Izvor: RTRS  

Rrealizacajiom ove osjetljive, pažljivo i dugo planirane akcije rukovodili su ministri pravde Srbije i Crne Gore Nikola Selaković i Duško Marković, javili su mediji u Srbiji.

Darko Šarić bi trebalo prvi put da se pojavi pred Specijalnim sudom 24. marta kada je zakazan nastavak suđenja pripadnicima njegove kriminalne grupe, koji se terete za šverc više od tri tone kokaina iz Latinske Amerike u zapadnu Evropu tokom 2008. i 2009. godine.

"Šarić je na slobodi četiri ili pet godina. Јa vas uvjeravam da u nedjeljama koje dolaze Šarić više neće biti na slobodi", rekao je prije 10-ak dana Aleksandar Vučić u Aranđelovcu. On je uhapšen u zajedničkoj akciji dva ministarstva pravde, Srbije i Crne Gore, zbog čega je srpski ministar pravde Nikola Selaković nekoliko puta bio u Podgorici u proteklom periodu.

Istorijat

Šef narko mafije čije je hapšenje nekoliko puta najavljivano, u medijima se prvi put "pojavljuje" u oktobru 2009., kada su agencije prenijele da je urugvajska policija zaplijenila 2,8 tona kokaina na jahti "Maui", pod britanskom zastavom, u luci Santjago Vaskes, 25 kilometara zapadno od Montevidea.

Tom prilikom uhapšene su dvije osobe, Urugvajac i Srbin, koji su pokušali da kokain sa jahte prebace na prekookeanski brod, čija je krajnja destinacija bila zapadna Evropa.

Tovar sa drogom presretnut je u okviru zajedničke akcije "Balkanski ratnik" američke agenicije DEA, srpske BIA i policije Urugvaja. Paralelno, beogradska policija uhapsila je pripadnike Šarićeve grupe koji su se zatekli u Srbiji.

U januaru 2010. za Darkom Šarićem raspisana je međunarodna potjernica. Prema pisanju podgoričke Pobjede 25. januara 2010, a pozivajući se na neimenovane izvore iz policije, Darko Šarić koji je posljednji put viđen u Pljevljima deset dana ranije, napustio je Crnu Goru, i od tada mu se gubi svaki trag. Isti list je kasnije pisao da je Šarić pobjegao u Švajcarsku.

Početak raspetljavanja

Miloš Oparnica, šef Nacionalnog biroa Interpola u Srbiji, objelodanio je 15. februara 2010, tokom gostovanja na B92, da je policija počela da se bavi Darkom Šarićem još 2000. godine zbog pranja novca, što je vjerovatno bio početak raspetljavanja čitavog slučaja. U februru 2010. iz Uprave policije Crne Gore saopšteno je da je Šarić, osumnjičen u Srbiji za šverc kokaina, napustio teritoriju Crne Gore ilegalno, nekoliko dana prije nego što je crnogorskom birou Interpola dostavljena međunarodna potjernica.

Oparnica je zatim objelodanio da je Srbiji najmanje 15 zemalja dostavilo informacije o vođi najvećeg narko-klana u ovom dijelu Evrope, Darku Šariću.

Oparnica je pomenuo da mediji špekulišu o Šarićevom boravku u Češkoj, Slovačkoj, Švajcarskoj, komentarišući da je Darko Šarić bio "aktivan" u više od pet država.

Tužilaštvo za organizovani Srbije podiglo je 13. aprila 2010. optužnicu protiv Šarićeve grupe. Dan poslije, državni sekretar Ministarstva pravde Slobodan Homen izjavio je da je suština borbe protiv narko-klana Darka Šarića i ostalih kriminalnih grupa otkrivanje njihovih veza sa pojedinim državnim funkcionerima iz javnih preduzeća, kao i nosiocima državnih funkcija. Po Homenu, brojni bivši političari postali su uspješni biznismeni i to odmah nakon što su napustili politiku.

Kao prvi korak naveo je provjeru tokova novca u preduzeću "Maestral turs", koje je oduzeto od grupe Darka Šarića. Po njegovim riječima"Maestral turs" je, između ostalog, vlasnik dva hotela u Novom Sadu "Vojvodine" i "Putnika", a hoteli u Vojvodini su kupovani preko preduzeća "Palić". Homen je takođe rekao da su finansijski uspon, poslovi sa drogom i moć Šarića evidentni od 2004. do 2009., i u tih pet godina treba tražiti ljude iz vlasti koji su im pomagali, ako je riječ o pranju novca.

Po njemu, pri utvrđivanju ko ih je štitio postoje tri pravca istrage - državni funkcioneri, političke stranke i operativci MUP-a. Prema pisanju beogradskog Blica iz aprila iste godine, Darko Šarić, optužen za krijumčarenje velike količine kokaina tokom 2009. godine, sarađivao je i sa Zvezdanom Terzićem, bivšim redsjednikom Fudbalskog saveza Srbije, za kojim je raspisana potjernica zbog nezakonitih transfera četiri fudbalera. U tekstu su navedeni sastanci Šarića i Terzića u jednom od najelitnijih hotela na Crnogorskom primorju.

Beogradski list Pres je u maju 2010. pisao da su narko-bos Darko Šarić i članovi njegovog klana napravili početkom 2010. godine plan za likvidaciju najviših državnih funkcionera Srbije, operativaca policije i BIA, za šta je spremljen budžet od 30 miliona evra, kojim je trebalo da budu finansirane akcije na prikupljanju informacija o osobama koje rade na akciji "Balkanski ratnik", zatim zastrašivanja, pripreme i, konačno, izvršenja likvidacija. Do ovih podataka došli su operativci srpske policije i bezbjednosnih službi.

Specijalni tužilac Miljko Radisavljević podigao je 6. avgusta 2010. novu optužnicu protiv Šarića i još osam osoba zbog pranja više od 20 miliona evra od prodaje kokaina. Radosavljević je izjavio da je zakonski zaprijećena kazna za pranje novca u ovom obimu između dvije i 12 godina zatvora. Tužilac je naveo da je novac od droge uložen u kupovinu poljoprivrednih dobara i hotela u Vojvodini, kao i u drugim privatizacijama u Srbiji.

Oprao više od 6 miliona evra

Prema navodima medija, Šarić je kupovinom i privatizacijom preduzeća oprao više od 4,3 miliona evra i više od 200 miliona dinara, što je ukupno više od šest miliona evra. Radi se o novcu koji je uložen u privatizaciju i finansiranje hotela „Putnik" i „Vojvodina" i preduzeća „Mitrosrem" Sremska Mitrovica. Mediji su pisali i da je glavni Šarićev saradnik za osnivanje i upravljanje of-šor kompanijama bio Predrag Milosavljević, koji je kao finansijski stručnjak bio angažovan u Šarićevom preduzeću „Municipijum S".

Krajem avgusta 2010 nekadašnji šef "Hipo Alpe Adria" banke Tilo Berlin, koji je upravljao ovom ustanovom od 2007. do 2009. u vrijeme kada je vlasnik bila njemačka "Bajern LB", izjavio je da ne poznaje Darka Šarića. NJega je prethodno bečki dnevnik "Esterajh" optužio da je omogućio Šariću da preko "Hipo" banke „opere" 100 miliona evra.

Prema "Esterajhu" ova banka je oprala 100 miliona, pri čemu se ovaj list pozivao na interni protokol i istragu srpskih vlasti, u koje je navodno imao uvid, prema kojima je Šarić je preko of-šor firmi uložio oko 100 miliona evra na račune "Hipo" banke, pretežno u Lihtenštajnu, a paralelno je dobio kredit u visini od 81,56 miliona evra od "Hipo grup Neterlands korporet fajnans", a sestrinska kompanija "Hipo Alpe Adria internešenel AG" odobrilamu je kredit u visini od 17,9 miliona evra. Te kreditne linije su se, navodno, ulile na račun preduzeća "Blok 67 Asošijets", koje je gradilo kompleks stanova "Belvil" u Beogradu.

U oktobru 2010. u Crnoj Gori je, na osnovu italijanske potjernice, uhapšen rođeni brat Darka Šarića, Duško. Potjernica ga tereti da je u Italiji bio organizator grupe koja je u u toj zemlji preprodavala kokain. Krajem oktobra 2011. Specijalno tužilaštvo podiglo je petu po redu optužnicu protiv Šarića i njegovih najbližih saradnika.

Suđenje Šariću i njegovoj grupi zbog šverca više od dvije tone kokaina iz Latinske Amerike u zapadnu Evropu 9. marta 2012, u Specijalnom sudu u Beogradu, formalno je počelo prema odredbama novog Zakonika o krivičnom postupku Veliki dio imovine privremeno im je zaplijenjen po Zakonu o oduzimanju imovine stečene krivičnim djelom, kojom će državni organi upravljati do okončanja krivičnih postupaka koji su u toku protiv njih.

Ukupno pet optužnica

Tužilaštvo za organizovani kriminal podiglo je ukupno pet optužnica protiv Darka Šarića, zbog zbog trgovine narkoticima i zbog pranja novca. Predsjednik Vlade Srbije i ministar unutrašnjih poslova Ivica Dačić izjavio je 10. januara 2013. da se steže obruč oko odbjeglog narko bosa Darka Šarića, kao i da će sljedeći korak biti njegovo hapšenje.

Prema navodima Interpola, postoje osnove da se "lice koje može biti Šarić i koje je slično njemu" nalazi u Јužnoafričkoj Republici, ali razjašnjenja od Interpola te zemlje nije bilo. Komentarišući spekulacije medija da je jedan ministar u kontaktu sa Šarićem, Dačić je najavio da će ukoliko se to ispostavi kao tačno, taj ministar biti uhapšen.

Prema tvrdnjma južnoafričkog novinara Džona Rastena, ljeta 2012. Šarić je 2007. godine obezbijedio sebi novi identitet u Јužnoafričkoj Republici gdje je upisan u matične knjige rođenih kao južnoafrički Bur Јan van Husel sa mjestom rođenja u Stelenbušu, provincija Zapadni Kejp. Prema pisanju beogradskog Blica od 24. februara 2014., Bezbjednosno informativna agencije obavijestila je američku DEA da postoji krtica u srpskoj policiji nakon propale policijske akcije zaplene droge klana odbeglog narko bosa Darka Šarića u martu 2009.

Tada je sve bilo spremno za realizaciju akcije zapljene droge klana Darka Šarića i Rodoljuba Radulovića, zvanog Miša Banana. Postojala je informacija da je trebalo da se tona kokaina prebaci Radulovićevim brodovima. Međutim, policijska akcija je propala. Kasnije je utvrđeno da je informacija procurela iz MUP-a Srbije.

Specijalni sud u Beogradu izrekao je 26. februara 2014. mjeru oduzimanja pasoša advokatu iz Novog Sada Radovanu Štrpcu, koji se sumnjiči da je pripadnicima Šarićevog klana prenosio policijske informacije o praćenju i prisluškivanju, koje je dobijao od Branka Lazarevića, tadašnjeg šefa kabineta Ivice Dačića.

Štrpcu se pred Specijalnim sudom sudi zbog optužbi da je prao novac za Darka Šarića "zarađen" prodajom kokaina iz Јužne Amerike, tako što je kupovao preduzeća i poljoprivredna gazdinstva po Vojvodini. On je međutim, na glavnom pretresu u februaru 2011. godine, tvrdio da je firme kupovao za sebe, a ne za Šarića, kao i da se njegovim imenom služio zbog autoriteta.

Prvi put osuđen kao maloljetnik

Darko Šarić rođen je 21. oktobra 1970. Čak šest puta je bio osuđivan presudama Opštinskog suda u Pljevljima zbog pet različitih krivičnih djela, ugrožavanje sigurnosti na radu iz nehata, uništenje aparata u rudnicima ili drugim građevinskim preduzećima, uništenje poslovnih i stambenih prostorija, pronevjeru i nedozvoljeno držanje oružja i eksplozivnih materija.

Prvi put je osuđen kao maloljetnik 1988, kada mu je izrečena vaspitna mjera pojačanog nadzora roditelja. Sljedeći put je osuđen 1992. na uslovnu kaznu, treći put 1994. na kaznu od četiri godine zatvora.

Izgleda da tu kaznu nije odležao do kraja, pošto je već 1996. ponovo osuđen na kaznu od četiri mjeseca zatvora. Već dvije godine kasnije, 3. septembra 1998. je osuđen na kaznu od dva mjeseca, a poslije tri mjeseca, 31. decembra iste godine, osuđen je na kaznu od tri mjeseca.

Šarić je 2005. godine dobio državljanstvo Srbije, srpski pasoš i ličnu kartu, što je, prema najavama srpskih zvaničnika, predmet istrage.