Srđan Puhalo
Srđan Puhalo je rođen 1972. godine u Foči, jer u Kalinoviku nije bilo porodilišta.Odrastao je u Kalinoviku uz pomoć roditelja, mnogobrojne familije i "Politikinog zabavnika". Čuvajući krave kod babe Radojke shvatio je da je život veoma težak, pogotovo u Kalinoviku. Do četrnaeste godine bio je učesnik dvije omladinske radne akcije, posjetio koncentracione logore Jasenovac i redovno se takmičio u "Titovim stazama revolucije", što je ostavilo neizmjerni trag na njegovoj krhkoj ličnosti. Srednju školu završio je u Sarajevu, a psihologiju je diplomirao u Beogradu. Iluzije je izgubio prilično rano, a nevinost dosta kasno. Preživio je dva rata, kao i veliku inflaciju u Srbiji, a onda je došao da živi u Banjaluku. Magistrirao je psihologiju u Banjaluci, a doktorirao u Sarajevu. Dobar je otac dvoje djece, a loš muž jedne žene. Nije nosilac nijednog ordena, ali zato ga krase mnogi epiteti kao što su soroševac, nevladinac, strani plaćenik, antisrbin, autošovinista, Bakirov Srbin. Mašta da postane profesor na Fakultetu političkih nauka u Banjaluci. Ima mnogo problema sa pravopisom, stranim jezicima, potencijom i holesterolom.Srđan Puhalo
Neretva, rijeka koje neće biti
Prije nekoliko godina do mene je došla informacija da su vlasti Republike Srpske digle ruke od nekih opština i da je njihova sudbina u rukama tih stanovnika i božijim rukama. To znači da će postojati dok u njima ima određeni broj ljudi, ali da se vlast neće njima nešto mnogo baviti.
Jedna od tih opština je i Kalinovik.
Prema popisu iz 2013. godine u Kalinoviku je živjelo 2029 stanovnika, a danas daj Bože da ih je više od 1000. Prema zadnjem popisu na kilometru kvadratnom su živjele 3 osobe.
Predsjednik omladine ima oko 50 godina.
Elem, to što je vlast digla ruke od stanovnika opštine Kalinovik, ne znači da je zaboravila njene prirodne ljepote. Šuma se siječe nemilice, na Zelengori se planira gradnja, a izgleda neće poštediti ni vodu.
Kroz hercegovački dio opštine Kalinovik protiče rijeka Neretva. Ona u stvari izvire u opštini Gacko, ali najvećim svojim tokom teče kroz kalinovačku opštinu. Neretva je brza planinska rijeka, bogata pastrmkom i koju možete piti sve do Konjica.
Od izvora Neretve do Uloga, nema više 25 ljudi koji žive pored rijeke, dok sam Ulog ima manje od 30 stanovnika.
Zašto vam sve ovo pišem?
Zato što sam neki dan saznao da od izvora rijeke Neretve do mjesta Ulog, to vam je razdaljina od oko 30 km, planirana izgradnja 7 malih hidrocentrala. Praktično to znači na svaka 4 km po jedna hidrocentrala.
Skoro sve te male hidrocentrale planira graditi izvjesni Savo Lalović, rodom iz Kalinovika, i njegova građevinska firma „Marvel“.
Razumijem ja Sava Lalovića i njegov kapitalizam, ali ne mogu da razumijem one koji dozvoljavaju da se bilo šta gradi na Neretvi jer to područje je planiramo da se zaštiti.
Vjerujem da bi opština Kalinovik, a pogotovo ljudi koji žive blizu Neretve, mnogo više mogla zaraditi prodavajući čistu vodu i netaknutu prirodu turistima, nego što će zarađivati od mini hidroelektrana.
Od ovih hidrocentrala samo će koristi imati njihovi vlasnici.
Dodamo li tome da se u ovom trenutku na Neretvi, nizvodno od Uloga, gradi velika hidrocentrala sa hidroakumulacionim jezerom, to praktično znači da ova rijeke kroz Republiku Srpsku više neće imati svoj tok.
Za Neretvu se nema ko boriti, jer tamo nema ljudi.
U stvari ovo nije blog o rijeci Neretvi, ovo je in memoriam za nju, ali i za nas.
P.S. Ni u Federaciji BiH nije bolja situacija i tamo se planiraju graditi dvije hidrocentrale na Neretvi.
Preuzeto sa: blogger.ba
