„Izborima se neću baviti duže od deset dana“, reče premijer Aleksandar Vučić 19. januara ove godine. Od tada je u neprekidnim svakodnevnim obilascima svega i svačega, od gradova i fabrika do penzionerskih klubova. Postavlja se pitanje onda da li možda njegovih deset dana traju duže od deset dana nas prosječnih smrtnika, pa su ti njegovi dani, eto, započeli 19. januara i trajaće do 24. aprila, kada bi izbori navodno trebalo da se održe?

Ako je vjerovati računici, od 19. januara do 24. aprila mi, smrtnici, na kritikovanje iz tople fotelje, nerad, ljenčarenje, gledanje Farme i Parova i drugih nepodopština potrošićemo ravno 97 dana. Jedan premijerov dan će, za to vrijeme, trajati 9,7 ljudskih dana. Tokom samo jednog svog dana on će obići bar 15 gradova, 33 penzionerska kluba, svečano presjeći 75 crvenih traka, probiti 123 tunela, otvoriti 250 fabrika i krstiti isto toliko brodova u Sremskoj Mitrovici.

Zlobnici kažu „dokon Vučić i jahtice krsti“, ali on se na to ne obazire previše. Uz sve navedene obaveze koje obavi u toku jedne rotacije planete Zemlje oko Vučića, on stigne da obavi urednički posao u više medija, ali i da pročita sve što je o njemu napisano u svim medijima, blogovima, forumima i na fejsbuk-stranici Modne blogerke Srbije.

Premijer je do sada potrošio otprilike oko tri svoja dana namijenjena izborima, što znači da mu je ostalo još sedam. Kada završi sve aktivnosti u vezi sa izborima, tamo negde oko 22. aprila, moći će da se vrati svojim redovnim aktivnostima i prekine sa izbornom kampanjom koja mu je toliko mrska. Posebno srećna okolnost je to što se dužina premijerovih deset dana potpuno poklapa sa periodom do izbora, te on ni u jednom trenutku svoju premijersku funkciju neće zloupotrijebiti za politički marketing, podizanje rejtinga i privlačenje glasača za SNS.

Još je davno poznati pisac Paulo Koeljo rekao: „Kada dovoljno jako želiš da pobediš na izborima, cijeli svemir će se urotiti da niko ne primjeti da zloupotrebljavaš premijersku funkciju da to ostvariš.“

Nakon izbora moći ćemo da nastavimo sa započetim ekonomskim reformama, a možda bi trebalo razmotriti i uvođenje Vučićevog računanja vremena svim građanima. Na taj način bio bi riješen problem raskoraka između nas i premijera, pa bismo bili u prilici da u toku jednog dana i mi uradimo mnogo više nego sada. Ne toliko kao premijer, naravno, ali svakako više nego ikada ranije, da ne kažemo – najviše u modernoj istoriji Srbije.

Ili možemo da revolucionarno računanje vremena uvedemo bar parcijalno, gdje bi svako, po potrebi, mogao da traži da mu se omogući korišćenje Vučićevih dana. Zamislite samo ovo: ratu kredita treba da platite za 10 dana. Uzmete tri Vučićeva dana. Svijet nastavlja da funkcioniše po standardnim danima. Za ta tri Vučićeva dana „legne“ vam nova plata, roditeljima penzije, otplatite ratu kredita i ostane vam dovoljno za život do 1. u mjesecu. Zgodno, zar ne?

Zoran Kesić i ekipa Njuz .net-a