Cvijeće su položile delegacije opštine, Boračke i Organizacije porodica zarobljenih i poginulih boraca i nestalih civila iz Bratunca i Boračke organizacija Zvornika, te nekoliko stranačkih delegacija.

"Porodice poginulih najviše boli surova istina da niko nije odgovarao za zločin nad Srbima na Božić 1993. godine, kao ni za onaj počinjen na Vidovdan 1944. godine", rekla je predsjednik Organizacije porodica zarobljenih i poginulih boraca i nestalih civila iz Bratunca Radojka Filipović.

Osim tuge za poginulim članovima porodica, komšijama i prijateljima, mještani Kravice ogorčeni su što za ovaj zločin ni nakon 20 godina još niko nije odgovarao. Ističu da ih ta nepravda posebno boli i vrijeđa.

Na pravoslavni Božić 1993. godine ubijeno je i masakrirano 49 mještana ovog sela i susjednih zaselaka, 80 ih je ranjeno, a sedam je nestalo, od kojih se petoro još vode kao nestali.

"Neshvatljivo je da neko dođe, pobije ljude, zapali im kuće i da niko ne odgovara za to. Članovi porodica poginulih i nestalih ne mogu da se pomire sa tim. Dok smo živi borićemo se za pravdu i odgovornost počinilaca zločina", rekao je Radovan Milanović, koji je ranjen prilikom muslimanskog napada na Kravicu kada mu je poginuo brat Milovan.

Član Predsjedništva Boračke organizacije iz Bratunca Jovan Nikolić kaže da niko nije odgovarao za zločin u Kravici počinjen u Drugom svjetskom ratu, kao i na Božić u posljednjem ratu, ali da preživjeli borci i članovi porodica ubijenih nikada neće zaboraviti poginule i odustati od borbe za istinu i pravdu.

Za nestale se zna da su ubijeni nakon mučenja i tortura u srebreničkim logorima, a nekima su odsječene glave i zavezane za vozila odvezene u Srebrenicu gdje su pokazivane stanovništvu. Tako je bilo sa glavom Anđelka Miladinovića, kome su odsjekli glavu pred majkom Slavkom, a onda su i nju zaklali sa još nekoliko civila.

Osim velikih ljudskih žrtava, Kravica je potpuno opljačkana i spaljena.
Zapaljeno je 688 srpskih kuća, oko 200 poslovnih i pomoćnih zgrada, 27 društvenih objekata, a bez jednog ili oba roditelja tog tragičnog Božića ostalo je 101 dijete.

Oko hiljadu stanovnika, noseći djecu i ranjenike, kroz smetove i bespuća, pod pješadijskom i artiljerijskom vatrom uspjelo se izvući prema Drini iz grotla smrti, jer su pripadnici muslimanskih snaga ubijali sve što su stigli ne štedeći djecu, starce i žene.

Muslimanske snage iz Srebrenice još u aprilu 1992. godine počele su ubijati Srbe iz zasjeda, a već u maju su započele sa stalnim upadima u srpska sela u srebreničkoj i bratunačkoj opštini, ubijajući i uništavajući sve što je srpsko. To su činile tokom cijele te i početkom januara 1993. godine kada su uništile Kravicu, a 16. januara Skelane sa zaseocima gdje je tog dana ubijeno 69 Srba.

U tim napadima jedinice pod komandom Nasera Orića ubile su oko 3.000 Srba, uništile više od 100 srpskih sela, a masovne zločine počinile su u Ratkovićima, Brežanima, Krnjićima, Kušićima, Ćosićima, Podravanju, Zalazju, Osretku i Skelanima u srebreničkoj, te u Zagonima, Biljači, Magašićima, Sikiriću, Lozničkoj Rijeci, Fakovićima, Bjelovcu i Kravici u bratunačkoj opštini.

Za 20 godina još niko nije odgovarao za zločine počinjene u Kravici, kao ni za ostale masovne zločine počinjene nad Srbima u srednjem Podrinju.

Obilježavanju 20 godina stradanja u ovom selu prisustvovao je manji broj preživjelih mještana Kravice. Oni će, po običaju tiho i dostojanstveno na Božić posjetiti grobove nastradalih, gdje će prislužiti svijeće za pokoj njihovih duša i okaditi njihove humke.