mason?
U većini ovih teorija, navodi se i da je Tito bio član tajne organizacije poznate kao Slobodni zidari ili Masoni.
Broz je, navodno, bio član zagrebačke masonske lože „Maksimilijan Vrhovec“, a njegova masonska „braća“ su mu u štampi davali neviđeni publicitet tokom „bombaškog procesa“, kada je pred sudom Kraljevine Jugoslavije neočekivano priznao da je član KPJ.
Zato i ne treba da čudi, smatraju pobornici ove teorije, što se Josip Broz, po svom dolasku u Beograd maja 1941. godine smjestio u jednoj vili na Dedinju, koja je pripadala nikom drugom do Vladimiru Ribnikaru, jevreju, masonu i vlasniku lista „Politika“.
Ova vila se nalazila uz Njemački glavni štab, a sam Broz se navodno hvalio kako su on i njegovi saborci „bez straha pred nosom neprijatelju planirali akcije protiv okupatora“.
U pogledu sumnje da je Tito bio mason, navodi se i njegov idiličan odnos sa Vinstonom Čerčilom, koji je, opet navodno, bio mason „33. stepena.
Tito trostruki agent?
Prema nekim pričama, „najveći sin naših naroda i narodnosti“ poginuo je, a Kominterna je na njegovo mjesto postavila dvojnika koji je bio špijun. I tu postoji više teorija.
Jedna tvrdi da je Tito stradao u Rusiji 20-ih godina prošlog vijeka, a druga da je poginuo u bici na Sutjesci, ali u obje teorije zamijenjen je sovjetskim agentom.
Zanimljiva je i teza Momčila Jokića da je Tito bio trostruki agent. Naime, pored Staljinovog NKVD-a, Jokić tvrdi da je Tito radio i za Britanski Inteligent Servis, u koji ga je uveo vajar Antun Augustinčić ali i za njemački Abver.
Tito je planirao raspad Jugoslavije?
Nedavno su pojedini hrvatski mediji objavili da je Josip Broz Tito je uz pomoć najuticajnijih slovenačkih i hrvatskih komunista namjerno radio na rušenju SFRJ i stvaranju nezavisnih republika još od početka šezdesetih godina prošlog vijeka.
„Jutarnji list“ je jednom prilikom kao glavnu temu iznio tvrdnje iz najnovije knjige najpoznatijeg hrvatskog istoričara Dušana Bilandžića u kojoj nekadašnji „komunistički istoričar“ to nedvosmisleno navodi.
Ovo je prvi put da se u Hrvatskoj o konceptu SFRJ ne govori kao o „velikosrpskom projektu“, vec kao o ideji koja je imala za cilj da se granice na ovom prostoru iskroje baš onako kako je zamišljeno u Jajcu 1943. godine na čuvenom zasjedanju AVNOJ-a. Što znači direktno protiv interesa srpskog naroda.
Naime, Bilandžić u svojim otkrićima navodi da je Tito još 1962. shvatio da Jugoslavija kao koncept ne može da opstane, te da je sa dva svoja najbliža saradnika, Slovencem Edvardom Kardeljom i Hrvatom Vladimirom Bakarićem usmjeravao Jugoslaviju prema raspadu – kada to budu dopustile međunarodne okolnosti.
Ova ideja je pretočena u Ustav SFRJ iz 1974. godine, gdje je precizirano da jugoslovenske republike imaju pravo na samoopredjeljenje do otcepljenja.
Arbitražna Badinterova komisija je početkom devedesetih godina na osnovu tog ustava utvrdila da jugoslovenske republike imaju pravo na međunarodno priznanje – bez promjene avnojevskih granica.
Dušan Bilandžić je objavio tajne zapisnike sa sjednice Izvršnog komiteta CK SKJ od 15. do 17. marta 1962, na kojem su se navodno sukobili koncept očuvanja jedinstvene Jugoslavije, koji je zastupao prvi srpski komunista Aleksandar Ranković, i koncept laganog rasformiranja države koji je zastupao Kardelj.
Pero Simić, autor knjige „Tito – tajna vijeka“, kaže da je 1962. Tito posljednji put zvanično podržao ideju cjelovite Jugoslavije ali da je od tada „krenuo u drugom pravcu“.
„On je tada deklarativno podržao Rankovića. Ali, Kardelj i Bakarić tada počinju da razvijaju svoje ambicije koje su nesmetano mogle da se sprovode od 1966. i pada Aleksandra Rankovića. Brionski plenum je u stvari značio i kraj ideje o jedinstvenoj Jugoslaviji“, tvrdi Simić .
Tito je umro kao musliman?
Najnovija teorija vezana za Tita.
Ovu tvrdnju je potvrdilo više izvora, a jedan od njih je Titov lični sekretar Berislav Badurina, koji je izjavio da je Tito umro kao musliman, čitajući Kur’an po treći put.
Beogradski muftija Hamdija Jusufspahić je potvrdio Titovu privrženost islamu: „Ja sam se više puta sreo sa Titom. Sreo sam se sa njim i kao student u Kairu. Bio sam student islamsko-teološkog univerziteta. To je najstariji univerzitet na svijetu. Al Azhar se zove. Bio sam tamo profesor u jugoslovenskoj dopunskoj školi kada smo se prvi put sreli. Tito je došao u naš klub, Klub Jugoslovena, i pitao: „Ko od vas, djeco, govori arapski?“. Bio sam jedini koji je u to vrijeme od omladine govorio arapski. Onda je Tito rekao: „Učite djeco arapski jer arapski je jezik budućnosti“, navodi Jusufspahić koji je veliki prijatelj s Titom postao tokom 1968. godine, nakon svog dolaska u Beograd.
Jusufspahić je ispričao i kako se tokom godina Tito kod njega često raspitivao kako i koliko puta dnevno se mole muslimani, a najčešće su razgovarali o tome kako muslimani zamišljaju Boga.
Kao još jedan dokaz ove tvrdnje navodi se i činjenica da je na Titovoj nadgrobnoj ploči navedeno samo njegovo ime i prezime, te godine rođenja i smrti. Međutim, ovdje se vraćamo na teoriju koja tvrdi da je Tito bio mason jer se, navodno, ovakva tradicija vezana za nadgrobne spomenike vezuje i za Slobodne zidare.
Tito prodao jugoslovenski svemirski program?
Pored teorija o Titovom "istinskom porijeklu“, na ovoj listi svoje mjesto svakako zaslužuje i ona koja tvrdi da je Jugoslavija imala svemirski program koji je Josip Broz Tito prodao Amerikancima.
Tako barem tvrdi slovenački režiser dokumentaraca Žiga Virc u svom filmu „Huston, We Have a Problem“.
Prema tvrdnji ovog autora, da nije bilo Tita, Amerikanci nikada ne bi otišli na Mjesec.
Tito je, tvrdi Virc, u vojnoj bazi Željava kod Bihaća izgradio najveći tajni podzemni svemirski centar u Evropi. U tom centru, koji se naziva „Objekt 505″, Jugoslavija je navodno razvila operativnu tehnologiju za let u svemir.
Virc navodi da je Jugoslavija ostvarila brzi napredak, baziran na tajnim zapisima pionira svemirske tehnologije Hermana Potočnika, čija je knjiga „O problemu svemirskog leta – raketni motor“, pisana još 1928. godine, smatra temeljima svemirske tehnologije u kojoj se detaljno objašnjavaju pojmovi poput svemirske stanice, geostacionarne orbite i slično.
U zamjenu za ovaj program, Broz je dobio podršku Bijele kuće kao i značajnu finansijsku nadoknadu.
U filmu se, između ostalog, navodi podatak da je u jednom trenutku na jugoslovenski račun uplaćeno dvije i po milijarde dolara, navodi Jutarnji list.
izvor: Avaz