izvor: Novosti/Frontal

Njemačka je u granicama od Alpa do Baltika podijeljena na 299 izbornih okruga, a kada je riječ o tehničkoj strani izbora, poslovično dobri organizatori Nijemci imaće i oko 10.000 mjesta u velikim bolnicama, staračkim domovima, ali i zatvorima i drugim institucijama gdje će se moći glasati.

Na ovim izborima učestvovaće i oko 65.000 birača koji žive u inostranstvu, a statistika kaže da će na izborima učestvovati i oko 5,8 odsto Nijemaca migrantskog porijekla, što je dobrih devet odsto ukupnog broja birača.

Njemačka ima komplikovani izborni sistem, kakav postoji samo još u Mongoliji i na Novom Zelandu. To je mješavina proporcionalnog i većinskog, u kome svaki birač ima dva glasa i prvim bira političku ličnost, za takozvane direktne mandate u Bundestagu, a drugim glasom partiju.

Ali tu su i takozvani „pretekli mandati“. Naime, Njemačka je podijeljena na 299 izbornih okruga i isto toliko direktnih mandata u Bundestagu. Kada se, međutim, desi da neka partija dobije više direktnih mandata od broja koji joj pripada na osnovu procentualnog uspjeha, postignutog „drugim glasom“, onda se ta razlika računa kao takozvani „pretekli mandati“.

Komplikovano? Jeste, ali upravo ti mandati su nešto što njemački izborni sistem čine specifičnim.

Stručnjaci tvrde da nema baš puno Nijemaca koji dobro poznaju izborni sistem svoje države i da često na izborima ima dosta nevažećih listića - upravo iz tog razloga.

U Njemačkoj se, prema Ustavu iz 1949. godine, donijetim uz živo sjećanje na strahote Drugog svjetskog rata, niko na visokoj funkciji, ni predsjednik države niti, pak, savezni kancelar ne bira direktnim glasanjem građana, već samo u Bundestagu ili u Saveznoj skupštini, ustavnom organu zemlje koji se sastaje samo jednom u pet godina i to radi izbora šefa države.