Srđan Puhalo
Srđan Puhalo je rođen 1972. godine u Foči, jer u Kalinoviku nije bilo porodilišta.Odrastao je u Kalinoviku uz pomoć roditelja, mnogobrojne familije i "Politikinog zabavnika". Čuvajući krave kod babe Radojke shvatio je da je život veoma težak, pogotovo u Kalinoviku. Do četrnaeste godine bio je učesnik dvije omladinske radne akcije, posjetio koncentracione logore Jasenovac i redovno se takmičio u "Titovim stazama revolucije", što je ostavilo neizmjerni trag na njegovoj krhkoj ličnosti. Srednju školu završio je u Sarajevu, a psihologiju je diplomirao u Beogradu. Iluzije je izgubio prilično rano, a nevinost dosta kasno. Preživio je dva rata, kao i veliku inflaciju u Srbiji, a onda je došao da živi u Banjaluku. Magistrirao je psihologiju u Banjaluci, a doktorirao u Sarajevu. Dobar je otac dvoje djece, a loš muž jedne žene. Nije nosilac nijednog ordena, ali zato ga krase mnogi epiteti kao što su soroševac, nevladinac, strani plaćenik, antisrbin, autošovinista, Bakirov Srbin. Mašta da postane profesor na Fakultetu političkih nauka u Banjaluci. Ima mnogo problema sa pravopisom, stranim jezicima, potencijom i holesterolom.Srđan Puhalo
Rekvijem za Grahovo ili sve za ljubav
Opština Grahovo se ne razlikuje od opština poput Rudog, Čajniča, Olova, Kalinovika, Istočnog Mostara, Ljubinja i dr. koje su posljednji put bile važne 1995. godine kada se u Dejtonu krojila i prekrajala Bosne i Hercegovina. Od tada do danas samo neka bizarnost može ove opštine pretvoriti u vijest. I to se jutros desilo sa Grahovom.
Elem, dva dana prije Dana zaljubljenih pročitah naslov u Nezavisnim novinama „Neženje Grahova gube nadu u ljubav“, naravno da mi se srce prošireno od valentinovske euforije steglo od tuge, em Grahovo, em neženje, em gube nadu u ljubav.
Da su neženje u Sarajevu, Banjaluci, Tuzli, Mostaru ili Bijeljini to izjavili ne bih se ni osvrnuo a kamoli potresao, taman posla, jer oni su obijesni, nerealnih očekivanja, s previše škole i razvratnog hedonizma.
Kada sam pročitao o čemu se radi bilo mi je još teže, a kako i ne bi to je jedini projekat u Bosni i Hercegovioni za kojeg kreatori tog projekta tvrde da propada. Znate kako to ide kod naših projekata svaki je uspio, a pomaka nigdje.
Naravno, pokušao sam da saznam nešto više o tome i ima se tu šta pročitati.
Elem, onomad je opština Bosansko Grahovo, u Nezavisnim novinama spominje se samo Grahovo bez bosanskog, bila jedna od rijetkih opština, ako ne i jedina, koja je pokrenula inicijativu za “uvoz” mladih žena kako bi zbrinuli svoje neženje. Predsjednik Opštinskog vijeća Duško Kuprešanin je onamad rekao “da je ovaj projekt “uvoza” žena namijenjen isključivo za one koji žive na selu i bave se poljoprivredom.” Opština bi snosila troškove svadbe, ali samo ako svoju ljubav “ovjere” u Grahovu.
Pošto sve i svašta uvozimo, odlučeno je da se nevjeste “uvezu” iz Albanije. Naravno, ne svakakve već kako predlaže zavičajno udruženje "Ognjena Marija Livanjska" iz Beograda, Albanke katoličke vjeroispovijesti, iz okoline Skadara gdje je omjer žena i muškaraca 20:1.
Kao što možemo da vidimo o svemu se vodilo računa, da su Albanke katolkinje, jer ako je ljubav iskrena, prava i ako nije previše plaćena ni religija neće biti smetnja. Ta ljubav ne bi trebalo da bude skupa s obzirom na veliku ponudu i konkurenciju među ženama u Skadru. Ni zahtjevi mladoženja nisu veliki. Predstavik Grahova je ta očekivanja ovako formulisao “od žena se očekuje da budu patrijarhalno odgojene, da im ne smeta živjeti na selu i da i djecu odgajaju u tom patrijahalnom duhu.”
Ali projekat je došao u ćorsokak što stvara neizmjernu patnju našim Grahovljanima. Naravno, za sve se okrivljuju Albanci koji traže više novca za posredovanje, ali je sasvim jasno da postoji mogućnost za dogovor jer još nisu postali Šiptari.
Ali budimo konstruktivni i pomozimo našim ljudima iz Grahova, evo nekoliko starteških prijedloga koji bi ovaj projekat pogurali sa mrtve tačke:
- Ministarstvo porodice, omladine i sporta treba da subvencioniše “uvoz” Albanki u Grahovo, sa 5000,00 KM po ženi pod uslovom da u naredne tri godine pređe na pravoslavlje, rodi dvoje djece, od toga jedno muško i glasaju za SNSD.
- Svakom djetetu rođenom iz tog braka Milorad Dodik će biti kum s svim pratećim prinadležnostima koje dolaze od kuma.
- Srpska pravoslavna crkva neće naplaćivati krštenje prvog djeteta, a drugo dijete će imati popust od 50%, a treće 30%.
- Zavičajno udruženje "Ognjena Marija Livanjska" iz Beograda zamijeniti nekom adekvatnijom organizacijom koja se zove “Fortuna”, “Ja i ti” i sl., koja se bavi živim a ne mrtvim ili skoro mrtvim ljudima.
- Agencija za informaciono društvo RS da napraviti portal “GrahovoLove.me” i podijeli tablete s ciljem lakšeg upoznavanja mogućih partnera, njihovu interkaciju i sprečavanja monopola posredničkih agencija na ljubav i brak.
- Otvoriti Predstavništvo Republike Srpske u Skadru, Prištini i Subotici i na taj način promovisati Grahovo, ali i druge opštine kao “čamac za spasavanje” za albanske usedjelice i raspuštenice.
- Uposliti Dragana Markovića Palmu kao konsultanta na ovom projektu, jer ako je uspio ove ideje da realizuje u Jagodini, moće i u Grahovu.
- Zakupiti termin u emisiji “Sve za ljubav”, pokušati dobiti novac od UNDP-a, UNICEF-a, i ostalih stranih donatora, u kojoj bi se kroz “tople ljudske priče” promovisali brakovi Srba i Albanki, vrijednosti patrijahalnog braka i odgoja djece s akcentom na benefite koji dolaze od asilimacije nevjesta u srpsku kulturu.
- Rajko Vasić da krene sa pisanjem trilogije u kojoj bi pokazao da je ljubav između Srbina i Hrvatice ili Bošnjakinje neprirodna, a samim tim i nemoguća, dok ljubav između Srbina i Albanke može da preživi i golgotu Grahova.
- Kusturica će snimiti film po romanu Rajka Vasića u kojem će Monika Beluči igrati Albanku, koja se uprkos alavoj agenciji, problema sa pasošem i vizom udaje za Srbina iz Grahova kojeg igra Slavko Štimac i rađa mu tri sina i dvije kćeri.
Naravno ovo se može zlonamjerno protumačiti kao kršenje slova Dejtona od strane Republike Srpske ipak smognimo snage i pomozimo Grahovljanima da povrate nadu u ljubav, učinimo sve za ljubav!!!