Rođen je 20. avgusta 1941. u Požarevcu, gdje je završio gimnaziju a diplomirao je na Pravnom fakultetu Univerziteta u Beogradu 1964. godine.

Maja 1989. izabran je za predsjednika Predsjedništva tadašnje SR Srbije. Na prvim višestranačkim izborima, decembra 1990, izabran je za predsjednika Srbije.

Prethodno, na osnivačkom kongresu Socijalističke partije Srbije, 27. jula iste godine, postao je prvi predsjednik te stranke nastale ujedinjenjem dotadašnjeg Saveza komunista Srbije i Socijalističkog saveza radnog naroda Srbije. Na čelu SPS nalazio se do smrti.

Na prijevremenim izborima, decembra 1992, ponovo je izabran za predsjednika Srbije, a od 1997. do oktobra 2000. godine bio je predsjednik Savezne Republike Јugoslavije.

Milošević je predvodio delegaciju u kojoj su se nalazila po tri člana iz SRЈ i Republike Srpske tokom mirovnih pregovora u Dejtonu (SAD), novembra 1995. godine.

Potpisnik je Sporazum o miru u BiH, poznatog i kao Dejtonski sporazum, decembra 1995. u Parizu.

Period vladavine Slobodana Miloševića okončan je oktobra 2000. pobjedom kandidata Demokatske opozicije Srbije na izborima za predsjednika SRЈ.

Međunarodni krivični sud za bivšu Јugoslaviju u Hagu objavio je 27. maja 1999. godine, tokom NATO bombardovanja Srbije (odnosno SRЈ), optužnicu protiv Miloševića.

Uhapšen je 01. aprila 2001. a izručen Haškom tribunalu 28. juna iste godine, na Vidovdan.

Milošević je u više navrata tvrdio da je neko u Hagu preduzimao "aktivne i smišljene korake" da uništi njegovo zdravlje i da su, s ciljem da se to prikrije, sudije tog suda odbile da mu dozvole da ode na liječenje na kardiovaskularnu kliniku u Moskvi.

Tadašnji glavni tužilac Tribunala DŽefri Najs je tokom suđenja u više navrata tvrdio da Milošević manipuliše svojim zdravljem odbijanjem da slijedi propisani ljekarski režim.

Najs je nekoliko godina kasnije izjavio, međutim, da je bilo političkih pritisaka na rad haškog suda, ali da je Milošević učinio sebi lošu uslugu kada je odlučio da se brani sam, jer je tako propustio priliku da pred javnost i sud iznese neke značajne dokaze.

"Vjerujem da bi sudije, u konačnom razmatranju, uzele u obzir i te argumente. Ali ko zna kakav bi bio rezultat. Sudije su tako vodile postupak da nikako nije mogao da se žali zbog nepravičnog postupanja. Davali su mu veliku slobodu koju je on, možda koristio protiv sopstvenog interesa", rekao je Najs, dodavši da je njih u Tužilaštvu nerviralo to što je Miloševiću popuštano zbog zdravstvenog stanja, da mu je dozvoljeno da sam ispituje svjedoke i da su mu sudije svašta tolerisale.

Miloševićevi posmrtni ostaci dopremljeni su iz Haga u Beograd 15. marta 2006, a narednog dana je njegovo tijelo izloženo u holu zgrade Muzeja "25. maj" u okviru muzejskog kompleksa na Dedinju.

Sahranjen je u dvorištu porodične kuće u Požarevcu, 18. marta 2005, uz zvuke Posmrtnog marša i ruske narodne pjesme, ispraćen brojnim poštovaocima.

(RTRS/Frontal)