Srđan Puhalo
Srđan Puhalo je rođen 1972. godine u Foči, jer u Kalinoviku nije bilo porodilišta.Odrastao je u Kalinoviku uz pomoć roditelja, mnogobrojne familije i "Politikinog zabavnika". Čuvajući krave kod babe Radojke shvatio je da je život veoma težak, pogotovo u Kalinoviku. Do četrnaeste godine bio je učesnik dvije omladinske radne akcije, posjetio koncentracione logore Jasenovac i redovno se takmičio u "Titovim stazama revolucije", što je ostavilo neizmjerni trag na njegovoj krhkoj ličnosti. Srednju školu završio je u Sarajevu, a psihologiju je diplomirao u Beogradu. Iluzije je izgubio prilično rano, a nevinost dosta kasno. Preživio je dva rata, kao i veliku inflaciju u Srbiji, a onda je došao da živi u Banjaluku. Magistrirao je psihologiju u Banjaluci, a doktorirao u Sarajevu. Dobar je otac dvoje djece, a loš muž jedne žene. Nije nosilac nijednog ordena, ali zato ga krase mnogi epiteti kao što su soroševac, nevladinac, strani plaćenik, antisrbin, autošovinista, Bakirov Srbin. Mašta da postane profesor na Fakultetu političkih nauka u Banjaluci. Ima mnogo problema sa pravopisom, stranim jezicima, potencijom i holesterolom.Srđan Puhalo
Pravda za načelnika Kalinovika Debu
Elem, neki dan čitam kako je Transparency International u BiH prijavio načelnika opštine Kalinovik Republičkoj Komisiji za sprečavanje sukoba interesa u organima vlasti Republike Srpske jer je opštinska administracija njegovom privatnom preduzeću isplatila 137 600 KM na ime ugostiteljskih usluga. Sadašnji načelnik opštine Radomir Sladoje tada nije bio načelnik opštine, već zamjenik načelnika, vlasnik je privatne firme Blondi d.o.o koja je ugovor za pomenute usluge pružane tokom cijele 2020. godine zaključila sa opštinom 19.12. 2020. godine.
Prostom matematikom ispada da je opštinska administracija Kalinovika svaki dan trošila 377 KM na ime ugostiteljskih usluga, što je za 19 zaposlenih sasvim dovoljno da se svi i svakodnevno oleše od hrane i pića.
Kao što rekoh u opštinskoj administraciji Kalinovika zaposleno je 19 osoba i prostom matematikom ispada da je svaki od njih u 2020. godini pojeo i popio 7 242 KM, što je morate priznati traži psihičku i fizičku spremnost prosječnog pripadnika specijalne antiterorističke jedininice MUP-a Republike Srpske.
I dok Transparency International brine o sukobu interesa i trošenju budžetskog novca, ja se više brinem za zdravlje zaposlenika opštinske administracije.
Zamislite u kakvom stanju je jetra prosječnog zaposlenika opštine Kalinovik ili u kakvom su stanju krvni sudovi jer valja svakodnevno pojesti i popiti ono što ti poslodavac pruža.
Opet ću stati u odbranu načelnika Debe, jer realno nemate reprezentativan ugostiteljski objekat u Kalinoviku, njegova je kafana Mažestik i hotel Moskva, gdje možete pojesti, popiti i za pojas zadenuti, a da nije u vlasništvu njegove porodice.
U stvari u njegovom vlasništvu je cijeli Kalinovik i budimo realni, opština Kalinovik je primorana da koristi njegove usluge, željela to ili ne.
Dok supa, sarma, roštilj ili pečenje dođe iz Foče ili Trnova ohlade se. Sa pićem je još gore, dok piva, konjak, votka, vino ili gusti sok dođu iz Foče ili Trnova ugriju se.
Da li bi vi i ovi iz Transparensija sebe ili svoje goste na taj način počastili?
Naravno da ne bi.
Na kraju krajeva valja svu tu hranu i piće pripremiti i poslužiti, a to rade Kalinovčani koje zapošljava Deba, tako da se na taj način i čuvaju postojeća radna mjesta u Kalinoviku i otvaraju nova.
Kao što vidite Kalinovik je jedna velika porodica o kojoj brine njen načelnik opštine i kad jeste i kad nije načelnik.
Znam sad će kalinovačka opozicija da pokuša da napravi aferu od retroaktivnog plaćanja računa ugostiteljskih usluga, ali niste valjda očekivali da se ugovor potpiše 1. marta ili 25. novembra.
Ima li išta ljepše nego fakturu isporučuti na jedan od najvećih pravoslavnih praznika Svetog Nikolu?
I ovo je divan primjer spajanja biznisa, pravoslavlja i patriotizma, što nam je i te kako potrebno u ovim teškim vremenima sudbonosnim za naš narod i Republiku Srpsku.
Preuzeto sa: blogger.ba
